Η 78η απονομή βραβείων Ξένων Ανταποκριτών στο Hollywood, ήταν φέτος προσαρμοσμένη στα εικονικά πλαίσια της πανδημίας, με τις διασημότητες να τιμούν την τελετή με κομψά και φανταχτερά looks μεν, αλλά να βρίσκονται στο σαλόνι του σπιτιού τους δε. Tina Fey και Amy Poehler, έφεραν με μεγάλη επιτυχία τη δύσκολη αποστολή της παρουσίασης, από Λος Άντζελες και Νέα Υόρκη, ενώ δεν παρέλειψαν να σχολιάσουν την απουσία μαύρων μελών στην Ένωση, διατηρώντας ξανά την ολόλευκη και αβάσιμη ψήφο στις υποψηφιότητες.
Εκτός, όμως, από την απουσία μαύρων μελών στην Ένωση, ένα ακόμα “φάουλ” ήταν και το γεγονός ότι η σειρά ‘I May Destroy You’ έμεινε έξω από τις υποψηφιότητες, σε μια εποχή που η σεξουαλική κακοποίηση καλπάζει και τα θύματα νιώθουν να έχουν πλέον τη δύναμη να μιλήσουν. Αντ’ αυτού, το ‘Emily in Paris’, που είναι μια σειρά ευχάριστη και διασκεδαστική δεν διαφωνεί κανείς σε αυτό, ήταν υποψήφια Βραβεία Καλύτερης Τηλεοπτικής Σειράς και Α’ Γυναικείου Ρόλου. Ακόμα και η Deborah Copaken, μία εκ των σεναριογράφων, υποστήριξε πως δεν άξιζε να είναι στις υποψηφιότητες το Emily in Paris, τουλάχιστον όχι όσο άλλων παραγωγών, όπως το ‘I May Destroy You’. Το έντονο παρασκήνιο που ακολούθησε, μιας και υπήρξε θύελλα αντιδράσεων, επιβεβαίωσε τη διαφθορά και τις παρατυπίες στην Ένωση. Τελικά, όπως ήταν αναμενόμενο δεν κέρδισε ούτε ένα βραβείο.
Emily in Paris getting more Golden Globe shine than I May Destroy You is just embarrassing
— Hilary Hughes (@hilmonstah) February 3, 2021
Το ‘I May Destroy You’ του HBO, είναι μια σειρά της Michaela Coel, η οποία σκηνοθετεί και υποδύεται τον ρόλο της Arabella. Πρόκειται για ένα από τα πιο σπουδαία αφηγήματα της χρονιάς που πέρασε, που έβαλε το ληθαράκι για να μιλήσουν θύματα με διαφορετικές ή και αντίστοιχες εμπειρίες. Είναι τρομερό, που οι Χρυσές Σφαίρες δεν αναγνώρισαν την προσωπική εμπειρία της Michaela Coel, η οποία έχει δηλώσει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της για τη σειρά: “Το να γράψω αυτό το show μου επέτρεψε να κάνω ένα βήμα πίσω και να κοιτάξω από ένα άλλο σημείο. Να δω τη ζωή μου ως μυθοπλασία και να δω πώς εκεί μέσα οι ήρωες λειτουργούν και αντιδρούν στο τραύμα”.
Η ιστορία ακολουθεί την Arabella, η οποία προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια του παζλ μετά από βραδινή της έξοδο, όταν διάφορες αναμνήσεις έρχονται στο μυαλό της σπασμωδικά. Συνειδητοποιεί τελικά πως ναρκώθηκε και βιάστηκε και πως όπως συμβαίνει σε αρκετά τέτοια περιστατικά, η μνήμη της προσπάθησε να το διαγράψει.
Η σεξουαλική κακοποίηση δεν είναι το μοναδικό ζήτημα που καταπιάνεται η σειρά, αφού κάθε επεισόδιο ξεχωριστά, εμβαθύνει στον ρατσισμό, το μισογυνισμό και την ταξική προκατάληψη. Αυτά τα θέματα είναι συνυφασμένα με τη ζωή της Arabella και των φίλων της, εμπόδια που πρέπει να προσπεράσουν για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν, τα οποία φυσικά δεν αντιμετωπίζουν πάντα με αξιοπρέπει και ωριμότητα, γιατί έτσι είναι οι άνθρωποι.
Τώρα, γιατί αυτή η σειρά δεν ήταν υποψήφια στις Χρυσές Σφαίρες, είναι απορίας άξιο. Η Michaela Coel βγήκε μπροστά με τόλμη, θάρρος και δύναμη, και παρουσίασε το προσωπικό της βίωμα, ξετυλίγοντας το κουβάρι ενός τραύματος που αφήνει η σεξουαλική κακοποίηση και η λανθασμένη άποψη της συνέναισης και των προσωπικών ορίων. Κι αυτό το έκανε πολύ καλά, άριστα θα λέγαμε, χρησιμοποιώντας το απαραίτητο φάρμακο της πληγής, το μαύρο χιούμορ.
Το ‘I May Destroy You’ είναι το βήμα που έχουν ανάγκη τα θύματα και τέτοιες σειρές/ταινίες/ιστορίες/πρωτοβουλίες θα έπρεπε να βρίσκονται σε περίοπτη θέση και όχι να τα χαντακώνονται από μια χούφτα ανθρώπους που εξακολουθούν να αγνοούν, να προσπερνούν βαθιά ζητήματα της κοινωνίας και να νιώθουν “άβολα” ενοχλητικά όταν μια ιστορία γίνεται περιγραφική και βγαίνει έξω από τα δικά τους όρια.
Και τελικά, το ‘I May Destroy You’ δεν άξιζε για τις Χρυσές Σφαίρες κι όχι το ανάποδο.
Αν εσύ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, δεν το έχεις δει ακόμα, κάνε την χάρη στον εαυτό σου και βάλτο στο πρόγραμμα για το Σαββατοκύριακο. Κι όπως πολύ σωστά έγραψε η Telegraph: “Αυτή η χαοτική χρονιά των βραβείων σύντομα θα ξεχαστεί, αλλά ο γελοίος αποκλεισμός της Michaela Coel, θα βελτιώσει τη φήμη της”.
