Αυτές τις μέρες και μέχρι τις αρχές του Ιανουαρίου η Αθηνά Μαξίμου πρωταγωνιστεί στο «Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας» που σκηνοθέτησαν ο Μανώλης Δούνιας και ο Αιμίλιος Χειλάκης στο Θέατρο Βεάκη. Υποδύεται την Ιππολύτη και την Τιτάνια, μια πολεμίστρια και τη βασίλισσα των ξωτικών.
Με ποια από τις δύο θα ταυτιζόσουν;
Για να γίνεις βασίλισσα, να δημιουργήσεις ένα πλαίσιο γύρω από τον εαυτό σου μέσα στο οποίο αισθάνεται έτσι, δηλαδή ότι μπορείς να φροντίσεις όχι μόνο τον εαυτό σου, αλλά και τους άλλους, πρέπει πρώτα να έχεις υπάρξει πολεμίστρια. Το ένα χωρίς το άλλο είναι ανέφικτο.
Ποιες γυναίκες σε καθόρισαν με τη στάση τους στη ζωή;
Δεν είναι γυναίκες υπαρκτές, αλλά λογοτεχνικές. Η Μαντάμ Μποβαρί, η Οφηλία και άλλες που δεν μου έρχονται τώρα στο μυαλό.
Ρομαντικές και αυτοκαταστροφικές;
Ναι, από αυτές τις γυναίκες ξεκίνησα, αλλά στην πορεία, καθώς μεγάλωνα και ωρίμαζα, άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι σημαίνει μέτρο.Γι’ αυτό και δεν είμαι αυτοκαταστροφική.Βοηθάει το να παίρνεις απόσταση από τα πράγματα, ακόμα και από τον ίδιο σου τον εαυτό, για να παρατηρήσεις τι κινεί τις σκέψεις και τις πράξεις σου.
Για τη γυναικεία φιλία τι πιστεύεις, πάνω σε τι βασίζεται;
Οι σημαντικές σχέσεις περνάνε από πολλά κύματα για να αποδείξουν πόσο σημαντικές είναι σε βάθος χρόνου. Αποδέχομαι τις φίλες μου, όπως με αποδέχονται και αυτές. Η αρετή που χρειάζεται για να καλλιεργηθεί μια σχέση, ερωτική ή φιλική, είναι ο σεβασμός της επιθυμίας, της σκέψης, της διαφορετικότητας του άλλου.
Τι κάνει μια γυναίκα όμορφη στα μάτια σου;
Η γνώση της ατέλειάς της.
Και δυνατή;
Η επιθυμία της για ζωή. Μην ξεχνάμε ότι εκείνη τη φέρνει.
Την ισορροπία στη σχέση με τον σύντροφό σου πού την αναζητάς;
Πρώτα αναζητώ την ισορροπία με τον εαυτό μου, μετά θα έρθει η έξωθεν. Ό,τι ζητάμε έξω από εμάς πρέπει να το διαθέτουμε εμείς οι ίδιες: αγάπη, φροντίδα, σεβασμό.
Τον Ιανουάριο θα είσαι μία από τις Τρεις Αδερφές του Τσέχοφ, στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Δημήτρης Καραντζάς.
Δεν έχω ξαναδιαβάσει συγγραφέα που να αγαπάει τόσο πολύ τα χάρτινα δημιουργήματά του.Παραθέτει σκέψεις, λόγους, τρόπους για να ζει κανείς, αλλά δεν παίρνει θέση. «Κοιτάξτε πώς είμαστε οι άνθρωποι!», αυτό λέει ο Τσέχοφ.
Ποια από τις τρεις αδερφές θα είσαι;
Αυτή με τη μεγαλύτερη διαδρομή, η Ιρίνα, ένα πρόσωπο έτοιμο να ανθήσει, αναζητά την εργασία, θέλει να είναι παραγωγική, χρήσιμη. Ξεκινά μια διαδικασία ενηλικίωσης με αισιόδοξο και ρομαντικό τρόπο και καταλήγει στην απελπισία, χάνει το στόχο της, βυθίζεται σε έναν απαισιόδοξο τρόπο ζωής – ίσως γιατί ενεργοποιείται ένας μηχανισμός παραίτησης που έχουν όλοι οι άνθρωποι μέσα μας όταν οι στόχοι που βάζουμε δεν πραγματοποιούνται άμεσα.
