Με μεγάλη αγωνία περιμένει το κοινό τη μεταφορά του μυθιστορήματος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Φόνισσα» στον κινηματογράφο. Η ταινία αναμένεται στις αίθουσες στις 30 Νοεμβρίου του 2023, ενώ το τρέιλερ και οι αφίσες που έχουν ήδη κυκλοφορήσει εντείνουν την ανυπομονησία μας.
Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η οποία μας είχε εντυπωσιάσει και ως «Ευτυχία» στην ομώνυμη ταινία του 2019. Υποδύεται τη Χαδούλα ή Φραγκογιαννού, η οποία έχει αναλάβει να «απελευθερώσει» τα μικρά κορίτσια από το βάρος της αδιέξοδης ζωής που τα περιμένει.
Τον ίδιο ρόλο, μα σε νεότερη ηλικία, υποδύεται η Γεωργιάννα Νταλάρα, που όπως μας λέει «αυτή η γυναίκα, παρ’ όλη την αγωνιστικότητα που μπορεί να είχε, συνειδητοποιεί ότι δεν βρήκε σχεδόν πουθενά χαρά».
Με σπουδές στο Θέατρο και τη Λογοτεχνία και συμμετοχές σε μεγάλες θεατρικές επιτυχίες, όπως την παράσταση «Βυσσινόκηπος», που ανέβηκε το 2018 σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, μίλησε στο Marie Claire για τη συμμετοχή της στην ταινία, τη σχέση με τους γονείς και τα παιδιά της, αλλά και τα μελλοντικά της σχέδια.
Λίγα λόγια για την ταινία και το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Η ΦΟΝΙΣΣΑ, ένα από τα κορυφαία έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, μεταφέρεται στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Εύας Νάθενα.
Πρωταγωνίστριες είναι η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Μαρία Πρωτόπαππα. Οι δυο τους πλαισιώνονται από τους Ελενα Τοπαλίδου, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γεωργιάννα Νταλάρα, Νίκη Παπανδρέου, Χρήστο Στέργιογλου, Στάθη Σταμουλακάτο και Δημήτρη Ημελλο.
Σε ένα δυστοπικό νησί της Ελλάδας γύρω στο 1900, η Χαδούλα, χήρα Ιωάννου Φράγκου είναι μια γυναίκα που έχει μάθει να επιβιώνει στην ανδροκρατούμενη, πατριαρχική κοινωνία υπηρετώντας αυτό που της πέρασε η μητέρα της – μια σκυτάλη δύσκολη, που διαιωνίζει την υποτίμηση και την κατώτερη μοίρα της γυναίκας. Η Χαδούλα επαναστατεί μέσα της και αυτό δεν θα αργήσει να συμβεί και προς τα έξω. Τα μικρά κορίτσια του νησιού γίνονται θύματα του ξεσπάσματός της. Αφαιρώντας τους τη ζωή, η ίδια νιώθει ότι τα απαλλάσσει από το κοινωνικό φορτίο που η ύπαρξή τους επιφέρει. Οι πράξεις της κάποια στιγμή αυτονομούνται και τη φέρνουν αντιμέτωπη με τον νόμο. Εγκαταλείπει το σπίτι της και βρίσκει καταφύγιο στη φύση. Όμως, όσο και αν η ηθική της τής υπαγορεύει ότι έπραξε σωστά, στην πραγματικότητα το χρόνιο τραύμα της την ακολουθεί παντού. Το τέλος έρχεται σαν λύτρωση.
Φόνισσα: Η ιστορία είναι πολύ τολμηρή για την εποχή της και ταυτόχρονα πολύ κοντά στο σήμερα. Πώς βλέπετε τη μεταφορά της στον κινηματογράφο;
Στη μεταφορά κλασσικών έργων στον κινηματογράφο βλέπω ότι είναι καλό να ακολουθείται το κείμενο κι η γλώσσα. Η λογοτεχνία είναι από μόνη της τόσο μεστή κι ολοκληρωμένη ως πράξη που αρκεί.
Πατριαρχία, γυναικοκτονίες, βία, πουλημένη αξιοπρέπεια: Πολλά από τα θέματα της ταινίας ακουμπούν στη σημερινή κοινωνία. Κατά τη γνώμη σας ποιο είναι το πιο δυνατό μήνυμα της ταινίας;
Η σκλαβιά του ανθρώπου που βυθίζεται στο σκότος, που δεν έχει συμφιλιωθεί με τον αναπόφευκτο γλυκό κόπο της ανθρώπινης ύπαρξης. Που δεν βλέπει τo κάθε εμπόδιο ως ευκαιρία πνευματικής εξέλιξης. Που βλέπει τον κάθε άνθρωπο να ‘χει έρθει στον κόσμο για να βασανίσει και να βασανιστεί.
Η Φραγκογιαννού έζησε μια ζωή ως «υπηρέτρια» των άλλων. Κόρη, μητέρα, σύζυγος, γιαγιά: Πόσο έχει αλλάξει η θέση της γυναίκας σήμερα; Μήπως, απλώς, οι ευθύνες της έχουν αποκτήσει πιο μοντέρνο χαρακτήρα;
Η ελεύθερη βούληση, όπως κι οι επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα του κάθε ανθρώπου, είναι πρωτίστως προσωπική υπόθεση, μετά συλλογική. Αν η αγάπη λείπει με οποιονδήποτε τρόπο ή γίνεται με το ζόρι, σαν να υπηρετεί δηλαδή κάτι ξένο, τότε σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει.
Πολλοί λένε πως οι γυναίκες φταίνε για τη θέση που έχουν πλέον στην κοινωνία. Συμφωνείτε;
Ο κάθε άνθρωπος οφείλει να διαμορφώνει την καθημερινότητά του σε έναν έστω μικρό βαθμό κι αυτό σίγουρα πηγάζει από την προσωπική του εσώτερη δύναμη.
Ποιος ο ρόλος σας στην ταινία και κατά πόσο βρίσκεται κοινά σημεία μαζί του;
Είναι της Χαδούλας σε νεαρή ηλικία, σε φλας μπακ. Η γυναίκα αυτή κοιτάζοντας πίσω τη ζωή της, παρ’ όλη την αγωνιστικότητα που μπορεί να είχε, συνειδητοποιεί ότι δεν βρήκε σχεδόν πουθενά χαρά. Είναι δύσκολο να βρεις κοινά σημεία σ’ ένα τέτοιο απόσταγμα ζωής μα όλοι οι πολύπλοκοι ρόλοι έχουν ενδιαφέρον.
Συνεργάζεστε, μεταξύ των άλλων αξιόλογων συντελεστών της ταινίας, με την Καριοφυλλιά Καραμπέτη και τη Μαρία Πρωτόπαππα – δύο γυναίκες με ξεχωριστή καριέρα στην υποκριτική. Μιλήστε μας γι’ αυτή τη συνύπαρξη.
Ήταν καλή κι αρμονική. Κάναμε κάποιες πρόβες κι ύστερα γυρίσαμε, ήταν μια διαδικασία σχετικά γρήγορη κι απλή.
Γιατί είπατε το «ναι» σε αυτή την παραγωγή;
Άλλαξαν αρκετά απ’ όταν έμαθα για την παραγωγή μέχρι να ξεκινήσει μα η δύναμη κι η ομορφιά της γλώσσας του διηγήματος παρέμειναν σημαντικά κίνητρα.
Ούσα η ίδια μητέρα δύο αγοριών πώς σας ακούγονται οι απόψεις που θέλουν τη μητέρα να κακομαθαίνει τους γιους της; Θεωρείτε πως μόνο η οικογένεια φέρει ευθύνη στη διαμόρφωση των χαρακτήρων των νέων ανθρώπων;
Προσπαθώ να μην επηρεάζομαι από στερεότυπα. Οικογένεια, σχολείο, εξωσχολικές δραστηριότητες, αθλητισμός, δάσκαλοι στα μαθήματα και πνευματικοί δάσκαλοι, βάζουν τους σπόρους των ποιοτήτων που μπορούν τα παιδιά ν’ αρχίσουν να καλλιεργούν. Επιδραστική επιρροή έχουν και οι συνομήλικοι.
Τι θα έπρεπε να αλλάξει κατά τι γνώμη σας, ώστε να μειωθούν οι σεξιστικές συμπεριφορές και να αποκτήσει η γυναίκα τη θέση που της αξίζει;
Θα έπρεπε κάθε άνθρωπος να μην κρίνει, ιδίως εκείνους που δεν προτίθεται να μάθει, πολλώ δε ν’ αγαπήσει.
Ασχολείστε από μικρή με την τέχνη. Ζωγραφική, υποκριτική, μουσική. Ξεχωρίζει κάποια στην καρδιά σας;
Μπορεί!
Η σχέση των γονιών σας με τις τέχνες έπαιξε ρόλο στην επιλογή σας; Το όνομα της οικογένειάς σας, θα λέγατε, ήταν εμπόδιο ή εφαλτήριο για την καριέρα σας;
Όλοι οι γονείς θέλουν να προσφέρουν ό,τι καλύτερο στα παιδιά τους. Όλοι έχουν ένα όνομα. Οι περισσότεροι το δίνουν και στα παιδιά τους. Ο κάθε άνθρωπος μπαίνει στην αυτογνωσία και χαράζει τη δική του πορεία.
Ποια στοιχεία του πατέρα σας και ποια της μητέρας σας έχετε υιοθετήσει στη διαπαιδαγώγηση των δικών σας παιδιών;
Οι συνθήκες και το πλαίσιο που μεγαλώνουν οι άνθρωποι μπορεί να έχουν διακριτές διαφορές εξ’ ορισμού από γενιά σε γενιά, είναι και διαφορετικές οι εποχές. Μα υπάρχουν κάποια στοιχεία θετικά αδιαμφισβήτητα, οικουμενικά που βοηθούν τα παιδιά (και τους μεγάλους): αγάπη, αλήθεια, φως, διάκριση, δημιουργικότητα, χαρά, μέτρο, καθαρότητα, αγνότητα, αυτοεκτίμηση, αρμονία, δικαιοσύνη, εγρήγορση, συγκέντρωση.
Πριν από λίγο καιρό παρουσιάσατε τα έργα σας στο κέντρο της Αθήνας με μεγάλη επιτυχία. Τι άλλο να περιμένουμε από εσάς καλλιτεχνικά;
Σας ευχαριστώ. Θα συνεχίσω τώρα να τυπώνω τις ζωγραφιές που κάνω σε διάφορα μέσα, χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα, ενώ ταυτόχρονα θα υπάρχουν κι οι πρωτότυπες για να μπαίνουν σε όποιον χώρο κληθούν και να τον γεμίζουν όσο μπορούν με ποιότητες αφυπνιστικές.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
Η ταινία είναι μια παραγωγή της Tanweer Productions σε συμπαραγωγή με τη View Master Films και την COSMOTE TV.
