«Έχει κυκλοφορήσει η φήμη ότι είμαι απομακρη», μου λέει η Φωτεινή Δάρρα το αυγουστιατικο πρωινό που γίνεται η συνάντησή μας και αν δεν την γνώριζα από κοντά, θα εξακολουθούσα να πιστεύω το ίδιο κι εγώ. Μόνο απλησίαστη δεν είναι. Χαμογελαστή, με θετική ενέργεια και αύρα έκανε τις δύο ώρες της φωτογράφισης να περάσουν σαν νερό και διέλυσε κάθε αμφίβολη εικόνα που μπορεί να είχα για εκείνη.
Λίγο πριν από τη μεγάλη συναυλία της στο Αττικό Άλσος που διοργανώνει η Περιφέρεια Αττικής, στις 24 Σεπτεμβρίου, μιλήσαμε για όλα: το επάγγελμά της, που δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικό, καθώς δεν φαντάζεται τον εαυτό της κλεισμένο σε ένα γραφείο. Το νέο της τραγούδι, που μας ταξιδεύει, όπως «Μια εκδρομή». Την κόρη της, η οποία τη βοήθησε να δει τα πράγματα στις αληθινές τους διαστάσεις, αλλά και τα δημιουργικά επαγγελματικά της σχέδια.
Όταν μιλά για την οικογένειά της φωτίζεται όλο της το πρόσωπο, ενώ όταν αναφέρεται στη δουλειά της η λαχτάρα για δημιουργία είναι εμφανής. Η Φωτεινή Δάρρα, η τραγουδίστρια με την υπέροχη φωνή, τις συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής και τις αμέτρητες επιτυχίες «άνοιξε» την καρδιά της στο Marie Claire και όπως θα κατάλαβετε και εσείς, πρόκειται για έναν άνθρωπο ήρεμο και φωτεινό, όπως ακριβώς λέει και το όνομά της.
Μια εκδρομή: Το νέο σας τραγούδι είναι άκρως αισιόδοξο και ταξιδιάρικο. Ταιριάζει η αύρα του με τη στάση ζωής σας;
Ναι! Ακριβώς έτσι αισθάνομαι τώρα. Θέλω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, το έχω ανάγκη όσο μεγαλώνω. Η εκδρομή που περιγράφει το τραγούδι είναι κυριολεκτική και μεταφορική. Είναι η ανάγκη μας να αποδράσουμε από οτιδήποτε μας βαραίνει χωρίς να μας προσφέρει ή να μας κάνει καλύτερους. Είναι η επιστροφή μας στον ρομαντισμό, την παιδικότητα, την ανεμελιά, την αθωότητα. Είναι τα καλύτερά μας χρόνια που θελουμε να ζήσουμε ή να ξανά ζήσουμε. Αυτή η απόδραση είναι το εισιτήριό μας για την ελευθερία!
Τι θα θέλατε να νιώσει όποιος το ακούσει και, γενικά, τι ευελπιστείτε πως «περνούν» τα τραγούδια σας στο κοινό;
Θέλω να αισθανθεί οικεία, να νιώσει πως αυτό που περιγράφω μέσα από τη μουσική και τον στίχο, εκφράζει κάτι δικό του. Όταν τραγουδάω, αφήνω ένα κομμάτι από τον εαυτό μου σε όσους με ακούν, τους το προσφέρω, όπως απλόχερα μου προσφέρουν το χρόνο τους, τις αισθήσεις τους. Είναι η στιγμή που οι πολλοί γινόμαστε ένα.
Αντώνης Μιτζέλος – Ρεβέκκα Ρούσση, οι δημιουργοί του νέου σας τραγουδιού: Συνεργάζεστε πρώτη φορά μαζί τους; Πώς νιώθετε για αυτή τη συνύπαρξη;
Είναι πολύ ωραία στιγμή για μένα. Είναι δυο άνθρωποι των οποίων τις δουλειές εκτιμώ πολύ. Τον Αντώνη τον ξέρω χρόνια και έχω «ζηλέψει» -με την καλή έννοια- πολλά τραγούδια του. Έφτασε η ωρα να συνεργαστούμε, ωρίμασαν οι συνθήκες και συναντηθήκαμε μουσικά. Αγαπηθήκαμε πολύ, συνεργαστήκαμε άψογα. Έπεται και συνέχεια. Με την Ρεβέκκα μιλούσαμε εδώ και πολύ καιρό για να κάνουμε κάτι μαζί και ήρθε η ωρα. Μαζί με τον Αντώνη δημιούργησαν ένα πολύ όμορφο τραγούδι, «έδεσε το γλυκό», όπως θα έλεγαν οι γιαγιάδες μας!
Πώς θα περιγράφατε τη σχέση σας με το κοινό και τους θαυμαστές σας; Έχετε δηλώσει σε συνέντευξή σας ότι επικοινωνήσατε με δημοσιογράφο για να «κατεβάσει» ένα κείμενο που σας αφορούσε. Πόσο σας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων;
Καταρχήν, να διορθώσω κάτι που ίσως δεν έγινε αντιληπτό. Δεν επικοινώνησα ποτέ για να κατεβάσει κάποιος ένα απλό δημοσίευμα αλλά για να αποκαταστήσω την αλήθεια σε ένα ψευδές δημοσίευμα. Θεωρώ ότι ασκείται bullying σε να δημόσιο πρόσωπο όταν γράφονται ανακρίβειες για αυτόν, τη δουλειά του και πολύ περισσότερο για την οικογένειά του, ελαφρά τη καρδία, χωρίς να έχουν προηγουμένως διασταυρωθεί πλήρως με όσους αφορούν. Οι ψευδείς δημοσιεύσεις και ειδικά όταν φθείρουν την εικόνα, το ήθος και την αξιοπρέπεια κάποιου είναι αξιόποινες πράξεις.
Όσον αφορά τώρα στις γνώμες. Με ενδιαφέρει η γνώμη όλων και η γνώμη των λίγων. Θέλω να πω ότι δημιουργώ κάτι σκεπτόμενη ως αποδέκτη το σύνολο του κόσμου, χωρίς σνομπισμό ή εστέτ διάθεση. Δεν έχω όμως την ψευδαίσθηση ότι αυτό μπορεί να εκφράζει τελικά όλους. Είμαι ευτυχισμένη ακόμα κι αν αυτό που αφήνω να αποδεσμευθεί από την ψυχή μου, αφορά έστω και έναν. Είναι για μένα μεγάλη νίκη, όπως έλεγε και ο κ. Π Καβάφης: «Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.».
Στο ενεργητικό σας υπάρχουν συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνής, αλλά και με καταξιωμένους διεθνώς καλλιτέχνες. Πώς θα περιγράφατε το ταξίδι σας στη μουσική ως τώρα;
Συναρπαστικό και δύσκολο. Διάλεξα τον δύσκολο δρόμο γενικά αλλά σίγουρα τον πιο εύκολο για τον χαρακτήρα μου. Δεν μου αρέσουν οι εκπτώσεις, αγαπώ την καλή μουσική, την αληθινή μουσική και τα τραγούδια που μιλούν με λόγια που μπορούν να ομορφύνουν τη ζωή μας. Ευτύχησα να γνωρίσω πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες και συνεργάστηκα μαζί τους: ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Νίκος Μαμαγκάκης, ο χιλιανός αγωνιστής της δημοκρατίας Angel Parra, ο διεθνούς φήμης τενόρος Rolando Villazon, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, η Βίκυ Μοσχολιού, η Τζένη Βάνου είναι κάποιοι από τους πιο σημαντικούς.
Πόσο άλλαξαν τα πράγματα μετά τον ερχομό της κόρης σας στη ζωή; Θεωρείτε ότι έχει συμβάλλει στον τρόπο που αντιμετωπίζετε τη ζωή και την καριέρα σας, πλέον;
Η Ρωξάνη με βοήθησε να δω τα πράγματα με τις αληθινές τους διαστάσεις. Κατάλαβα πως πρέπει να πετάξω από πάνω μου αγωνίες μάταιες που με ταλαιπωρούσαν ως νέα και να δω με καθαρά μάτια όλα όσα έχουν αξία στη ζωή. Άρχισα να βλέπω καλύτερα, να ακούω όσα πρέπει, να μυρίζω τη φύση, να απολαμβάνω τη βροχή όσο και τη λιακάδα. Έμαθα να ισορροπώ την φιλοδοξία του καλλιτέχνη με την ανάγκη της κόρης μου να με έχει δίπλα ως μαμά. Έγινα η «μαμά της Ρωξάνης» και αυτό απελευθέρωσε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη σε ό,τι κάνω.
Σας χαρακτηρίζουν ως τη «συνέχεια της Τζένης Βάνου». Πώς νιώθετε γι’ αυτόν τον χαρακτηρισμό και πού στέκεστε αναφορικά με τις συγκρίσεις μεταξύ των καλλιτεχνών;
Ω! σίγουρα δεν είμαι. Η συνέχεια δεν έχει να κάνει με τα πρόσωπα. Υπάρχει μια ματαιότητα σε αυτή τη σκέψη και την κατάλαβα πολύ γρήγορα, από την πρώτη στιγμή που είδα τις δισκογραφικές να μην ψάχνουν για καινούργιες φωνές αλλά για κάτι που να θυμίζει: τον καινούργιο Μητροπάνο, την καινούργια Μπέλου, τον καινούργιο Ξυλούρη, την καινούργια Βίσση.
Το σημαντικό είναι να είσαι ένα καινούργιο πρόσωπο που να σέβεται και να εξελίσσει τη συνέχεια του ελληνικού τραγουδιού. Οι συγκρίσεις είναι ανώφελες σε επίπεδο επιδόσεων είναι όμως πολύ σημαντικές και ουσιαστικές σε επίπεδο ήθους, καλλιέργειας και ρεπερτορίου.
Σας εντάσσουν, επίσης, στην «ποιοτική μουσική». Συμφωνείτε με τον διαχωρισμό των δημιουργιών και των καλλιτεχνών σε ποιοτικούς ή έντεχνους και μη;
Οι καλλιτέχνες φέρουμε τον χαρακτηρισμό που οι ίδιοι επιλέγουμε, με την πορεία μας. Η τέχνη έχει έναν βασικό διαχωρισμό και αυτός είναι: Τέχνη και εμπόριο. Αν ο στόχος του δημιουργού είναι στεγνά και μόνο εμπορικός του τύπου: να κάνουμε αυτό το στυλ γιατί περνάει και θα πουλήσει, τότε σίγουρα δεν μιλάμε για καλλιτεχνικό δημιούργημα αλλά για εμπορικό προϊόν. Μην βιαστείτε όμως να σκεφθείτε ότι και τα ποιοτικά κάποιες φορές είναι εμπορικά, άρα γιατί να τα διαχωρίζουμε;
Σε μια εποχή που όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος όπως λένε, ας θυμηθούμε και την ηθική διάσταση που επιβάλλει το να κοιτάζουμε και την πρόθεση. Για μένα, αυτή έχει σημασία. Αν τελικά το δημιούργημα αφορά πολλούς, τότε ναι μιλάμε για μια δίκαιη νίκη!
Έχει δημιουργηθεί γύρω από το πρόσωπο και το όνομά σας μια εικόνα απόμακρη. Πώς απαντάτε σε αυτό;
Όντως έχει δημιουργηθεί τεχνηέντως. Έπρεπε να με παρουσιάσουν ως απόμακρη για να δικαιολογήσουν άλλους που ήταν υποτίθεται, με βάση τις επιλογές τους, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Εντωμεταξύ αυτοί οι καλλιτέχνες μέσα στον χώρο είναι οι πιο δύσκολοι ως συνεργάτες. Όμως για να υπάρξει υπερπληθώρα καλλιτεχνών που έπεφταν από τις δισκογραφικές εταιρίες στην αγορά έπρεπε να τραγουδούν το απλό, το εύκολο, «αυτά που ζητάει ο κόσμος» όπως συνηθίζουν να λένε.
Εγώ λοιπόν όπως και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι γίναμε οι απόμακροι, οι ποιοτικοί με την λέξη «ποιοτικός» να αποκτά μια μάλλον αρνητική απόχρωση. Όχι λοιπόν δεν είμαι απόμακρη. Αυτό το ξέρουν όλοι όσοι παρακολουθούν εμένα και την πορεία μου και όχι την άποψη κάποιων που γράφουν, χωρίς να με έχουν συναντήσει ποτέ.
Συμμετείχατε πρόσφατα σε ένα μουσικό, τηλεοπτικό show. Πώς θα αποτιμούσατε αυτή την εμπειρία σας. Θα το ξαναδοκιμάζατε;
Νομίζω πως αυτός ο κύκλος ήταν ένα πείραμα που πέτυχε. Κατορθώσαμε μαζί με τον Πάνο Τριανταφύλλου να κάνουμε έναν κόσμο που δεν άνοιγε την τηλεόραση για να δει shows, να παρακολουθήσει. Τραγουδήσαμε τραγούδια-διαμάντια χωρίς καμία έκπτωση. Εκείνος ολυμπιονίκης, ήξερε καλά ότι οι υψηλοί στόχοι είναι αυτοί που έχουν αξία. Κερδίσαμε την αγάπη του κόσμου. Ένα πείραμα που πέτυχε λοιπόν δεν το ξαναδοκιμάζεις. Περνάς στα επόμενα.
Έχετε ήδη πραγματοποιήσει ορισμένες εμφανίσεις σε όλη τη χώρα και προγραμματίζετε μερικές και στην Αθήνα τους επόμενους μήνες. Ποια είναι τα πλάνα σας για τη σεζόν που ξεκινά;
Έρχονται και τα επόμενα καινούργια τραγούδια που ηχογραφώ αυτή την περίοδο. Έρχονται και εμφανίσεις. Στις αρχές του Σεπτέμβρη βρεθήκαμε στην Τζιά για να εγκαινιάσουμε το θεατράκι της Ιουλίδας. Την Κυριακή 24 Σεπτέμβρη θα βρεθώ για μια μοναδική παράσταση στο θέατρο του Αττικού Άλσους στην Αθήνα. Εκεί θα τραγουδήσω τραγούδια της Τζένης Βάνου και όχι μόνο. Τραγούδια από το προσωπικό μου ρεπερτόριο αλλά και ελληνικά και ξένα που επηρέασαν την Τζένη Βάνου στην πορεία της.
Θα εμφανιστώ ξανά το χειμώνα στο αγαπημένο στέκι της Αθήνας το Half Note και ταυτόχρονα ετοιμάζω ένα τηλεοπτικό βήμα έκπληξη. Εξακολουθώ να μεγαλώνω την κόρη μου που θα πάει στην έκτη τάξη του δημοτικού φέτος.
Φωτογραφίες: Λευτέρης Σιαράπας
Η φωτογράφιση έγινε στο σκάφος Day Dream, της εταιρείας Fyly Yachting στη Μαρίνα Αλίμου.
