Νιώθετε ενοχές όταν αφιερώνετε λίγο παραπάνω χρόνο σε εσάς και τις ανάγκες σας; Μήπως η πίεση της καθημερινότητας και οι απαιτήσεις των καιρών σάς οδηγούν στο να αφήνετε πίσω τον εαυτό σας και να μοιράζετε την ενέργειά σας αποκλειστικά στις ανάγκες των αγαπημένων σας και στις επαγγελματικές σας υποχρεώσεις;
Δεν είστε οι μόνες. Ειδικά, στη διάρκεια των καραντινών το φαινόμενο που θέλει τους ανθρώπους να ασχολούνται με πολλά πράγματα ταυτόχρονα, βάζοντας στην άκρη τις δικές τους ανάγκες και προτιμήσεις, έλαβε μεγάλες διαστάσεις.
Ωστόσο, αυτός ο τρόπος ζωής δεν είναι και ο πιο υγιής για την ψυχολογία και την ψυχοσύνθεσή μας. Φυσικά, θα βοηθήσουμε και θα προσφέρουμε σε όσους αγαπάμε. Φυσικά, θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο στη δουλειά μας. Ωστόσο, το να υποβαθμίζουμε τις προσωπικές μας ανάγκες ή να αισθανόμαστε άσχημα κάθε φορά που κάνουμε κάτι για εμάς, δεν είναι η λύση.
Τον τρόπο για να καταφέρουμε να ζήσουμε χωρίς ενοχές σε έναν κόσμο που είναι γεμάτος από αυτές, δείχνει στο νέο της βιβλίο η Dr. Νάνσυ Μαλλέρου. Η κορυφαία life coach μάς παρουσιάζει τον «εσωκεντρισμό», μία έννοια την οποία συνέλαβε η ίδια το 2012 και έκτοτε έχει εφαρμόσει συμβάλλοντας θετικά στην εξέλιξη ανθρώπων και επιχειρήσεων που ζήτησαν την αρωγή της.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίο «Εσωκεντρισμός: Πώς να ζήσετε αναπολογητικά σε έναν κόσμο γεμάτο ενοχές» (εκδόσεις Πεδίο), η πολύπειρη Dr. Μαλλέρου καθοδηγεί µε τρόπο απλό και απολύτως κατανοητό τους αναγνώστες να απαλλαγούν από τις ενοχές τους, να πάρουν τα ηνία της ζωής τους και να ζήσουν διεκδικώντας ό,τι πραγµατικά τους αξίζει. Ασκήσεις, γραφήµατα, πίνακες, προσωπικές εµπειρίες – όπλα όλα της φαρέτρας αυτού του εγχειριδίου αυτοβελτίωσης και προσωπικής εξέλιξης που θα κάνουν την ανάγνωση όχι µόνο ωφέλιμη, αλλά και διασκεδαστική!
Τι είναι όμως ο εσωκεντρισμός και τι σημαίνει πρακτικά να ζεις αναπολογητικά; Η Dr. Νάνσυ Μαλλέρου σημειώνει:
«Η απάντηση είναι απλή: να επιστρέψεις στον πυρήνα της ύπαρξής σου, εκεί όπου υπάρχουν µόνο η αγάπη, η σοφία και η εξέλιξη. Να ζήσεις χωρίς ενοχή, ακούγοντας και αγαπώντας ουσιαστικά τον εαυτό σου, αλλά και τους άλλους. Τόλµησε να επιστρέψεις στην πηγή σου, αφυπνίσου και γίνε όλα όσα µπορείς να γίνεις. Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, ο ηγέτης της ζωής σου! ∆ηµιούργησε ευτυχισµένες σχέσεις και άφησε θετικό αποτύπωµα στον κόσµο µας!».
Έχετε την πατρότητα του όρου «εσωκεντρισμός». Ποιο κενό ήρθε να καλύψει και τι σημαίνει ακριβώς;
Ο εσωκεντρισμός είναι μια λέξη που εφηύρα για να εκφράσω την καλή πλευρά του εγωκεντρισμού. Ένιωθα ότι η απουσία της μας οδηγούσε σε ένα ενοχικό σύνδρομο κάθε φορά που κάποιος αφιέρωνε χρόνο κι ενέργεια στον εαυτό του.
Δούλευα τη φιλοσοφία του εσωκεντρισμού μέσα μου για χρόνια. Την τέσταρα σε πελάτες μου χρόνια και είδα πόσο απελευθερωτική μπορεί να είναι. Έτσι αποφάσισα να την κάνω αρχικά ένα TED talk και μετά ένα βιβλίο, όπου θα βρει κανείς όλες τις πτυχές και κυρίως θα μυηθεί στις πρακτικές που μπορούν να μας κάνουν αληθινούς εσωκεντριστές.
Το να αφιερώνουμε χρόνο και ενέργεια σε εμάς είναι ο τρόπος να ανακαλύψουμε τον αυθεντικό, μοναδικό εαυτό μας και να διεκδικήσουμε χώρο γι’ αυτή την αλήθεια, χωρίς να πρέπει να απολογηθούμε σε κανέναν γι’ αυτή: αναπολογητικά. Άλλωστε όσο πιο κοντά στον αυθεντικό εαυτό του ζει κανείς τόσο πιο μεγάλη είναι η συμβολή του στο κοινωνικό σύνολο και στην πρόοδο που όλοι μαζί πετυχαίνουμε.
Ποια είναι η δική σας προσωπική ιστορία που οδήγησε στη «γέννηση» αυτού του όρου και πόσο βοηθηθήκατε η ίδια από αυτή τη νέα οπτική απέναντι στη ζωή;
Το 2008, μετά την ολοκλήρωση μίας σειράς σεμιναρίων για αυτοπεποίθηση κάποιος με ρώτησε ενοχικά: Δεν είναι λίγο εγωιστικό που ασχολούμαστε τόσο καιρό με τον εαυτό μας; Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει μια λέξη που να εκφράζει τη θετική πλευρά του εγωκεντρισμού. Έτσι γεννήθηκε ο όρος «εσωκεντρισμός»
Η ικανότητα δηλαδή να ακούμε τον εαυτό μα, να τον σεβόμαστε και να τον εξελίσσουμε με σκοπό να είμαστε ευτυχείς, υγιείς, ανθεκτικοί και να μπορούμε να συνεισφέρουμε.
Τελικά οι ενοχές είναι γένους θηλυκού; Βρίσκονται στον πυρήνα της ύπαρξής μας; Πηγάζουν από τους πολλούς ρόλους που η κοινωνία επιβάλλει στο γυναικείο φύλο; Από τα λανθασμένα πρότυπα που προτάσσουν τα social media;
Ο καθένας βρίσκει αυτό που αναζητά στα social και παντού. Για μένα τα social media είναι φανταστικό εργαλείο, ένα μέσο επικοινωνίας αλλά κι ένας τόπος όπου προβάλλεται συνήθως μία ωραιοποιημένη εικόνα της ζωής μας. Είναι στο χέρι μας να τα χρησιμοποιήσουμε βάζοντας όρια στο χρόνο και το περιεχόμενο που θα επιλέξουμε ώστε να εμπνευστούμε, να γελάσουμε, να ενημερωθούμε, να προβάλουμε τη δουλειά μας.
Η κοινωνία σήμερα πράγματι επιβάλλει πολλούς ρόλους στη γυναίκα Αλλά όταν το θέτεις έτσι αισθάνομαι ότι εγώ είμαι ένα άβουλο πλάσμα, έρμαιο της κοινωνίας. Είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι επιχειρηματίες κι έχω επιλέξει κάθε έναν από τους ρόλους μου πολύ συνειδητά. Τα εμπόδια θα υπάρχουν πάντα. Το ίδιο και η ελεύθερη βούληση κι επιλογή όμως. Εγώ επιλέγω πώς θα φέρω σε πέρας τον κάθε μου ρόλο και πότε θα ζητήσω βοήθεια και πότε θα πω όχι.
Αν μη τι άλλο, το social media και το internet έχουν προσφέρει παράλληλα πολύ μεγάλη ελευθερία και δυνατότητες εναλλακτικών επιλογών.
Σε αυτό τον αγώνα να είμαστε καλοί σε όλα η γυναίκα είναι σίγουρα πιο επιβαρυμένη με περισσότερους ρόλους. Αλλά όχι, οι ενοχές δεν είναι γυναικείο «προνόμιο». Είναι στο χέρι όλων μας να τους ζήσουμε όλους με Εσωκεντρισμό έτσι ώστε να τους απολαύσουμε!
Πώς μπορούμε να οχυρωθούμε και τι όπλα να επιστρατεύσουμε για να ξεπεράσουμε τα κύματα ενοχών;
Η άποψή μου είναι πως δεν είμαστε προϊόντα των περιστάσεων. Σε κάθε στιγμή, απέναντι σε κάθε κατάσταση, έχουμε την επιλογή να λειτουργήσουμε από μια θέση δύναμης ή από μια θέση αδυναμίας και θυματοποίησης. Για να μην μπαίνουμε σε ένα ατελείωτο λαβύρινθο ενοχών χρειάζεται να αξιολογήσουμε την κατάσταση βάσει των αξιών και των επιθυμιών μας και να ενεργοποιηθούμε για να ξεπεράσουμε κάθε πρόκληση.
Διαφορετικά, γινόμαστε θύματα των συναισθημάτων μας και των εξωτερικών συνθηκών και μένουμε αδρανείς ή κάνουμε σπασμωδικές κινήσεις. Και στις δύο καταστάσεις θα βιώσουμε στρες, θα έχουμε δεύτερες σκέψεις και ενοχές. Μόνο που στην πρώτη μπορεί να βιώσουμε παραγωγικό στρες και να πάρουμε ώθηση, ενώ στη δεύτερη, μπλοκάρουμε και αυτό μπορεί να αποβεί καταστροφικό.
Επιπλέον, βοηθάει η προσωπική ενδυνάμωση με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού, αλλά και η συμμετοχή σε μια κοινότητα ομοϊδεατών με κοινούς στόχους και ιδεώδη που προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε πρακτικό και σε ψυχολογικό επίπεδο – από ιδέες, συμβουλές και χρήσιμες τεχνικές, μέχρι παρότρυνση, εμψύχωση και συμπαράσταση. Με αυτή τη σκέψη άλλωστε δημιουργήσαμε το Nama Tribe, τη βραβευμένη συνδρομητική πλατφόρμα με πολύ χαμηλό κόστος που είναι στη διάθεση όποιου χρειάζεται ενδυνάμωση, καθοδήγηση και υποστήριξη κάθε στιγμή.
Τι σημαίνει πρακτικά να ζεις αναποπολογητικά και μάλιστα σ’ έναν κόσμο που τείνει να μας φορτώνει ενοχές;
Αναπολογητικά, όπως αναφέρω στο βιβλίο: «…δεν σημαίνει να μην αναγνωρίζω τα λάθη μου ούτε να μη ζητώ συγγνώμη όταν κάνω λάθος. Σημαίνει να κάνω εσωκεντρικές επιλογές και να μην απολογούμαι για αυτές, να μη νιώθω άσχημα, να μη νιώθω ότι οφείλω εξηγήσεις και πάντα με σεβασμό στους υπόλοιπους και στο δικό τους δικαίωμα στον εσωκεντρισμο».
Ζεις αναπολογητικά όταν πάψεις να θέλεις να ικανοποιήσεις ή εντυπωσιάσεις τους άλλους, ακούγοντας και αγαπώντας ουσιαστικά τον εαυτό σου, και ανοίγοντας το μυαλό και την καρδιά στην πολυπλοκότητα και τη διαφορετικότητα των άλλων. Όταν τολμήσεις να επιστρέψεις στην πηγή σου, να αφυπνιστείς και να γίνεις όλα όσα μπορείς να γίνεις. Να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου, ο ηγέτης της ζωής σου.
Ένα από τα μότο σας είναι το «Καλύτερα Γίνεται». Πώς γίνεται να είμαστε «καλές» μητέρες, σύντροφοι, επαγγελματίες, φίλες και ταυτόχρονα να έχουμε χρόνο για τον εαυτό μας;
Ο χρόνος που θα περάσω με τις (αληθινές) φίλες μου είναι για μένα τροφή, ανάπαυλα, ξεκούραση. Το ίδιο συμβαίνει και με πράγματα που θα επιλέξω να κάνω με την οικογένειά μου, ακόμα και με τη δουλειά μου. Ο χρόνος για μένα δεν αποκλείει την συνύπαρξη. Χρειάζεται μοίρασμα βάσει προτεραιοτήτων γιατί μόνο τότε θα έχουμε την ενέργεια να συνεχίζουμε ακούραστα και με χαρά. Για τον καθένα είναι διαφορετικό το μοίρασμα και οι βαρύτητες, ώστε να αφιερώνει υπολογισμένα τον απαραίτητο χρόνο σε κάθε τομέα της ζωής του και να υπάρχει το περιθώριο να απολαύσει όσα όμορφα έχει να του προσφέρει. Για να βάλει κανείς τις απαραίτητες προτεραιότητες με τρόπο που τον γεμίζει θα υπενθυμίζει στον εαυτό του τους λόγους που τον οδηγούν να επιλέξει που θα αφιερώσει το χρόνο του κάθε φορά.
Αν ένα πράγμα μπορούσαμε να αλλάξουμε στον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις, ποιο θα έπρεπε να είναι αυτό;
Αυτό που θα έκανε τη διαφορά στον τρόπο που λειτουργούμε είναι να σταματήσουμε να συμφωνούμε με ό,τι μας προσβάλλει την ψυχή και τα πιστεύω μας εμποδίζοντάς μας να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Και αυτό να το εφαρμόζουμε στην καθημερινότητα μας κάνοντας επιλογές που μας τιμούν και συμφωνούν με τις αξίες μας, βοηθώντας κάποιον με την καρδιά μας, βάζοντας όρια που μας προστατεύουν από τον εαυτό μας ή τους άλλους, εκπληρώνοντας βαθύτερες ανάγκες μας. Για μένα αυτό σημαίνει ζω με πνευματικότητα που είναι απαραίτητη για έναν «εσωκεντριστή».
