Η χαρά της ανάγνωσης ενός βιβλίου είναι μεγάλη, αλλά γιγαντώνεται όταν τη μοιράζεσαι με κάποιον. Ειδικά με κάποιον που δεν μπορεί, εξαιτίας προβλημάτων υγείας ή για άλλους λόγους, να την απολαμβάνει τόσο συχνά όσο θα ήθελε. Κι αυτό φαίνεται να το αντιλήφθηκε από μικρή η επτάχρονη Maggie Kuznia, η οποία επισκέπτεται έναν οίκο ευγηρίας στη Μινεσότα και διαβάζει βιβλία στους ενοίκους του.
Η συνήθειά της ξεκίνησε από μια μέρα με χιόνι, που η μητέρα της, Tiffany Kuznia, η οποία εργάζεται στη μονάδα Good Samaritan Society — Heritage Grove Senior Living, πήρε για ακόμα μία φορά την κόρη της μαζί στη δουλειά. Μέχρι τότε το κορίτσι έφερνε μαζί το ηλεκτρονικό παιχνίδι της, αλλά αυτή τη φορά αποφάσισε να πάρει βιβλία και να τα διαβάσει στους ηλικιωμένους.
Αυτή η απόφαση είχε τέτοια επιτυχία, ώστε πλέον δεν περνάει εβδομάδα χωρίς να τους επισκεφτεί τουλάχιστον μία φορά και να τους διαβάσει ιστορίες, κάποιες από τις οποίες καταλήγουν σε δραστηριότητες ζωγραφικής και παζλ. Έτσι, εκείνοι ξαναγίνονται για λίγο παιδιά και αισθάνονται σαν να απέκτησαν (μια ακόμα) εγγονούλα.
Πλέον δεν περνάει εβδομάδα χωρίς να τους επισκεφτεί τουλάχιστον μία φορά και να τους διαβάσει ιστορίες, κάποιες από τις οποίες καταλήγουν σε δραστηριότητες ζωγραφικής και παζλ. Έτσι, εκείνοι ξαναγίνονται για λίγο παιδιά και αισθάνονται σαν να απέκτησαν (μια ακόμα) εγγονούλα.
Ανάμεσα στους ηλικιωμένους φίλους του επτάχρονου κοριτσιού είναι και η συνταξιούχος δασκάλα Patti Griggs: «Είναι πολύ καλή στην ανάγνωση. Δίδασκα στην πρώτη δημοτικού, μαθαίνοντας στα παιδιά να διαβάζουν, και ήταν πολύ λίγα που μπορούσαν να διαβάσουν έτσι». Και επειδή μια φορά δασκάλα, για πάντα δασκάλα, της έκανε δώρο ένα βιβλίο για να αναπτύξει περαιτέρω τις αναγνωστικές δεξιότητές της, μια πρόκληση στην οποία η μικρή, ένθερμη αναγνώστρια ανταποκρίθηκε με μεγάλη επιτυχία.
Η ιδέα της Maggie ενέπνευσε τους ηλικιωμένους να αρχίσουν να γράφουν ένα βιβλίο όλοι μαζί, προσθέτοντας δημιουργικότητα στην καθημερινότητά τους. Όμως το κορίτσι απολαμβάνει και ένα ίσως όχι τόσο προφανές όφελος από αυτή την εμπειρία: Κάθε φορά που συναντά μια άγνωστη λέξη, κάποιος ένοικος θα προσφερθεί να της την εξηγήσει. «Πιστεύω ότι είναι πολύ καλή αυτή η αλληλεπίδραση ανάμεσα στις γενιές» σχολιάζει η Griggs. «Όλοι απολαμβάνουν να έχουν την προσοχή κάποιου άλλου και να σημαίνουν κάτι ξεχωριστό γι’ αυτόν».
Δείτε μια σχετική ανάρτηση:
