Με τη λυπηρή εξέλιξη του θανάτου του ζιφιού Σωτήρη, που εκβράστηκε την περασμένη εβδομάδα στις ακτές του Σαρωνικού, επιβεβαιώνεται η άποψη των επιστημόνων ότι είδη όπως τα κητώδη, όταν απομακρυνθούν από το φυσικό τους χώρο -που είναι τα βαθιά πελαγικά νερά-είναι συνήθως ήδη αργά για να σωθούν. Πάρα τις προσπάθειες για διάσωση εκβρασμένων ζωντανών κητωδών τέτοια περιστατικά έχουν συνήθως δυσάρεστη κατάληξη, γιατί η ανεπανόρθωτη βλάβη έχει παραχθεί πριν το ζώο φθάσει στην ακτή.

Τα αίτια θανάτου του νεαρού ζιφιού που βρέθηκε τραυματισμένος στα ρηχά νερά του Αλίμου την προηγούμενη εβδομάδα και τελικά πέθανε στα ανατολικά της Σαλαμίνας, έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, «ολοκληρώθηκε η νεκροψία της νεαρής ραμφοφάλαινας (Ziphius cavirostris), η οποία μετά από διαδοχικές παρουσίες τις προηγούμενες ημέρες στα παράλια της Αττικής, εντοπίστηκε νεκρή χθες στη θαλάσσια περιοχή της Χερσονήσου Κυνόσουρα στη Σαλαμίνα. Σύμφωνα με τη νεκροψία, τα πιθανά αίτια θανάτου του θηλαστικού αποδίδονται σε «σοβαρή χρόνια αρτηρίτιδα και σοβαρή παρασίτωση των νεφρών από Crassicauda spp».

Συγκεκριμένα από τη νεκροψία της ραμφοφάλαινας διαπιστώθηκαν τα παρακάτω:
– Χρόνια σοβαρή αρτηρίτιδα της κοιλιακής αορτής, της γαστροεπιπλοϊκής αρτηρίας και των μεσεντέριων αρτηριών.
– Σοβαρή παρασίτωση.
– Σοβαρή απίσχναση, δηλαδή σημαντική απώλεια βάρους λόγω ασθένειας.
– Ο γαστρεντερικός σωλήνας ήταν κενός, γεγονός που υποδηλώνει ότι το ζώο είχε να σιτιστεί πολύ καιρό.
– Πρόσφατο ανοικτό κάταγμα της κάτω γνάθου.

Για να μην ξαναδούμε ζιφιό να υποφέρει κοντά μας πρέπει να σταματήσουμε να καταστρέφουμε το θαλάσσιο οικοσύστημα. Ο θάνατος αυτός θα πρέπει να γίνει η αφορμή για να κατανοήσουμε ότι αν δεν σταματήσουμε να βλάπτουμε τα ζώα εκεί που ζουν θα συνεχίσουμε να παρατηρούμε διαρκή μείωση των πληθυσμών τους και τελικά την εξαφάνισή τους. Το παρακάτω βίντεο θα βοηθήσει:

Η WWF λοιπόν μας βάζει να αναρωτηθούμε: Θέλουμε να ζούμε σε μια θαλασσινή χώρα με θάλασσες που θα είναι έρημες και βρώμικες; Θάλασσες όπου δεν θα υπάρχουν πια δελφίνια, ζιφιοί ή φυσητήρες, ενώ στο νερό τους θα επικρατούν τα πλαστικά, ο θόρυβος, η ρύπανση και οι πλατφόρμες εξορύξεων; Αν δεν θέλουμε ένα τέτοιο μέλλον, τότε είναι καιρός να νοιαστούμε σοβαρά και να δράσουμε έμπρακτα για το θαλάσσιο περιβάλλον μας.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below