Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω το νέο μου πρότζεκτ και παράλληλα φτιάχνω βαλίτσες για το επερχόμενο ταξίδι μου στην Ιταλία, εκεί πάω δύο φορές το μήνα περίπου. Όσο ήμουν στο Dancing With The Stars δεν είχα ταξιδέψει καθόλου, οπότε τώρα πάω να ανακτήσω τον «χαμένο χρόνο». Είμαι από την Καλαβρία, ωστόσο εκεί πάω κυρίως στις γιορτές, τα μέρη που επισκέπτομαι συχνότερα είναι η Ρώμη και το Μιλάνο.
Το Dancing ήταν μια τρομερή εμπειρία για μένα. Η όλη διαδικασία μου έχει αφήσει μια πολύ ωραία αίσθηση. Η όλη διαδικασία, με την χορογραφία, τη μουσική, τις πρόβες για τα κοστούμια, μιλάμε για μια μαγική εμπειρία, από όποια άποψη και αν το πάρεις. Ήθελα να μάθω χορό, πριν μου γίνει η πρόταση από την παραγωγή του παιχνιδιού είχα μπει στη διαδικασία να ψάχνω για στολές. Όταν με πήραν τηλέφωνο οι άνθρωποι του Ant1 είπα ναι με χαρά, αλλά ζήτησα με επιμονή να έχω έναν πραγματικά καλό δάσκαλο, μου έδωσαν τον Βλαντιμίρ ο οποίος είναι εκπληκτικός. Μου έμαθε πάρα πολλά πράγματα.
Λατρεύω τον χορό, έκανα μπαλέτο μέχρι και τα 17 –ήθελα να γίνω μπαλαρίνα- αργότερα έκανα κάποια μαθήματα φλαμένκο και λίγο σύγχρονο. Οι χοροί που μου άρεσαν περισσότερο στο Dancing ήταν το ευρωπαϊκό ταγκό αγάπησα τη ρούμπα αν και το Movie Night ήτα το live που διασκέδασα πιο πολύ ήταν. Ήταν τόσο τρελό αυτό που συνέβη όταν χόρεψα ως Mia Wallace (χαρακτήρα που ενσάρκωσε η Uma Thurman) στο Pulp Fiction ένα fox trot. Μαγική εμπειρία, τόσο εγώ όσο και η παραγωγή θέλαμε πάρα πολύ να το πραγματοποιήσουμε και το διασκεδάσαμε όλοι απίστευτα.
Μπορώ να πω πως το σώμα μου μέσα σε τρεις μήνες άλλαξε ριζικά. Φαντάσου ότι πήγαινα κάθε μέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα και χόρευα επί τέσσερις ώρες. Ξέρεις, αυτό ήταν ένα πραγματικό δώρο που έκανα στον εαυτό μου, το γυναικείο σώμα μετά τα 40 θέλει πάρα πολύ δουλειά, εγώ δεν ήμουν ποτέ της υπερβολικής γυμναστικής και η προσπάθεια που κατέβαλλα στο Dancing με βοήθησε πολύ. Αυτό που μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε πολύ ήταν το γεγονός ότι άρχισα να χάνω κιλά, αγαπώ τις καμπύλες μου και δεν πιστεύω ότι με κολακεύει το να είμαι πολύ αδύνατη. Πάντως τα πόδια μου, η πλάτη μου και η στάση του σώματος μου έχει αλλάξει.
Έμαθα είμαι υπομονετική και να μην παίρνω κατάκαρδα το λάθος. Πάντα φρόντιζα να διασκεδάζω και απολαμβάνω την κάθε στιγμή από το παιχνίδι, ακόμα και τη στιγμή που αγχωνόμουν υπερβολικά –τη στιγμή δηλαδή πριν βγω στη σκηνή- έβρισκα έναν τρόπο να γελάσω και να περάσω καλά.
Δεν θέλω να σταματήσω να χορεύω. Θεωρώ ότι ο χορός είναι σωτηρία. Τώρα έχω ξεκινήσει και κάνω καθημερινά μαθήματα σάλσα, δεν πάω δύο φορές την εβδομάδα, πάω κάθε μέρα και κάνω μαθήματα. Είναι ο πιο διασκεδαστικός τρόπος να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου.
Ως προς την αποχώρηση, με είχε προετοιμάσει ο Vladimir, μου είχε πει πως αυτό το παιχνίδι είναι γεμάτο ανατροπές και πως μπορείς να αποχωρήσεις ανά πάσα ώρα και στιγμή. Το σώμα μου ήταν αυτό που έπαθε το πραγματικό σοκ. Σηκώθηκα το επόμενο πρωί και το σώμα μου ήταν συνηθισμένο να πηγαίνει για πρόβα, αυτό δεν μπορούσε να συμβεί, οπότε έλεγα από μέσα μου «τι θα κάνω τώρα; Γιόγκα; Μπα, όχι, μήπως να πάω για τρέξιμο; Χμ θα δούμε» η πρώτη βδομάδα πέρασε κάπως περίεργα αφού το σώμα μου έζησε αυτή την απότομη μετάβαση.
Αυτό που ετοιμάζομαι να κάνω τώρα είναι κάτι πιο ανατρεπτικό και περιπετειώδες από το Dancing.
