Από τον Βασίλη Γούλα
«Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να ’ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις», λέει η πρώτη στροφή του ποιήματος «Ιθάκη» του Κωνσταντίνου Καβάφη, του αγαπημένου ποιητή του Δημοσθένη-Δημήτρη Δεσποτίδη. Ο 13χρονος μαθητής κέρδισε την πρώτη θέση στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης του Ιδρύματος «Never Such Innocence», ενώ την περασμένη εβδομάδα τον υποδέχτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός για να τον συγχαρεί.
«Ηταν μεγάλη μου τιμή και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που συνάντησα τον πρωθυπουργό. Είναι ένας πολύ καλός και γλυκός άνθρωπος ο κ. Μητσοτάκης. Μου έδωσε συγχαρητήρια και μου είπε ότι έκανα την Ελλάδα πολύ χαρούμενη. Κατά τη συνάντησή μας με ρώτησε τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Εγώ του είπα ότι θέλω να γίνω διπλωμάτης ή ευρωβουλευτής. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να συναντώ από κοντά έναν άνθρωπο που διοικεί τη χώρα μας και δεν το πίστευα», θα πει στο «ΘΕΜΑ» ο Δημοσθένης. Κι αν δεν τον κερδίσουν οι Πολιτικές Επιστήμες, στις οποίες δείχνει από τώρα να έχει μια έφεση, σίγουρα μπορεί να τον κερδίσει η ποίηση και η λογοτεχνία. Με όπλα του ένα σημειωματάριο με λευκές σελίδες και ένα μολύβι, ο μαθητής του αγγλόφωνου Campion School της Παλλήνης έχει μπολιαστεί από μικρή ηλικία με τους στίχους γνωστών Ελλήνων και όχι μόνο ποιητών. Καβάφης, Ελύτης και Ρίτσος κοσμούν τη βιβλιοθήκη στο σπίτι του στην Αθήνα, ενώ η μητέρα του Μαργαρίτα Βαρθολομαίου είχε φροντίσει από τη νηπιακή του κιόλας ηλικία να του διαβάζει παραμύθια πριν από τον βραδινό ύπνο, φυτεύοντας τον σπόρο που σήμερα εξαργύρωσε με το πρώτο βραβείο στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποιήματος.
Γεννημένος από μητέρα με έφεση στα γράμματα και σπουδές στις Δημόσιες Σχέσεις και πατέρα τεχνολόγο, ο Δημοσθένης μεγάλωσε σε μια οικογένεια με αγάπη και φροντίδα και στόχο να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, χρήσιμη στην κοινωνία.
Υλικά για την ποιητική μαγιά του ο 13χρονος μαθητής έπαιρνε και από τις επισκέψεις σε μουσεία, από την «εξερεύνηση» στα έργα Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών, αλλά και σε έργα φιλοσόφων κυρίως του Χρυσού Αιώνα του Περικλή. Πάντα με τη συνδρομή των γονιών του, ο Δημοσθένης είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίς ένα ταξίδι στη γνώση, χωρίς όμως να αφήνει στο περιθώριο και την ανάγκη για παιχνίδι και ξεγνοιασιά.
Εκτός από τη μητέρα του ο Δημοσθένης είχε μεγάλο ερέθισμα και από το σχολείο του, το οποίο προτρέπει τους μαθητές του να διαβάζουν λογοτεχνικά βιβλία και ποιητικές συλλογές. Η πρώτη του επαφή με το γράψιμο ήρθε στην ηλικία των 8 ετών, όταν σε μια λευκή κόλλα έγραφε σε περίληψη με δικά του λόγια τις ιστορίες του Τσαρλς Ντίκενς. «Ο Δημοσθένης έγραφε από μικρή ηλικία, από 8 ετών περίπου. Τους οδηγούσε και το σχολείο προς την κατεύθυνση του διαβάσματος ξένης λογοτεχνίας. Αγαπούσε πολύ τα βιβλία του Τσαρλς Ντίκενς. Οταν τα τελείωνε του άρεσε να κάνει μια περίληψη με δικά του λόγια. Και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για ένα παιδί της ηλικίας του· προσπαθούσε ουσιαστικά να αναπαράγει το βιβλίο μέσα από τη δική του ματιά», λέει στο «ΘΕΜΑ» η μητέρα του 13χρονου.
Από 8 ετών ο μικρός Δημοσθένης έγραφε σχεδόν σε καθημερινή βάση στίχους και κείμενα, ορμώμενος από ερεθίσματα είτε από το σχολείο και τους φίλους του, είτε από στιγμιότυπα της καθημερινότητας μέσα στην οικογένειά του. Πολλές φορές οι στίχοι αυτοί είχαν κωμικό χαρακτήρα, κάτι που ενθουσίαζε τους δικούς του. Εχει μαζί του πάντα ένα μπλοκάκι, στο οποίο σημειώνει διάφορες ιδέες ή καταγράφει εικόνες που του τραβούν την προσοχή. Και όταν ηρεμεί, τα συνθέτει όλα σε ένα ποίημα. Η ζωή είναι ολόκληρη μπροστά του και στα 13 του χρόνια ο Δημοσθένης κατάφερε να γίνει διάσημος χωρίς να το επιδιώξει. Η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό έγινε και με την προτροπή της μητέρας του, αλλά και της δασκάλας του Ελίνας Τσαλικόγλου, καθηγήτριας Αγγλικών του Campion School, η οποία είχε διακρίνει την ευχέρειά του στον γραπτό λόγο.
Οταν ήρθε η πρόσκληση για τη συμμετοχή του στον διεθνή διαγωνισμό ποίησης από το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα «Never Such Innocence» που έχει έδρα το Λονδίνο, σε συνεργασία με το Βρετανικό Συμβούλιο στην Αθήνα με θέμα τις επιπτώσεις που επιφέρουν οι συρράξεις στις κοινωνίες, ο Δημοσθένης, ως παιδί που έχει έντονο τα στοιχείο της κοινωνικής προσφοράς και φιλανθρωπίας, έστειλε τα στοιχεία του και το ποίημά του στον διαγωνισμό. Το φετινό θέμα του είχε τίτλο «Impact of Conflict on Communities», εορτάζοντας με αυτό τον τρόπο τη συμπλήρωση 75 ετών από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ενθαρρύνοντας όλο και περισσότερα παιδιά ανά τον κόσμο να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό. Σε αυτή την κατηγορία, λοιπόν, και συγκεκριμένα στη συνεισφορά των ανθρώπων της Αφρικής και της Καραϊβικής των χωρών της Κοινοπολιτείας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Δημοσθένης-Δημήτρης Δεσποτίδης κατέκτησε την 1η θέση στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης στην κατηγορία 9-14 ετών, με το ποίημά του που είχε τίτλο «Ποίημα έμπνευσης», ή αλλιώς «Inspirational poem».
Η κριτική επιτροπή εντυπωσιάστηκε πολύ από όλους και δυσκολεύτηκε να επιλέξει ανάμεσα στους 4.000 συμμετέχοντες από 44 χώρες ανά τον κόσμο. Το ποίημα του Δημοσθένη ήταν πραγματικά πολύ υψηλού επιπέδου. Βέβαια η καθημερινότητά του δεν κινείται γύρω από γράμματα, μολύβια και χαρτιά. Ο Δημοσθένης είναι ένα δραστήριο παιδί. Αγαπάει το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και την κολύμβηση, ενώ αγαπημένες του ομάδες είναι η Λίβερπουλ και η ΑΕΚ. Και ποιος ξέρει, ίσως γράψει και ένα ποίημα για τη Λίβερπουλ, η οποία κατέκτησε μετά από 30 χρόνια το πρωτάθλημα. Πάντως, τώρα που βρίσκεται για διακοπές στην Ανδρο, τόπο καταγωγής των δικών του, έχει μαζί του το μπλοκάκι του, όπου, όπως αποκάλυψε στο «ΘΕΜΑ», «όλο και κάτι θα σημειώσω για να γράψω μετά».
