Η συζήτηση γύρω από το gentle parenting δεν σταματάει ποτέ, καθώς μεταξύ άλλων οι παιδαγωγοί αναλύουν διαρκώς τη συμπεριφορά των μαθητών, με σκοπό να εξάγουν συμπεράσματα για το ποιοι είναι οι καλύτεροι τρόποι ανατροφής τους, με βάση πάντα την ψυχολογία κάθε παιδιού ξεχωριστά.
H συγγραφέας KC Davis ανάρτησε στο προσωπικό της προφίλ στο TikTok ένα βίντεο όπου εξηγεί για ποιο λόγο δεν έβαλε τις φωνές στο τρίχρονο παιδί της όταν ζωγράφισε τον τοίχο του σπιτιού και το πεδίο με τα σχόλια πλημμύρισε από γονείς που επέμεναν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει τα πράγματα να είναι πολύ αυστηρά. Κάποιοι, μάλιστα, έφτασαν στο σημείο να την κατηγορήσουν ότι μεγαλώνει ένα παιδί που δεν σέβεται τα όρια των άλλων και που κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο εφιάλτης του σχολείου από άποψης συμπεριφοράς.
Ωστόσο η Davis είναι από τουςς γονείς που θεωρούν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με πολλή αυστηρότητα είναι οι πιο δύσκολα διαχειρίσιμοι μαθητές στο σχολείο. Οι σύγχρονες προσεγγίσεις στην ανατροφή των παιδιών λαμβάνουν υπόψιν τους την προσωπικότητά τους, βασίζονται σε δεδομένα που έχουν μελετηθεί τα τελευταία χρόνια και επιδιώκουν την επιβολή ορίων μέσα από την πνευματική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών και όχι μέσα από τις φωνές ή την αυστηρή τιμωρία.
Στο πλευρό της Davis τάσσεται και ο Travis Μanley, ένας εκπαιδευτικός που έχει διοικητική θέση σε σχολείο και υποστηρίζει με θέρμη ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με gentle parenting δεν είναι αυτά που αντιμετωπίζουν προβλήματα συμπεριφοράς σε αυτό.
«Μπορώ να καταλάβω μέσα σε μία εβδομάδα από τη στιγμή που θα συναντήσω ένα παιδί, αν μεγαλώνει με αυστηρότητα και πειθαρχία, μπορώ να καταλάβω αν οι γονείς του φωνάζουν ή αν τα παίρνουν όλα στα σοβαρά», δηλώνει ο Manley, που ισχυρίζεται ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν κατ’ αυτό τον τρόπο στο σπίτι τους, μόλις βγουν εκτός, χάνουν κάθε είδος πειθαρχίας.
«Είναι τα δυσκολότερα παιδιά για να συνεργαστείς μαζί τους», συνεχίζει ο παιδαγωγός, εξηγώντας ότι οι γονείς νομίζουν πως η αυστηρότητα θα δώσει στα παιδιά τους αρχές που θα τις κουβαλούν πάντα μαζί, ωστόσο μόλις εκείνα βρεθούν σε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου δεν θα ακούσουν φωνές, αφήνονται ολοκληρωτικά και «εκρήγνυνται».
Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με τον ίδιο επειδή τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τις διαφορετικές συμπεριφορές με τον ίδιο τρόπο όπως οι ενήλικοι. Το να ζωγραφίσουν έναν τοίχο είναι διασκέδαση, και δεν μπορούν να αντιληφθούν γιατί είναι κακό.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να μπαίνουν όρια στα παιδιά, απλώς o Manley υποστηρίζει ότι πρέπει παράλληλα να εκλείπουν συμπεριφορές των γονιών που συνδέονται με την πρόκληση του φόβου.
«Μπορείτε να φωνάξετε όσο θέλετε στα παιδιά σας, αλλά το μόνο που θα καταλάβουν είναι η σύγχυση και ο φόβος», επισημαίνει, τονίζοντας ξανά πόσο συνεργάσιμα είναι στο σχολείο τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα ήρεμο σπίτι. Παρακάτω μπορείτε να δείτε το διαφωτιστικό του βίντεο:
@bigbagoflittledonuts #stitch with @Kc Davis ♬ original sound – Travis Manley
