Μια συγκινητική ιστορία, που μοιάζει βγαλμένη από ταινία, εκτυλίχθηκε στο Μίσιγκαν, στις ΗΠΑ. Όταν μια γυναίκα που κάνει scuba diving, η Jennifer Dowker, ανακάλυψε ένα μικρό γυάλινο μπουκάλι στο νερό, διαπίστωσε πως στο εσωτερικό του κρυβόταν ένα κομμάτι χαρτί. Ανοίγοντάς το, διάβασε ένα μήνυμα: «Θα μπορούσε αυτός που θα βρει το μπουκάλι να επιστρέψει το χαρτί στον George Morrow, Cheboygan, Michigan, αναφέροντας πού το βρήκε;». Η ημερομηνία του; Νοέμβριος του 1926.
Το γεγονός κινητοποίησε την περιέργεια της 45χρονης Dowker η οποία, όπως εξήγησε στην Washington Post, το μοιράστηκε στη σελίδα της εταιρείας της, που διοργανώνει κρουαζιέρες, στο Facebook, ελπίζοντας να βρει κάποιον απόγονο του συγγραφέα του μηνύματος.
Η δύναμη των social media
Μέχρι το επόμενο πρωί η ανάρτησή της είχε γίνει viral (μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει 114.000 shares) και μια γυναίκα, η René Szatkowski, εντόπισε την κόρη του George Morrow, Michele Primeau.
Η Szatkowski δεν γνώριζε προσωπικά καμία από τις δύο, όμως αποφάσισε να βοηθήσει στην έρευνα γιατί «αν έβρισκα κάτι τέτοιο από το παρελθόν της δικής μου οικογένειας, θα το λάτρευα». Έτσι, έστειλε στην Primeau το παρακάτω μήνυμα: «Δεν με γνωρίζεις, κι αυτό μπορεί να είναι αληθινά περίεργο, αλλά κάποιοι σε ψάχνουν στο Ίντερνετ».
Ένας συναισθηματικός βετεράνος
Η κόρη του συγγραφέα, λοιπόν, έκανε την εμφάνισή της, δίνοντας περισσότερες λεπτομέρειες για την ιστορία. Όπως αποδείχθηκε, o George Morrow είχε ρίξει αυτό το μήνυμα σε ένα ποτάμι γύρω στα 18α γενέθλιά του. «Ο μπαμπάς μου γεννήθηκε Νοέμβριο και μπορώ να τον φανταστώ να πηγαίνει στο ποτάμι, στα 18α γενέθλιά του και να ρίχνει μέσα το μπουκάλι» είπε η Primeau, προσθέτοντας πως ο πατέρας της, βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν «αληθινά συναισθηματικός»: «Όταν ήμασταν παιδιά και πηγαίναμε για κάμπινγκ, θυμάμαι ότι το είχε ξανακάνει μία φορά. Έβαλε ένα σημείωμα σε μπουκάλι και το έριξε στη λίμνη».
Ο συγγραφέας του μηνύματος πέθανε το 1995, αφού υπέφερε, τα τελευταία του χρόνια, από άνοια. Η Dowker προσφέρθηκε να επιστρέψει το οικογενειακό κειμήλιο στην κόρη του, όμως εκείνη θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερο να μείνει στην κατοχή του ανθρώπου που το είχε εντοπίσει. «Δεν θα ήταν ωραίο να το κρατήσει η Jennifer στο γραφείο της για να το βλέπει όποιος το επισκέπτεται;» σχολίασε, καταλήγοντας: «Με αυτό τον τρόπο ο πατέρας μου συνεχίζει να ζει, μου αρέσει η ιδέα να το μοιράζομαι».
