Με ένα σουτ της καταρρίπτει πολλά στερεότυπα μαζί. Η Nadia Nadim, πρόσφυγας από το Αφγανιστάν, κατάφερε να γίνει η καλύτερη ποδοσφαιρίστρια όλων των εποχών για τη χώρα της. Πρόσφατα αγωνίστηκε για την Paris Saint-Germain, κάνοντας περήφανη όχι μόνο την πατρίδα της αλλά όλες τις γυναίκες που διαπρέπουν σε «ανδροκρατούμενα» αθλήματα σαν το ποδόσφαιρο.
Και σαν να μην ήταν αρκετές οι εκπληκτικές αθλητικές επιδόσεις της, ασχολείται με τη φιλανθρωπία, μιλάει με ευφράδεια επτά γλώσσες και σπουδάζει Επανορθωτική Χειρουργική, για να εξασφαλίσει μια καριέρα στην Ιατρική όταν αποσυρθεί από τον αθλητισμό. Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος ότι η διαδρομή αυτής της έξυπνης και δραστήριας γυναίκας ξεκίνησε από έναν προσφυγικό καταυλισμό.
Η ζωή στα camps
Η Nadim ήταν μόλις 11 ετών όταν οι Ταλιμπάν σκότωσαν τον πατέρα της. Με τη μητέρα και τις τέσσερις αδερφές της αναγκάστηκε να καταφύγει στο γειτονικό Πακιστάν με πλαστό διαβατήριο. Από εκεί συνέχισαν την περιπλάνηση μέχρι που έφτασαν στη Δανία, την οποία σήμερα αποκαλούν πατρίδα τους. «Προσπαθούσα απλώς να μείνω ζωντανή, να επιβιώσω μέχρι την επόμενη μέρα» θυμάται σήμερα η ίδια χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει για πολλούς από όσους βρίσκονται σε τέτοια camps. Προσπαθείς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς την κάθε στιγμή και να ελπίζεις για το μέλλον».
«Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει για πολλούς από όσους βρίσκονται σε τέτοια camps. Προσπαθείς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς την κάθε στιγμή και να ελπίζεις για το μέλλον».
Όταν η Nadim και η οικογένειά της έφτασαν για πρώτη φορά στη Δανία, κοντά στον καταυλισμό προσφύγων, που έγινε το πρώτο τους σπίτι, το κορίτσι βλέποντας άλλα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο, το θεώρησε «κουλ» και θέλησε να λάβει μέρος κι εκείνη στο παιχνίδι τους. «Από τότε δεν σταμάτησα ποτέ και δείτε που με οδήγησε, στην Paris Saint-Germain» σχολιάζει.
Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, θυμάται με νοσταλγία την περίοδο που έζησε στον δανέζικο καταυλισμό, γιατί «είχα πρόσβαση στα σπορ και στο διάβασμα και ένιωσα ότι μπορούσα να ξαναγίνω παιδί». Εκεί έζησε, κατά κάποιον τρόπο, τα παιδικά χρόνια που τής είχε στερήσει ο πόλεμος στο Αφγανιστάν.
Από το γήπεδο στις αίθουσες χειρουργείου
Σήμερα προσφέρει φιλανθρωπικό έργο μέσα από το σωματείο KLABU, που προσφέρει πρόσβαση στον αθλητισμό σε λιγότερο προνομιούχα παιδιά από όλο τον κόσμο. Αυτή την περίοδο, το KLABU κατασκευάζει μια λέσχη στο Μπαγκλαντές με αθλητική βιβλιοθήκη, αθλητικό εξοπλισμό, μαθήματα και προπονήσεις για παιδιά.
«Κάποιες φορές είναι αρκετά δύσκολο να καταλάβουμε πράγματα που δεν έχουμε ζήσει οι ίδιοι. Είναι ευκολότερο να ταυτιστούμε με ανθρώπους με τους οποίους έχουμε κοινά. Ναι, παρακολουθούμε ειδήσεις, βλέπουμε εικόνες από προσφυγικούς καταυλισμούς ή από εκπατρισμένους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής ή για οποιονδήποτε λόγο, αλλά μπορούμε πραγματικά να τους καταλάβουμε; Νομίζω όχι» πιστεύει. Αλλά όπως ξέρει πολύ καλά από πρώτο χέρι, ακόμα και ένας ερασιτεχνικός ποδοσφαιρικός αγώνας με αυτοσχέδια μπάλα σε κάποια αλάνα μπορεί να σε βοηθήσει όχι μόνο να δραπετεύσεις για λίγο από τη δύσκολη πραγματικότητα, αλλά και να δημιουργήσεις κάτι για το μέλλον σου.
«Παρακολουθούμε ειδήσεις, βλέπουμε εικόνες από προσφυγικούς καταυλισμούς ή από εκπατρισμένους εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής ή για οποιονδήποτε λόγο, αλλά μπορούμε πραγματικά να τους καταλάβουμε; Νομίζω όχι»
«Όταν με ρωτούν: Πώς νιώθεις όταν βάζεις γκολ; Απαντάω, είναι φανταστικά. Αλλά νιώθω κάπως έτσι και μέσα σε μια αίθουσα χειρουργείου» λέει η Nadim, σχετικά με την επιλογή της να σπουδάσει Ιατρική. «Πρόσφατα είχα παίξει σε έναν αγώνα και ήμουν πολύ κουρασμένη αλλά όταν, λίγο αργότερα, βοήθησα έναν γιατρό σε μια επέμβαση νεφρού, στεκόμουν εκεί, για δύο ώρες, στην ίδια στάση, κρατώντας ένα εργαλείο για να βλέπει καλύτερα. Πονούσα παντού εξαιτίας του αγώνα αλλά ένιωθα τόσο καλά, που η καρδιά μου κόντευε να σπάσει.
»Είχα μια έκρηξη αδρεναλίνης και σκέφτηκα: “Θεέ μου, είναι τόσο κουλ. Κυριολεκτικά βλέπω το εσωτερικό κάποιου”. Κάποτε, ως χειρουργός, θα έχω όλη την ευθύνη και θα είναι πιο ακραίο από ό,τι έχω ζήσει ποτέ».
Με στοιχεία από CNN και Guardian
