Τα παιδιά έρχονται πλέον σε επαφή με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από πολύ-πολύ μικρά, είτε μέσα από συσκευές φίλων είτε μέσα από τους δικούς μας λογαριασμούς, και δεν αργεί η στιγμή που θα μας ζητήσουν να δημιουργήσουν το δικό μας προφίλ. Πότε όμως μπορούμε να τους πούμε το «ναι»; Σε ποια ηλικία είναι αρκετά ώριμα για να το διαχειριστούν;
Η Joanna Schroeder, συγγραφέας του βιβλίου για γονείς «Talk to Your Boys», πιστεύει ότι δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη «σωστή» ηλικία: εξαρτάται από την προσωπικότητα, τις ανάγκες αλλά και τα ευάλωτα σημεία κάθε παιδιού, όπως εξηγεί. Όπως προσθέτει, όμως, από τη στιγμή που θα πάρουμε απόφαση να το αφήσουμε να κάνει αυτό το βήμα, είναι σημαντικό να του καταστήσουμε σαφές ότι για οτιδήποτε χρειαστεί θα είμαστε δίπλα του, χωρίς να το κριτικάρουμε.
Πώς μπορούμε να προετοιμάσουμε το έδαφος για να αρχίσουν να χρησιμοποιούν ενεργά τα social media;
-Συμφιλιωνόμαστε με την ιδέα ότι θα έρθουν σε επαφή και με βίαιο και δυνητικά ακατάλληλο για την ηλικία τους περιεχόμενο, από εικόνες πολέμου μέχρι πορνό, και ενημερώνουμε ένα έφηβο ότι είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε μαζί του οτιδήποτε τον προβληματίσει και τον ενοχλήσει online. Σε μια τέτοια περίπτωση, εκφράζουμε την αντίθεσή μας απέναντι στο περιεχόμενο και του εξηγούμε, ανάλογα με το περιστατικό, ότι το πορνό δεν αντικατοπτρίζει τις αληθινές σεξουαλικές σχέσεις αλλά και ότι μια πειραγμένη εικόνα κοριτσιού δεν αντανακλά τα ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς.
-Θέτουμε περιορισμούς στη χρήση των social media, ειδικά όταν μιλάμε για παιδιά κάτω των 14 ετών, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα φίλτρα, επιτρέποντάς τους να τα χρησιμοποιούν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα καθημερινά ή κάνοντας τη συμφωνία να έχουμε κι εμείς πρόσβαση στο λογαριασμό τους. Καθώς μεγαλώνουν, τους παραχωρούμε μεγαλύτερη αυτονομία.
-Είναι σχεδόν αναπόφευκτο κατά τη χρήση των social media να κάνουν κάποιο λάθος – για να τα ενθαρρύνουμε να μοιράζονται τέτοια γεγονότα μαζί τους, δεν το αντιμετωπίζουμε επικριτικά, αποφεύγουμε να τους προκαλέσουμε συναισθήματα ντροπής, αμηχανίας, ενοχής και ανοίγουμε έναν διάλογο για τι μπορούν να κάνουν ώστε να επανορθώσουν και να μην επαναληφθεί στο μέλλον.
