Ένα νέο άρθρο στο yourtango.com γραμμένο σε α’ πρόσωπο αφηγείται τη μαρτυρία μιας γυναίκας, η οποία έζησε από πολύ κοντά και την πανδημία αλλά και την ενδοοικογενειακή βία. Μια μαρτυρία που επιβεβαιώνει ότι κάποιες φορές εθελοτυφλούμε όχι μόνο μπροστά σε απλά προβλήματα, αλλά ακόμα και σε μια κακοποιητική σχέση.
«Ο άντρας μου, Άντριου, πέθανε από COVID-19. Τη μια μέρα ήταν καλά, την επόμενη άρρωστος και, τριάντα δύο μέρες μετά, πέθανε. Υπέφερε. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Δεν μπορούσε να δει κανέναν από τους αγαπημένους του. Μόνο νοσηλευτές, γιατρούς με ιατρικές ποδιές, γάντια, μάσκες και ασπίδες προσώπου.
»Μια μέρα, μου έγραψε: “Έχω χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Είμαι εδώ ξαπλωμένος γυμνός, μόνο με τα σκεπάσματά μου. Οι νοσοκόμες έρχονται και με βοηθούν να κατουρήσω”. Άλλαξε τρία διαφορετικά νοσοκομεία, μπήκε σε καταστολή, παρέλυσε, διασωληνώθηκε και πέθανε.
»“Λυπάμαι που στεναχωριέσαι”, μου είπε η μητέρα μου, “αλλά χαίρομαι που έφυγε”.
«“Λυπάμαι που στεναχωριέσαι”, μου είπε η μητέρα μου, “αλλά χαίρομαι που έφυγε”».
»Κάποιες φορές ο Άντριου ήταν δύσκολος.
»Ανέκαθεν αντιλαμβανόταν τον γάμο μας διαφορετικά από εμένα. Εγώ ήθελα μια σχέση με ισοτιμία στις αποφάσεις και τα δικαιώματα. Εκείνος ήθελε έναν γάμο βασισμένο στην πατριαρχική οικογένεια. Δεν ήθελε να πηγαίνω πουθενά και να κάνω τίποτα χωρίς την άδειά του.
»Ως μια ιδιαίτερα ανεξάρτητη γυναίκα, ο γάμος μου με βασάνισε για πολλά χρόνια. Όταν παντρεύτηκα ζούσαμε με τους γονείς μου, και το έζησαν από πρώτο χέρι. Το ήξεραν ότι ήταν δύσκολος. Παρ’ όλα αυτά, ξαφνιάστηκα ακούγοντας τη μητέρα μου να το λέει.
»Η αδερφή μου μού είπε: “Όταν επέστρεψες από το ταξίδι σου, ο μπαμπάς είπε στη μαμά ότι τού είχες πει ότι ο Άντριου σε βίαζε”.
»Ήταν, για μένα, σαν γροθιά στο στομάχι. Μου κόπηκε η ανάσα. Ταξίδεψα για να κάνω μια επέμβαση και μέχρι τότε, νόμιζα ότι είχα καταφέρει να συγκρατηθώ: “Είπε πως του είπες ότι ο Άντριου δυσκολευόταν να καταλάβει τι σημαίνει συναίνεση”.
»“Ναι, δυσκολευόταν”, απάντησα.
»Με κοίταξε κατάματα: “Αυτό είναι βιασμός. Ο σύζυγός σου σε βίαζε”.
»Βιασμός. Αυτή η λέξη έκανε την καρδιά μου να σταματήσει. Με θεωρούσα υπερασπίστρια των γυναικειών δικαιωμάτων. Δίδασκα μια τάξη εφήβων για χρόνια. Μιλούσαμε για τη συναίνεση. Μιλούσαμε διαρκώς για τις γυναικείες ελευθερίες.
«Βιασμός. Αυτή η λέξη έκανε την καρδιά μου να σταματήσει. Με θεωρούσα υπερασπίστρια των γυναικειών δικαιωμάτων. Δίδασκα μια τάξη εφήβων για χρόνια. Μιλούσαμε για τη συναίνεση. Μιλούσαμε διαρκώς για τις γυναικείες ελευθερίες».
»Έχω τέσσερις μικρότερες αδερφές. Τις υπερασπίζομαι. Τις πηγαίνω να αγοράσουν αντισυλληπτικά και συζητάμε μαζί για όλες τις διαθέσιμες επιλογές. Μιλάμε για το ασφαλές σεξ, για το τι είναι σωστό και λάθος. Δίνω έμφαση στη συναίνεση, στη σημασία του. Μήπως στην προσωπική μου ζωή πρόδωσα εντελώς τη θεμελιώδη ιδεολογία μου; Μήπως αγνόησα τα πιστεύω μου;
»Στην αρχή του γάμου μας, ο Άντριου θεωρούσε ότι έπρεπε να κάνουμε σεξ καθημερινά. Τον πρώτο καιρό προσπάθησα να του κάνω τη χάρη, αλλά στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου ένιωθα χάλια. Οπότε, άρχισα να του λέω όχι. Ακόμα και τότε όμως συνέχισε να χρησιμοποιεί το σώμα μου. Όπως κι αν προσπαθούσα να του το εξηγήσω, δεν καταλάβαινε γιατί αναστατωνόμουν. Έτσι σταμάτησα να προσπαθώ.
»Στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης, κάναμε συναινετικό σεξ. Δοκιμάσαμε μια καινούρια στάση και εκείνος, χωρίς να με ρωτήσει, πήρε την πρωτοβουλία της πρωκτικής διείσδυσης. Ξαφνιάστηκα, αλλά όταν τελείωσε μού είπε ότι είχε γίνει κατά λάθος.
«Στους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης, κάναμε συναινετικό σεξ. Δοκιμάσαμε μια καινούρια στάση και εκείνος, χωρίς να με ρωτήσει, πήρε την πρωτοβουλία της πρωκτικής διείσδυσης. Ξαφνιάστηκα, αλλά όταν τελείωσε μού είπε ότι είχε γίνει κατά λάθος».
»Όταν το μωρό μου έγινε τριών, αποφάσισα να πάρω διαζύγιο. Όμως ένιωθα παράξενα. Έτσι, για να είμαι σίγουρη, έκανα ένα τεστ εγκυμοσύνης και βγήκε θετικό. Ήμουν ξανά έγκυος. Έτσι, παραγκώνισα αυτή τη σκέψη. Δεν ήταν καιρός για διαζύγιο.
»Μια μέρα κοιμόμουν, όταν ο Άντριου μπήκε στο δωμάτιο. Του είπα όχι, όταν προσπάθησε να κάνουμε σεξ, αλλά δεν με άκουσε.
»Ήμουν πολύ ταραγμένη. Ένιωσα να αηδιάζω. Έτρεξα στο μπάνιο να ξεπλύνω όλες τις ακαθαρσίες από πάνω μου. Και του είπα τη λέξη “βιασμός”. Σοκαρίστηκε. Δεν ήταν βιασμός, απάντησε. Υπερβάλλεις. Και τι θα μπορούσα να κάνω τότε; Μόλις είχαμε αγοράσει καινούριο σπίτι.
»Όταν μετακομίσαμε στο καινούριο μας σπίτι, η σχέση μας βελτιώθηκε πολύ. Λίγες εβδομάδες μετά, γέννησα πρόωρα. Όλη μου η ζωή περιστρεφόταν γύρω από την υγεία της μπέμπας. Ο Άντριου την ερωτεύτηκε τρελά και τα πάντα άλλαξαν. Έγινε καλύτερος γονιός και σύντροφος. Ήρθε πιο κοντά στην οικογένειά του.
»Μετά, αρρώστησε και πέθανε από Covid-19.
»Έπιασα τον εαυτό μου να εξηγώ σε μια φίλη ότι ο Άντριου δεν καταλάβαινε καλά τι σημαίνει συναίνεση. Ο Άντριου ήταν καλός αδερφός, γιος, πατέρας. Δεν ήταν κακός άνθρωπος. Και μιλώντας έτσι για εκείνον, τον προστάτευα και προστάτευα τον εαυτό μου. Μπορεί να είναι αλήθεια ότι είχε πρόβλημα με τη συναίνεση, αλλά είναι μια τακτική διαφυγής. Η φράση “είχε πρόβλημα με τη συναίνεση” στην πραγματικότητα σημαίνει ότι ο Άντριου με βίαζε».
