Αν βλέπουμε τον σύντροφό μας να έχει μεταμορφωθεί σε «χαζομπαμπά» από τότε που γίναμε γονείς, αυτό μπορεί να συμβαίνει ακόμα και σε επίπεδο νευρώνων: Δεν είναι μόνο ο εγκέφαλος της μητέρας αλλά και εκείνος του πατέρα που αλλάζει από μια τόσο έντονη εμπειρία όσο ο ερχομός ενός παιδιού.
Πιο συγκεκριμένα, η Darby Saxbe, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια, πραγματοποίησε νευροαπεικονιστικές εξετάσεις σε άντρες που έγιναν μπαμπάδες, διαπιστώνοντας ότι μετά από αυτή τη μετάβαση ο εγκέφαλός τους είχε μικρύνει σε μέγεθος, δηλαδή είχε σημειωθεί απώλεια φαιάς ουσίας (της τάξεως του 1%). Μια παρόμοια μεταβολή έχει παρατηρηθεί και σε γυναίκες από τότε που γνώρισαν τη μητρότητα – αν και στους άντρες φαίνεται να συμβαίνει σε μικρότερο βαθμό.
Σε αυτό το σημείο οι επιστήμονες ξεκαθαρίζουν ότι η απώλεια φαιάς ουσίας δεν αντιστοιχεί απαραίτητα σε απώλεια σε νοητικές λειτουργίες. Μπορεί να συνδέεται με μεταβολές σε νευρωνικές συνάψεις οι οποίες βοηθούν τον εγκέφαλο να ανταποκριθεί καλύτερα στις νέες απαιτήσεις της μητρότητας – ή της πατρότητας.
Σύμφωνα μάλιστα με τις μελέτες της Saxbe, όσο περισσότερο συμμετέχει ένας πατέρας στην ανατροφή του παιδιού, τόσο μεγαλύτερες είναι οι μεταβολές που παρατηρούνται στον εγκέφαλό του. Τι αξία όμως έχει λίγη φαιά ουσία μπροστά στο bonding με το μωρό μας; Σε αυτό μάλλον θα συμφωνούσαν γονείς και των δύο φύλων.
Για να σοβαρευτούμε όμως, η Saxbe επισημαίνει ότι πρόκειται για μια «προκαταρκτική έρευνα που έγινε σε μικρό δείγμα γονιών. Απαιτούνται περαιτέρω έρευνες στον εγκέφαλο των γονιών για να κατανοήσουμε καλύτερα την πλαστικότητά του στη διάρκεια αυτής της τόσο κρίσιμης περίοδο της ζωής μας, που έχει μελετηθεί μέχρι σήμερα τόσο ανεπαρκώς».
