Η Jo Piazza είναι συγγραφέας επτά βιβλίων, που έχουν μεταφραστεί σε πάνω από δέκα διαφορετικές γλώσσες. Μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, που ανατρέπει τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων, διερωτάται πόσο ασφαλές είναι, ούσα σε κύηση, να ταξιδέψει σε κάποια από τις «επίμαχες» πολιτείες. Στο αμερικανικό Marie Claire εξηγεί το γιατί.
«Συνήθως ανυπομονώ για ένα επαγγελματικό ταξίδι, με τέτοιο ενθουσιασμό που σχεδόν τα χάνω: Το όνειρο μιας μητέρας μέσης ηλικίας είναι να περάσει κάποια βράδια σε ένα ξενοδοχείο χωρίς τα παιδιά, όπου την παίρνει ο ύπνος ενώ βλέπει μια κακή ταινία στην καλωδιακή τηλεόραση.
»Ωστόσο φοβάμαι το επόμενο ταξίδι. Και η λέξη φοβάμαι ίσως δεν είναι αρκετή: Τρέμω στην ιδέα ότι θα ταξιδέψω σε διαφορετικές πολιτείες ούσα στη 18η εβδομάδα της κύησής μου, στο τρίτο μου παιδί, στα 41 χρόνια μου.
«Τρέμω στην ιδέα ότι θα ταξιδέψω σε διαφορετικές πολιτείες ούσα στη 18η εβδομάδα της κύησής μου, στο τρίτο μου παιδί, στα 41 χρόνια μου».
»Είναι μια αναπάντεχη εγκυμοσύνη που δεν περιμέναμε, καθώς είμαι άνω των 35 ετών. Μέχρι στιγμής όλες οι εξετάσεις έχουν εξελιχθεί καλά και μέχρι πρόσφατα ένιωθα καλά.
»Μέχρι την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, που μας στερεί το συνταγματικό δικαίωμα να προχωρήσουμε σε άμβλωση και ενεργοποιεί περιοριστικούς και απαγορευτικούς νόμους σε τουλάχιστον 13 πολιτείες. Από τότε, έχω αρχίσει να νιώθω το αντίθετο του καλά: Ο φόβος έχει αρχίσει να μου προκαλεί ναυτία.
»Αυτή τη στιγμή φοβάμαι για όλες τις γυναίκες της Αμερικής, αλλά και για εμένα, για το αγέννητο παιδί μου και τα άλλα δύο παιδιά μου, κάτω των πέντε ετών, που ελπίζω να ζήσω αρκετά χρόνια για να τα φροντίσω. Η εγκυμοσύνη σε οποιαδήποτε ηλικία είναι γεμάτη άγχος, πόσο μάλλον στη δική μου, όπου αυξάνεται ο κίνδυνος για επιπλοκές και για τη μητέρα και για το έμβρυο. Προηγουμένως είχα τη σιγουριά ότι αν κάτι δεν πάει καλά, οι γιατροί σε οποιοδήποτε νοσοκομείο θα έκαναν όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να σωθεί η ζωή μου. Πλέον, δεν είμαι και τόσο σίγουρη.
»Δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι ένας γιατρός στη Νότια Ντακότα – όπου ένας νόμος έχει ποινικοποιήσει την άμβλωση από τις 24 Ιουνίου- θα έπαιρνε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να σώσει τη ζωή μου στη φοβερή περίπτωση μιας αποβολής, αν αυτό θα σήμαινε ότι θα έχανε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ή ότι θα πήγαινε φυλακή.
«Δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι ένας γιατρός στη Νότια Ντακότα – όπου ένας νόμος έχει ποινικοποιήσει την άμβλωση από τις 24 Ιουνίου- θα έπαιρνε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να σώσει τη ζωή μου στη φοβερή περίπτωση μιας αποβολής»
»Ο νέος νόμος λέει: “Οποιοσδήποτε χορηγεί σε εγκυμονούσα φάρμακο ή ουσία ή προχωράει σε επέμβαση που οδηγεί σε άμβλωση, αν δεν συντρέχει σοβαρός ιατρικός λόγος επιβίωσης της γυναίκας, κρίνεται ένοχος για κακούργημα”.
»Οι ιατρικές επεμβάσεις που απαιτούνται συχνά για μια αποβολή σε προχωρημένη εγκυμοσύνη (για παράδειγμα στο δεύτερο τρίμηνό της, το οποίο διανύω) μοιάζουν πολύ με εκείνες που χρησιμοποιούνται στις αμβλώσεις. Το λεγόμενο χάπι της άμβλωσης μπορεί να χορηγηθεί για να αποβληθούν από το σώμα της γυναίκας οι ιστοί που έχουν απομείνει μετά από μια αποβολή, ώστε να προληφθούν τυχόν λοιμώξεις. Το ίδιο και άλλες, πιο παρεμβατικές διαδικασίες. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται και στις δύο περιπτώσεις συμπίπτουν επικίνδυνα και μπορεί να αναγκάσουν τους γιατρούς να συμβουλευτούν δικηγόρο προτού προχωρήσουν σε αυτές, με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν να σώσουν μια γυναίκα.
»Το βλέπουμε ήδη να συμβαίνει σε μέρη όπου η άμβλωση είναι παράνομη ή συνοδεύεται από περιορισμούς. Πρόσφατα μια Αμερικανίδα που βρισκόταν σε διακοπές στη Μάλτα, όπου επίσης απαγορεύονται οι αμβλώσεις, κινδύνευσε από δυνητικά θανατηφόρο λοίμωξη καθώς της απαγορεύτηκε η απαραίτητη ιατρική φροντίδα μετά από μια αποβολή στη 16η εβδομάδα της εγκυμοσύνης της. Μεταφέρθηκε αεροπορικώς στη Μαγιόρκα, στην Ισπανία, όπου τελικά έλαβε ιατρική περίθαλψη και σταθεροποιήθηκε η κατάστασή της. Ο σύζυγός της, μιλώντας στο Associated Press, είπε: “Η σκέψη μας είναι στις γυναίκες που θα υποφέρουν στις πολιτείες όπου οι πολιτικοί θα επιλέξουν να κάνουν το ίδιο με τη Μάλτα για να έχουν πολιτικό κέρδος”.
Πρόσφατα μια Αμερικανίδα που βρισκόταν σε διακοπές στη Μάλτα, όπου επίσης απαγορεύονται οι αμβλώσεις, κινδύνευσε από δυνητικά θανατηφόρο λοίμωξη καθώς της απαγορεύτηκε η απαραίτητη ιατρική φροντίδα μετά από μια αποβολή στη 16η εβδομάδα
»Ήδη βλέπουμε γιατρούς σε κάποιες πολιτείες να αρνούνται να αναλάβουν μια γυναίκα που αποβάλλει, επειδή φοβούνται ότι θα βρεθούν φορτωμένοι με κατηγορίες εγκλήματος. Έτσι, παρόλο που ο νόμος στη Νότια Ντακότα επιτρέπει την ιατρική παρέμβαση σε περίπτωση που συντρέχει λόγος επιβίωσης της γυναίκας, δεν είμαι σίγουρη αν αν ένας γιατρός θα έθετε σε προτεραιότητα την επιβίωσή μου, αν κινδύνευε η ελευθερία του.
»Όταν μοιράστηκα το φόβο μου στο Instagram, έλαβα δεκάδες μηνύματα από γυναίκες που ζουν σε πολιτείες όπου η πρόσβαση στις αμβλώσεις έχει απαγορευτεί ή περιοριστεί: “Είμαι στη 33η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, ζω στο Ουισκόνσιν και έχω παραλύσει από το φόβο”, “Ζω στο Μιζούρι και άρχισα να παίρνω ξανά αντικαταθλιπτικά, διαφορετικά θα πέθαινα από τις κρίσεις πανικού στη σκέψη του τι μπορεί να συμβεί αν αποβάλω”.
»Αυτό το ζήτημα υπερβαίνει το φιλοσοφικό ερώτημα του πότε αρχίζει η ζωή. Αφορά τη σωτηρία κάθε γυναικείας ζωής, το να επιτρέπουμε στους γιατρούς να φροντίζουν σωστά τις ασθενείς τους χωρίς να φοβούνται μήπως βρεθούν άνεργοι ή στη φυλακή».
