Ογδόντα τρία χρόνια χρειάστηκαν οι επιστήμονες του Harvard για να ανακαλύψουν το μυστικό για μια καλή και ευτυχισμένη ζωή. Η έρευνα ακολούθησε τη ζωή πολλών ανθρώπων και σε διαφορετικά χρονικά σημεία, για να καταφέρει να αποκωδικοποιήσει τι μας κάνει ευτυχισμένους.
Ξεκινώντας το 1938 ο Dr. Arlie Bock της ιατρικής σχολής του Harvard, εστίασε σε 268 πρωτοετείς φοιτητές του Πανεπιστημίου. Οι συμμετέχοντες συμφώνησαν να υποβάλλονται σε εκτενείς σωματικούς ελέγχους, να απαντούν σε ερωτηματολόγια και να κάνουν συνεντεύξεις σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, για να βοηθήσουν τους ερευνητές να πετύχουν τον στόχο τους.
Από τους 268 συμμετέχοντες, οι πιο σημαντικές αλλαγές συνέβησαν στους άντρες γύρω στα 40 τους. Για παράδειγμα, ο ένας έγινε πρόεδρος των Η.Π.Α (John F. Kennedy), ένας διάσημος συγγγραφέας και τέσσερις έθεσαν υποψηφιότητα για γερουσιαστές. Αρκετοί, βέβαια, ήταν και εκείνοι που βίωσαν πολύ δυσάρεστες εμπειρίες και καταρρακώθηκαν.
Και ενώ σαφής απάντηση δεν δόθηκε, καθώς οι παράγοντες που οδηγούν στην ευτυχιά επηρεάζονταν από πολλά πράγματα, οι πιο ευτυχισμένοι συμμετέχοντες είχαν εστιάσει στα τρία παρακάτω στοιχεία:
Επιτυχία με μακροπρόθεσμο πλάνο
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, ο πρώτος πυλώνας για μια καλή ζωή είναι η επιτυχία. Όχι όμως εκείνη που έρχεται αμέσως ή με μεγάλη ευκολία. Η επιτυχία που βασίζεται στην προσπάθεια και έχει διάρκεια.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα βίωναν πολλά σκαμπανεβάσματα στη ζωή τους (όπως όλοι μας). Έτσι οι ερευνητές δεν εστίασαν σε μια οποιαδήποτε στιγμή τους, αλλά στον μακροπρόθεσμο αντίκτυπο των εμπειριών τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μια δυσκολία ή αναποδιά στη ζωή δεν σημαίνει ότι θα μείνουμε μακριά από την επιτυχία και την καλή ζωή για πάντα. Αντίθετα, όσοι εστίασαν στο μέλλον, άφησαν πίσω τα δύσκολα και κοίταξαν μπροστά κατέφεραν να επιτύχουν στο τέλος.
Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που γνώρισαν πολύ νωρίς μεγάλη δόξα δεν ήταν πάντα επιτυχείς στη ζωή τους. Για παράδειγμα, ο John Hines, που ήταν ο συμμετέχων υπόδειγμα στην έρευνα, τα είχε όλα τακτοποιημένα. Ήταν παντρεμένος, επιτυχημένος επαγγελματικά και άριστος στο σχολείο και τις σπουδές. Αλλά γύρω στα 30 του άρχισε να καπνίζει και να πίνει, έκανε εξωσυζυγική σχέση και τελικά πέθανε εντελώς ξαφνικά.
Το άκρο αντίθετο ήταν ένας άλλος συμμετέχων, ο Godfrey Camille, στον οποίο οι επιστήμονες έδιναν τις λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας. Έτρωγε μόνος από τα 6 του, προσπάθησε να αυτοκτονήσει και δεν μπορούσε να ξεπεράσει τα παιδικά του τραύματα. Στα 35 του ένιωσε «κάτι να αλλάζει μέσα του», όπως είπε. Έγινε ψυχίατρος και χρησιμοποιήσε τις εμπειρίες της ζωής του, για να βοηθήσει τους άλλους. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μέχρι να πεθάνει είχε γίνει ένας από τους πιο ευτυχισμένους συμμετέχοντες στην έρευνα.
Συναισθηματική νοημοσύνη
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι εκείνοι που ανταποκρίνονταν πιο δυναμικά και θετικά στα προβλήματα της ζωής ήταν υγιέστεροι ψυχικά και συναισθηματικά από εκείνους που έβλεπαν με περισσότερο αρνητισμό τα πράγματα. Επίσης, διεπίστωσαν ότι σε έναν βαθμό η συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να διδαχθεί και να βελτιωθεί με τα χρόνια, αν και ορισμένοι από τους συμμετέχοντες ξεκίνησαν με πολύ θετικούς δείκτες στο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό και αργότερα στη ζωή τους ανέπτυξαν δυσάρεστες συνήθειες (το παράδειγμα του Hines ισχύει και εδώ). Σε γενικές γραμμές πάντως, η συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να αναπτυχθεί και να βελτιωθεί με τα χρόνια και να συμβάλλει στην προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη, υποστηρίζουν οι ερευνητές του Harvard.
Σχέσεις
«Η μοναξιά σκοτώνει. Είναι τόσο δυνατή όσο ο αλκοολισμός ή το τσιγάρο», είπε ο Robert Waldinger καθηγητής του Harvard, μέλος της επιτροπής της έρευνας και ψυχίατρος, σε ομιλία στην οποία παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνας.
Αποδείχθηκε ότι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για μια καλή ζωή ήταν οι μακροχρόνιες και σημαντικές σχέσεις. Υπήρξε άμεση συσχέτιση της ατομικής ευτυχίας με την ευτυχία που νιώθουμε σε μία σχέση. «Οι άνθρωποι που ήταν ικανοποιημένοι με τη σχέση τους στα 50 ήταν πιο υγιείς στα 80. Οι δυνατές σχέσεις συμβάλλουν στην καθυστέρηση της νοητικής και σωματικής παρακμής. Η φροντίδα του σώματος είναι σημαντική για μια καλή ζωή, αλλά το ίδιο σημαντική είναι και η διατήρηση καλών σχέσεων», σημείωσε ο Robert Waldinger.
Άλλοι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε μια καλή και ευτυχισμένη ζωή είναι η κοινωνικοποίηση, το να ξέρεις πότε να τα παρατάς, η ειλικρίνεια στις σχέσεις και η εκτίμηση στα αγαπημένα πρόσωπα.
