Μία στις πέντε γυναίκες επιστήμονες του κλίματος δεν θέλουν να κάνουν παιδιά – ή τουλάχιστον θέλουν να κάνουν λιγότερα από όσα αρχικά είχαν σκεφτεί, εξαιτίας των ζοφερών προβλέψεων για το μέλλον. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας δημοσκόπησης της Guardian, όπως παρουσιάστηκε σε νέο άρθρο της βρετανικής εφημερίδας όπου, επίσης, μιλούν διάφορες ειδικοί για τις επιλογές τους περί τεκνοποίησης.
Ανάμεσα σε αυτές, η επικεφαλής στο πεδίο του κλίματος στη Γαλλία, Camille Parmesan, η οποία όταν ένιωσε το «μητρικό ένστικτο» διερωτήθηκε αν «θα ήθελα πραγματικά να φέρω ένα παιδί σε αυτό τον κόσμο». Η απάντηση ήταν αρνητική, ακόμα και τριάντα χρόνια πριν, και σήμερα, στα 62 της, «πραγματικά χαίρομαι που δεν έκανα παιδιά».
Μια συνάδελφός της από την Τρινιντάντ και Τομπάγκο επέλεξε να κάνει μόνο ένα παιδί, ένα αγοράκι που σήμερα είναι έξι ετών. Φοβάται για το μέλλον του, δεδομένου μάλιστα ότι μεγαλώνει σε ένα μικρό νησί, «που έχει ήδη επηρεαστεί έντονα. Υπάρχει αυτή η αίσθηση της απειλής που δεν θέλω να μεταφέρω και στο παιδί μου. Καθώς όμως ο σύζυγός μου ήθελε οικογένεια, συμβιβαστήκαμε στο ένα. Ποιος ξέρει, ο γιος μου μεγαλώνοντας ίσως βοηθήσει να βρεθεί μια λύση».
«Υπάρχει αυτή η αίσθηση της απειλής που δεν θέλω να μεταφέρω και στο παιδί μου. Καθώς όμως ο σύζυγός μου ήθελε οικογένεια, συμβιβαστήκαμε στο ένα. Ποιος ξέρει, ο γιος μου μεγαλώνοντας ίσως βοηθήσει να βρεθεί μια λύση».
Η ωκεανογράφος Regina Rodrigues από τη Βραζιλία είπε ότι στην επιλογή της να μην τεκνοποιήσει έπαιξε σημαντικό ρόλο η περιβαλλοντική καταστροφή που έζησε στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη πόλη κοντά στο Σάο Πάολο, όπου μεγάλωσε: «Ο περιορισμός των πόρων μού έγινε σαφής από πολύ νεαρή ηλικία. Τότε έμαθα για την κλιματική αλλαγή. Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένη που διδάσκω και μεταφέρω σε άλλους ό,τι γνωρίζω – δεν χρειάζεται να είναι συγγενείς μου. Δεν το μετανιώνουμε καθόλου με τον σύζυγό μου που δεν κάναμε παιδιά. Και οι δύο δουλεύουμε και αγωνιζόμαστε για το κλίμα».
Ένα παιδί επέλεξε να κάνει και η Γερμανίδα επιστήμονας του Πανεπιστημίου της Βόννης Lisa Schipper. Όπως σχολίασε στην Guardian: «Ειλικρινά, έχω αρχίσει να πανικοβάλλομαι για το μέλλον της κόρης μου. Όταν γεννήθηκε, το 2013, ήμουν πιο αισιόδοξη σχετικά με την προοπτική της μείωσης των εκπομπών αερίου. Πλέον νιώθω τύψεις που θα την αφήσω απροστάτευτη σε αυτό τον κόσμο».
«Έχω αρχίσει να πανικοβάλλομαι για το μέλλον της κόρης μου. Όταν γεννήθηκε, το 2013, ήμουν πιο αισιόδοξη σχετικά με την προοπτική της μείωσης των εκπομπών αερίου. Πλέον νιώθω τύψεις που θα την αφήσω απροστάτευτη σε αυτό τον κόσμο».
Μια άλλη επιστήμονας, από την Ινδία, επέλεξε να υιοθετήσει παιδιά αντί να κάνει τα δικά της: «Στην Ινδία υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά με άνισες ευκαιρίες οπότε αποφασίσαμε να τις προσφέρουμε σε κάποιο που έχει ήδη γεννηθεί. Δεν είμαστε τόσο ξεχωριστοί ώστε να νιώθουμε την ανάγκη να μεταφέρουμε τα γονίδιά μας: οι αξίες μετρούν περισσότερο». Η ίδια μάλιστα αποκάλεσε τους πλούσιους που επιλέγουν να έχουν μεγάλες οικογένειες στη σημερινή εποχή «εγωκεντρικούς και ανεύθυνους», επικαλούμενη την υψηλή βρεφική θνησιμότητα και το τεράστιο χάσμα στις εκπομπές αερίων ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους.
Μια άλλη επιστήμονας, από την Ινδία, επέλεξε να υιοθετήσει παιδιά αντί να κάνει τα δικά της: «Δεν είμαστε τόσο ξεχωριστοί ώστε να νιώθουμε την ανάγκη να μεταφέρουμε τα γονίδιά μας: οι αξίες μετρούν περισσότερο».
Στη δημοσκόπηση της Guardian συμμετείχαν 97 γυναίκες επιστήμονες του κλίματος από διάφορα μέρη του κόσμου, από τις οποίες οι 17 απάντησαν ότι επέλεξαν να κάνουν λιγότερα παιδιά. Οι περισσότερες μάλιστα είχαν αποφασίσει το μέγεθος της οικογένειάς τους δεκαετίες πριν, όταν ο κίνδυνος παγκόσμιας υπερθέρμανσης ήταν ακόμα λιγότερο ορατός. Όπως σχολίασαν, δεν θέλησαν να επιβαρύνουν περισσότερο το περιβάλλον συντελώντας στην αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά ούτε να φέρουν ένα παιδί στον κόσμο όπου θα είναι πιο έντονες οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
