Θυμάστε στο σχολείο το μάθημα της Γεωγραφίας, κατά το οποίο δάσκαλοι και καθηγητές μάς εξηγούσαν στους χάρτες τα όρια και τα σύνορα μεταξύ των χωρών;
Μερικές φορές θα ήταν κατασκευασμένα από τους ανθρώπους και άλλες από τη φύση, αλλά πάντοτε ευδιάκριτα. Και ενώ αυτά τα όρια είναι εύκολο να τα διευκρινίσουμε και να τα σεβαστούμε στα εδάφη και στους δρόμους, τα πράγματα περιπλέκονται όταν μιλάμε για όρια στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Γιατί τα όρια στις σχέσεις είναι σημαντικά
«Τα όρια που θέτουμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις είναι πολύ σημαντικά, καθώς μας δίνουν τον προσωπικό και συναισθηματικό ή σωματικό χώρο που χρειαζόμαστε την εκάστοτε στιγμή. Στην ουσία κάνουμε γνωστό στους γύρω μας τι θεωρούμε και τι όχι αποδεκτό», λέει η Carla Marie Manly, κλινική ψυχολόγος.
«Όταν τα όριά μας γίνονται σεβαστά, νιώθουμε εκτίμηση και ασφάλεια. Μπορεί να γίνουν θεραπευτικά και συμβάλλουν στο να μην αισθανόμαστε ότι μας εκμεταλλεύονται. Και ενώ το να τα διατηρήσουμε είναι δύσκολο, όταν τα καταφέρνουμε αυξάνεται η αυτοπεποίθησή μας και δίνουμε προτεραιότητα στις δικές μας ανάγκες», εξηγεί η Leela R. Magavi, ψυχίατρος.
Η διεθνούς φήμης ολιστική ψυχολόγος, Dr. Nicole LePera, εξηγεί μέσα από μια προσωπική της ιστορία το πόσο σημαντικό για την ψυχική μας υγεία είναι να θέτουμε κανόνες στη σχέση μας. Όπως αναφέρει στην ανάρτηση της στο Instagram σκοπεύει να απογοητεύσει πολλούς το 2023 και παροτρύνει και εμάς να κάνουμε το ίδιο.
Στην ιστορία που αφηγείται παραδέχεται πως μεγάλωσε με το σύνδρομο του «καλού παιδιού, που δεν απογοητεύει κανέναν» και πάντα προσπαθούσε να ευχαριστεί τους πάντες, παραμελώντας τις δικές της ανάγκες.
«Μία από τις πιο έντονες αναμνήσεις που έχω είναι η μητέρα μου να με βοηθά να βρω δικαιολογίες για να αρνηθώ προκλήσεις ή προτάσεις, έτσι ώστε να μην στεναχωρηθεί κανείς. Η κατάσταση κυλούσε ως εξής: έλεγα στη μητέρα μου πως δεν είχα όρεξη να πάω σε κάποιο πάρτι, για παράδειγμα, και εκείνη μου πρότεινε ατάκες και δικαιολογίες για να αρνηθώ.
Μάλιστα, τις κάναμε μαζί πρόβα, ώστε να φαίνομαι πιο πειστική. Στη συνέχεια, με το κορμί μου να τρέμει από το άγχος τηλεφωνούσα για να πω απλώς ένα καλοφτιαγμένο “όχι”. Είχε η μαμά μου κακή πρόθεση; Σίγουρα, όχι. Απλώς δεν ήθελε να γίνομαι αγενής. Αυτή η συμπεριφορά, όμως, με έκανε να γεμίζω άγχος και ενοχές, ενώ υποσυνείδητα δεν με άφηνε να χτίζω το θάρρος της γνώμης μου. Έτσι:
- Δεν μπορούσα να λέω “όχι” ή να απορρίπτω προτάσεις.
- Οι ανάγκες μου έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα.
- Προσπαθούσα πάντα να είμαι αρεστή στους άλλους.
- Έπρεπε διαρκώς να δικαιολογούμαι – και να υπερβάλλω.
- Δεν μπορούσα να απογοητεύσω ποτέ και κανέναν.
Πέρασα πάρα πολλά χρόνια προσπαθώντας να εξηγώ γιατί δεν μπορώ να πάω σε ένα πάρτι ή σε μια παρουσίαση ή απλώς σε ένα κάλεσμα για γεύμα. Αρρώσταινα στην ιδέα του να μην ευχαριστήσω τους άλλους, ενώ είναι και αυτό κομμάτι της ζωής. Της υγιούς ζωής».
Πώς να θέσετε όρια
- Σκεφτείτε τι ακριβώς θέλετε να πετύχετε θέτοντας όρια.
- Χρησιμοποιήστε τις αξίες σας, ως οδηγό.
- Κατανοήστε πως η κάθε σχέση δεν είναι ίδια. Διαφορετικοί τύποι σχέσεων απαιτούν διαφορετικά όρια.
- Δείξτε κατανόηση και υπομονή.
- Κάντε εξάσκηση. Ξεκινήστε με μικρά βήματα και σιγά σιγά φτάστε στον στόχο σας. Δοκιμάστε πρώτα με ανθρώπους με τους οποίους δεν έχετε στενή σχέση, ίσως σας είναι πιο εύκολο.
- Μιλήστε ξεκάθαρα και πάντα με σεβασμό.
- Προσέξτε τις αλλαγές στις σχέσεις σας και μείνετε σταθερές στις απόψεις και τους κανόνες που θέτετε.
