Στη διάρκεια μιας ακόμα απαιτητικής σχολικής σεζόν, ονειρευόμαστε τη στιγμή που θα βρεθούμε στην παραλία οικογενειακώς. Σίγουρα, τότε, φανταζόμαστε μικρούς μεγάλους να παίζουμε με το νερό και την άμμο χαρούμενοι και χαλαροί, και όχι στιγμές με εντάσεις και φωνές που αναστατώνουν όλη την περιοχή. Όταν όμως έρχεται τελικά η εποχή της παραλίας, συχνά βρισκόμαστε να ζούμε το δεύτερο, όχι και τόσο ειδυλλιακό καλοκαιρινό σενάριο.
Ο Μάριος Μάζαρης λοιπόν, ένας εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που εμπνέει με τις πρωτοβουλίες του στη σχολική αίθουσα, μας δίνει συμβουλές για μια ημέρα στην παραλία χωρίς ένταση. Παρουσιάζει μερικές από τις πιο συνηθισμένες αντιδράσεις των παιδιών και πώς μπορούμε να τις προλάβουμε, ή να τις αντιμετωπίσουμε, με ψυχραιμία.
«Δε θέλω να φύγω τώρα!»: «Συζητάμε από το σπίτι το πρόγραμμα της ημέρας. Ξεκαθαρίζουμε δηλαδή πόσο χρόνο μπορούμε να διαθέσουμε στην παραλία, για παιχνίδι, τι θα ακολουθήσει στη μέρα και φροντίζουμε το παιδί να το έχει κατανοήσει και τους λόγους που το πρόγραμμα είναι τέτοιο».
«Δε θέλω να παίξω με αυτά τα παιχνίδια!»: «Αφήνουμε το παιδί να επιλέξει ποια παιχνίδια θα πάρει μαζί του στην παραλία, ώστε να είναι υπεύθυνο να τα μαζέψει πηγαίνοντας και φεύγοντας από εκεί. Αν ξεχάσει κάποια, θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικό την επόμενη φορά».
«Δε θέλω να μπω στη θάλασσα/βγω από τη θάλασσα/βάλω αντιηλιακό!»: «Τίποτα δε χρειάζεται να μας προκαλεί εκνευρισμό. Εξηγούμε στο παιδί τις επιπτώσεις από κάθε τι (χωρίς πανικό, χωρίς να φέρνουμε την καταστροφή) και προχωράμε. Αν συνεχίζει να φέρνει ένταση, θέτουμε όρια και φεύγουμε από την παραλία για το σπίτι».
Όπως σχολιάζει ο δάσκαλος στη λεζάντα: «Γιατί τόση ένταση; Γιατί τόσες φωνές; Γιατί οι γονείς και τα παιδιά να μαλώνουν στις παραλίες και γιατί αυτό να αφορά όλες τις πετσέτες αριστερά και δεξιά και τους ανθρώπους πάνω τους; Οι σχέσεις με τα παιδιά είναι δύσκολες το καλοκαίρι, γιατί η τριβή τονίζει τα όρια που υπάρχουν ή δεν υπάρχουν και συμπεριφορές που θα θέλαμε να διορθώσουμε. Αυτό βέβαια δε θα λυθεί σε μια μέρα, αλλά σε μια προσπάθεια που χρειάζεται πολλά μικρά βήματα, συνέπεια και συνέχεια. Εδώ μερικά παραδείγματα έντασης στην παραλία, που κάνει το παιδί να μοιάζει… “κακομαθημένο” στα μάτια και τα αυτιά των γύρω του. Ας δούμε τι μπορούμε να προβλέψουμε, αποφύγουμε, δούμε λίγο αλλιώς! Με αγάπη πάντα. Κοινοποιήστε το, μοιραστείτε ένα σχόλιο με το πώς συνηθίζει να συμπεριφέρεται στην παραλία το παιδί σας ή πώς θυμάστε τον εαυτό σας παιδί να συμπεριφέρεται ή ό,τι άλλο θέλετε ή κάντε tag κάποιον που πιστεύετε ότι χρειάζεται να το διαβάσει».
Δείτε συμβουλές για περισσότερα σενάρια στην παρακάτω ανάρτηση:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
