Η ιστορία μοιάζει βγαλμένη από crime drama του Netflix, αλλά δυστυχώς είναι πέρα ώς πέρα αληθινή. Η 71χρονη Γαλλίδα Gisèle Pelicot διαπίστωσε ότι για σχεδόν δέκα χρόνια, από το 2011 έως το 2020, ο επί 50 χρόνια σύζυγός της, Dominique Pelicot, έριχνε υπνωτικά και αντικαταθλιπτικά στο κρασί του δείπνου τους για να τη ναρκώνει. Στη συνέχεια, μέσα από ένα δίκτυο που είχε στήσει online, έφερνε κάποιον άγνωστο άντρα στο σπίτι και τη βίαζε, ενώ εκείνος κατέγραφε τη σκηνή.
Η επόμενη μέρα ξεκινούσε σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτα. Εκείνος επέστρεφε στον ρόλο του στοργικού πατέρα και παππού που υποδυόταν με επιτυχία. Εκείνη ξυπνούσε και πήγαινε να αγοράσει ψωμί από τον φούρνο και να ανταλλάξει καμιά κουβέντα με τους γείτονές τους. Τους θεωρούσαν το τέλειο ζευγάρι.
Ο Dominique Pelicot μπορεί να είχε συνεχίσει ανενόχλητος τη διπλή ζωή του δεν τον είχε εντοπίσει τυχαία ένας υπάλληλος ασφαλείας σε σουπερμάρκετ να φωτογραφίζει λαθραία γυναικείους γλουτούς. Όπως αποκαλύφθηκε μάλιστα, το 1999 είχε αντιμετωπίσει κατηγορίες επίθεσης και απόπειρας βιασμού μιας 19χρονης (με την Dominique, τότε, ήταν ήδη παντρεμένοι 25 χρόνια) και, ακόμα παλαιότερα, το 1991, για τον βιασμό και τη δολοφονία μιας 23χρονης (όντας παντρεμένος για 18 χρόνια)
Όταν η αστυνομία πήρε το κινητό του, αντίκρισε το απεχθές υλικό. Το έδειξε στη Gisèle, αλλά της πήρε κάποιο χρόνο να αναγνωρίσει τον εαυτό της. Από τους άντρες που τη βίαζαν, αναγνώρισε μόνο τον φούρναρη. «Με θυσίασαν στον βωμό της ανηθικότητας» θα σχολίαζε. «Με αντιμετώπισαν σαν άψυχη κούκλα, σαν σακούλα σκουπιδιών».
Όταν η αστυνομία πήρε το κινητό του, αντίκρισε το απεχθές υλικό. Το έδειξε στη Gisèle, αλλά της πήρε κάποιο χρόνο να αναγνωρίσει τον εαυτό της. Από τους άντρες που τη βίαζαν, αναγνώρισε μόνο τον φούρναρη. «Με θυσίασαν στον βωμό της ανηθικότητας» θα σχολίαζε. «Με αντιμετώπισαν σαν άψυχη κούκλα, σαν σακούλα σκουπιδιών».
Ενώ έχει ξεκινήσει ήδη στην Αβινιόν η δίκη του Dominique και ακόμα 50 αντρών οι οποίοι αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης έως και 20 ετών, η Gisèle εκπροσωπεί όλες τις γυναίκες που, σύμφωνα με τη δήλωσή της, «ναρκώνονται και δεν το γνωρίζουν και ίσως δεν θα το μάθουν ποτέ».
Οι οποίες γυναίκες είναι πιθανόν περισσότερες από όσες μπορούμε να φανταστούμε, σύμφωνα με ένα άρθρο του Marie Claire Australia, στο οποίο μιλάει η Danaë Owen, σύμβουλος της κλινικής αναπαραγωγικής υγείας True: «Θέλουμε το σπίτι μας να είναι ένα μέρος ασφάλειας, οπότε η προδοσία αυτού του μεγέθους είναι απελπιστική».
Ανάμεσα στις ουσίες που χορηγούνται σε γυναίκες εν αγνοία τους είναι το GHB, με τη δραστική ουσία βουτανοδιόλη, που αυστραλιανά στοιχεία τη συνδέουν με σεξουαλικές επιθέσεις. Αυτές διαπράττονται συχνά όχι μόνο αγνώστους αλλά και από άντρες του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος του θύματος. «Εδώ και χρόνια οι άντρες χρησιμοποιούν το αλκοόλ για να ναρκώνουν τις γυναίκες τους και πλέον υπάρχει και η εύκολη πρόσβαση σε φάρμακα όπως το Valium, που τις αφήνουν χωρίς τις αισθήσεις τους» κατά την Owen.
«Εδώ και χρόνια οι άντρες χρησιμοποιούν το αλκοόλ για να ναρκώνουν τις γυναίκες τους και πλέον υπάρχει και η εύκολη πρόσβαση σε φάρμακα όπως το Valium, που τις αφήνουν χωρίς τις αισθήσεις τους».
Η μεταδιδακτορική ερευνήτρια Dr Siobhan O’Dean επισημαίνει ότι «ο βιασμός μετά τη νάρκωση είναι πιθανότερο να συμβεί σε περιβάλλοντα όπου θύτης και θύμα έχουν καλλιεργήσει μια σχέση εμπιστοσύνης, ειδικά σε χώρους όπου το θύμα αισθάνεται ασφαλές, όπως το ίδιο του το σπίτι».
Η υπόθεση Pelicot δεν είναι μάλιστα η πρώτη που έρχεται στη δημοσιότητα: το 2019 η βρετανική Mirror είχε γράψει για έναν άντρα, ονόματι Stephen Lee, που για 17 χρόνια νάρκωνε τη σύζυγό του, Candice, για να τη φωτογραφίζει γυμνή και να μοιράζεται με άλλους τις εικόνες. Μια ακόμα γυναίκα από την Ιντιανάπολη, μητέρα δύο παιδιών, σύμφωνα με δημοσίευμα του 2014 σε τοπική εφημερίδα είχε κατηγορήσει τον σύζυγό της ότι τη νάρκωνε, τη βίαζε και κατέγραφε το γεγονός.
Ακόμα 37 μαρτυρίες επιζήσασων έχει καταγράψει μια βρετανική μελέτη του 2023 με τίτλο «The Use of Chemical Control Within Coercive Controlling Intimate Partner Violence and Abuse» («Η χρήση χημικού ελέγχου για την άσκηση βίας και κακοποίησης κατά ερωτικών συντρόφων»).
Πώς θα καταλάβει όμως μια γυναίκα ότι είναι θύμα; Η Owen απαντά ότι κάποιες γυναίκες που καταφεύγουν στην κλινική «γνωρίζουν ότι κάτι τούς έχει συμβεί, αλλά δεν ξέρουν ακριβώς τι. Μπορεί να έχουν παρατηρήσει μελανιές στα χέρια, δάκρυα ή συχνά, οι νεότερες γυναίκες, τραυματισμούς στον πρωκτό. Κάποιες φορές νιώθουν υποτονικές ή πιστεύουν ότι υποφέρουν από κάποια χρόνια νόσο».
Κάποιες γυναίκες που καταφεύγουν στην κλινική «γνωρίζουν ότι κάτι τούς έχει συμβεί, αλλά δεν ξέρουν ακριβώς τι. Μπορεί να έχουν παρατηρήσει μελανιές στα χέρια, δάκρυα ή συχνά, οι νεότερες γυναίκες, τραυματισμούς στον πρωκτό. Κάποιες φορές νιώθουν υποτονικές ή πιστεύουν ότι υποφέρουν από κάποια χρόνια νόσο».
Πολλές συνειδητοποιούν ότι έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής επίθεσης μόνο μετά την επίσκεψη στον γυναικολόγο όπου μπορεί, για παράδειγμα, να ανακαλύψουν ότι πάσχουν από κάποιο αφροδίσιο νόσημα ή να διαπιστώσουν κάποια εγκυμοσύνη, ακόμα και κορίτσια στην εφηβεία. Άλλες ανακαλύπτουν τυχαία τις εικόνες του εγκλήματος, όπως συνέβη στην περίπτωση της Gisele.
Τι συμβουλεύουν οι ειδικοί, σε περίπτωση που έχουμε οποιαδήποτε υποψία ότι συμβαίνει κάτι στο σπίτι μας; «Αν ανησυχείτε για τη δική σας ασφάλεια ή κάποιου άλλου, μπορείτε να απευθυνθείτε σε επαγγελματίες υγείας που θα πραγματοποιήσουν έλεγχο για ναρκωτικές ουσίες και θα σας παρέχουν υποστήριξη» καταλήγει η O’Dean.
