Το ιστολόγιο Her View From Home δημοσιεύσει μια προσωπική μαρτυρία η οποία αναφέρεται σε ένα πρόβλημα που δεν έχουμε αναδείξει όσο, ίσως, θα έπρεπε: Τι γίνεται αν είμαστε εκείνη η γυναίκα που έχει παρέες αλλά όχι στενούς φίλους; Αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας σε αυτή την περιγραφή, διαβάστε το παρακάτω κείμενο και θα νιώσετε λιγότερο μόνη:

«Είμαι μια φίλη β’ διαλογής.

»Δεν είμαι κολλητή ή η πρώτη επιλογή των φίλων μου. Δεν είμαι η αγαπημένη κανενός.

»Εντάξει, δέχομαι προσκλήσεις σε παρέες και το ξέρω ότι οι φίλοι μου με αγαπούν. Αλλά η λίστα των πραγμάτων στα οποία δεν περιλαμβάνεται μια φίλη β’ διαλογής είναι επώδυνα μεγάλη:

»Βραδινή έξοδο γυναικών; Μόνο αν η παρέα αποτελείται από τουλάχιστον πέντε άτομα.

»Δείπνα με άλλα ζευγάρια; Μόνο αν κάποιος έχει γενέθλια και έχει κλείσει μια ολόκληρη αίθουσα εστιατορίου για πολλούς καλεσμένους.

»Ταξίδια με φίλους; Μόνο αν πρόκειται για μεγάλες παρέες.

»Σαββατιάτικες επισκέψεις σε σπίτια; Μόνο αν τύχει να συναντήσουμε τον οικοδεσπότη στο σουπερμάρκετ την ώρα που κάνει τα ψώνια του για το δείπνο.

«Εντάξει, δέχομαι προσκλήσεις σε παρέες και το ξέρω ότι οι φίλοι μου με αγαπούν. Αλλά η λίστα των πραγμάτων στα οποία δεν περιλαμβάνεται μια φίλη β’ διαλογής είναι επώδυνα μεγάλη»

»Να το ξεκαθαρίσω: όταν συναντώ φίλους δημοσίως, πιάνουμε κουβεντούλα. Περιστασιακά με προσθέτουν και σε ομαδικά τσατ, αλλά πρόκειται για ομάδες με συγκεκριμένο σκοπό όπως: “Πού θα πάνε να παίξουν μπάσκετ οι άντρες απόψε;” ή “Ξέρετε τι ώρα είναι η φιλανθρωπική εκδήλωση του Σαββατοκύριακου;”. Κάποιες φορές επικοινωνούν μαζί μου για να βεβαιωθούν ότι είμαι καλά αν συμβεί κάτι σοβαρό – όπως πέρυσι που φοβήθηκα ότι είχα καρκίνο του μαστού. Αλλά μετά εξαφανίζονται ξανά.

»Δεν έχουν κακές προθέσεις. Σε καμία περίπτωση. Δεν προσπαθούν να με πληγώσουν ή να με κάνουν επίτηδες να νιώσω ότι είμαι στο περιθώριο.

»Μάλιστα συχνά μου λένε ότι είμαι “γλυκιά” και ότι “τις σκέφτομαι” και “αστεία” και νιώθουν “τυχερές” που με έχουν στη ζωή τους.

»Απλά, δεν ανήκω στο στενό κύκλο κανενός.

»Κι αυτό πονάει.

»Πολύ.

«Δεν είναι καθόλου ευχάριστο το να είσαι φίλη β’ διαλογής.

»Όταν είσαι η φίλη β’ διαλογής, πονάει να βλέπεις μια παρέα φίλων σου να βγαίνουν σε εστιατόρια χωρίς εσένα, ενώ εσύ επιστρέφεις στο σπίτι μετά τη δουλειά. Πονάει να ακούς πόσο ωραία πέρασαν την προηγούμενη Κυριακή χωρίς εσένα. Νιώθεις άβολα να κάθεσαι μαζί τους στις κερκίδες, σε έναν αθλητικό αγώνα των παιδιών σας, και να τους ακούς να οργανώνουν εξόρμηση στην παραλία για το Σαββατοκύριακο χωρίς εσένα.

«Όταν είσαι η φίλη β’ διαλογής, πονάει να βλέπεις μια παρέα φίλων σου να βγαίνουν σε εστιατόρια χωρίς εσένα, ενώ εσύ επιστρέφεις στο σπίτι μετά τη δουλειά. Πονάει να ακούς πόσο ωραία πέρασαν την προηγούμενη Κυριακή χωρίς εσένα».

»Έχω επιχειρήσει κι εγώ να οργανώσω κάποια πράγματα – να τις προσκαλέσω σπίτι για μια βραδιά μόνο για γυναίκες, για μπάρμπεκιου, ή να βγούμε έξω για φαγητό. Έρχονται, γελούν, μου λένε πόσο με αγαπούν, μου λένε “Θα έπρεπε να το κάνουμε πιο συχνά” και μετά επιστρέφουν στις κοντινές τους φίλες και με ξεχνούν.

»Έχω προσπαθήσει να το συζητήσω με κάποιες από αυτές, να καταλάβω αν έχω κάνει ή πει κάτι προσβλητικό ή ενοχλητικό, το οποίο θα μπορούσα να διορθώσω. Αλλά μου γυρίζει σχεδόν πάντα μπούμερανγκ, καθώς με αποκαλούν “υπερβολικά ευαίσθητη” ή μου λένε ότι “φαντάζομαι πράγματα”.

»Μάλλον έχουν δίκιο. Είμαι υπερβολικά ευαίσθητη.

»Μακάρι να μπορούσα να αφήσω να περάσουν όλες οι περιπτώσεις στις οποίες έχω νιώσει στην απέξω.

»Μακάρι να μπορούσα να βλέπω τις ομαδικές φωτογραφίες τους στα social media χωρίς να νιώθω τσιμπήματα ζήλιας και στεναχώριας. Μακάρι να μπορούσα να τις βλέπω να έρχονται μαζί στις σχολικές εκδηλώσεις χωρίς να νιώθω το στομάχι μου να σφίγγεται από θλίψη.

»Έχω αναρωτηθεί τι πηγαίνει στραβά με εμένα και δεν θέλουν να βρίσκονται κοντά μου. Είμαι ευγενική. Είμαι ευαίσθητη. Επικοινωνώ με τους άλλους να δω τι κάνουν όταν μαθαίνω ότι οι γονείς τους είναι άρρωστοι, ότι κάνουν ιατρικές εξετάσεις, ότι έχουν γράψει στα social media για κάποια δυσκολία στη ζωή τους ή απλά για να τους πω ένα γεια.

«Έχω αναρωτηθεί τι πηγαίνει στραβά με εμένα και δεν θέλουν να βρίσκονται κοντά μου. Είμαι ευγενική. Είμαι ευαίσθητη. Επικοινωνώ με τους άλλους να δω τι κάνουν όταν μαθαίνω ότι οι γονείς τους είναι άρρωστοι»

»Αλλά όσο κι αν έχω προσπαθήσει, δεν είναι ποτέ αρκετό.

»Έχω κουραστεί να είμαι η φίλη β’ διαλογής.

»Έχω προσπαθήσει σκληρά. Έχω κλάψει υπερβολικά. Έχω αφήσει τα συναισθήματά μου να με πληγώσουν πάρα πολλές φορές.

»Ήρθε η στιγμή να συνειδητοποιήσω ότι για πολλούς άλλους είμαι πρώτη επιλογή: για τα παιδιά μου, το σύζυγό μου, την οικογένειά μου.

»Για πολλούς ανθρώπους μετράω.

»Αρκετοί με αγαπούν.

»Ήρθε η στιγμή να με αγαπήσω και να αποδεχτώ την αξία μου. Ήρθε η στιγμή να σταματήσω να μετράω την αξία μου από το πόση προσπάθεια καταβάλλουν οι φίλοι μου στη σχέση μας.

»Ακόμα και αν δεν θα είμαι ποτέ αρκετά καλή ή αρκετά αστεία ή αρκετά κάτι άλλο για να γίνω δεκτή στο στενό κύκλο κάποιου άλλου, αν κάνω ένα βήμα πίσω και δω τη ζωή μου, μπορώ να καταλάβω ότι ο δικός μου στενός κύκλος είναι εκπληκτικός.

»Είμαι αρκετή, ακόμα και ως φίλη β’ διαλογής».

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below