Μια από τις παράπλευρες συνέπειες της εργασιακής κουλτούρας που θέλει να δουλεύουμε όλο και περισσότερες ώρες, όσο πιο σκληρά γίνεται, είναι το busy bragging ή αλλιώς stress bragging. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που μπορεί να υιοθετήσουμε όταν το πρόγραμμά μας είναι εξαιρετικά φορτωμένο και μας ωθεί σε έναν άτυπο ανταγωνισμό με τους συναδέλφους μας σε σχέση με το ποιος έχει την περισσότερη δουλειά.
Όλοι έχουμε συναντήσει σε κάποιο εργασιακό περιβάλλον έναν συνάδελφο που διαρκώς διαμαρτύρεται για το στρες που τον καταβάλει και για το άγχος που συνεπάγονται οι πολλές υποχρεώσεις του. Στην αρχή ίσως αισθανθούμε κατανόηση, στην πορεία όμως, ειδικά αν η συμπεριφορά του είναι επαναλαμβανόμενη, θα αρχίσουμε να εκνευριζόμαστε και, κυρίως, να αμφισβητούμε το αν δουλεύουμε όσο πρέπει.
Είναι πολύ εύκολο να πέσει κάποιος στην παγίδα του busy bragging, καθώς στη σύγχρονη εργασιακή κουλτούρα οι εργαζόμενοι κοντράρονται για το ποιος είναι ο πιο αφοσιωμένος στη δουλειά του. Σύμφωνα με το περιοδικό Stylist, μια πρόσφατη μελέτη σε χώρο εργασίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που καταφεύγουν σε αυτή τη συμπεριφορά στην πραγματικότητα δεν εργάζονται τόσο πολύ και βασίζονται σε αυτή τη μέθοδο για να δημιουργήσουν τις εντυπώσεις που θέλουν στους προϊσταμένους τους και να δικαιολογήσουν το μισθό τους.
Έτσι, όμως, γίνονται δυσάρεστοι στους συναδέλφους τους και τελικά δημιουργούν στο χώρο εργασίας τους ένα άσχημο κλίμα, που δεν ευνοεί την ισότητα. Αν κάποιος γκρινιάζει διαρκώς ότι έχει παραπάνω δουλειά από τους άλλους, συνήθως εξαιρείται αυτόματα από τη λίστα των εργαζόμενων που θα τους προταθεί να αναλάβουν κάποια επιπλέον δουλειά, όταν προκύψει πραγματική ανάγκη, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν περαιτέρω αυτοί που ήδη δουλεύουν περισσότερο.
Αυτή η συμπεριφορά έχει κι άλλες αντισυναδελφικές επιπτώσεις, αφού επί της ουσίας διαιωνίζει την κυρίαρχη σκληρή εργασιακή κουλτούρα και, το χειρότερο όλων, ενίοτε δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή από αυτόν που την παρουσιάζει, μιας και μέσα σε ένα περιβάλλον αδικαιολόγητης γκρίνιας το μέτρο χάνεται μια για πάντα. Η διαρκής συζήτηση για το άγχος με αυτό τον τρόπο το καθιστά ως τη νόρμα στον εργασιακό χώρο και μπορεί να οδηγήσει σε burnout, τόσο δικό μας, όσο και των συναδέλφων, μιας και θέτει μη ρεαλιστικά πρότυπα εργασίας.
Πώς θα αναγνωρίσουμε αν παρουσιάζουμε αυτή τη συμπεριφορά; Είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε συναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω μας και του ποια συναισθήματα μπορεί να προκαλούμε εμείς στον διπλανό μας. Είναι πολύ σημαντικό να βιώνουμε το παρόν και να συζητάμε σε βάθος με τους συναδέλφους και τους κοντινούς μας ανθρώπους, οι οποίοι ίσως έχουν να μας πουν κάτι για τη συμπεριφορά μας. Είναι επίσης το ίδιο σημαντικό να εκτιμάμε τον όγκο της δουλειάς μας με ειλικρίνεια και να παίρνουμε, όποτε χρειαστεί, το χρόνο μας μακριά από όλους και όλα, ώστε να συνειδητοποιούμε άμεσα πότε οι ισορροπίες μας έχουν διαταραχθεί.
Μόνο αν συνειδητοποιήσουμε τις διαστάσεις του προβλήματος θα μπορέσουμε να εκτιμήσουμε ξανά από την αρχή τον πραγματικό όγκο της δουλειάς μας και να βάλουμε όρια, πρωτίστως στον εαυτό μας και δευτερευόντως στους άλλους. Το busy bragging καταστρέφει τις συναδελφικές σχέσεις και έχει σοβαρές συνέπειες στην καλή μας διάθεση και ψυχολογία. Όσο πιο γρήγορα βγούμε από την παγίδα του, τόσο το καλύτερο για όλους.
