Η αντίστροφη μέτρηση για τις παραλίες έχει ξεκινήσει (κι αυτό το αντίστροφη μάλλον αγχωτικό είναι) και η κλινική διαιτολόγος – διατροφολόγος, Κλειώ Δημητριάδου, μας συμβουλεύει όσα χρειαζόμαστε για την περίδο μπικίνι.
Άλλη μία Δευτέρα; Άλλη μια αναγκαστική προσπάθεια για δίαιτα;
Πού πηγε το ΘΕΛΩ μας και πως τρύπωσε το πρέπει; Τι σημαίνουν για την επανεκκίνηση μας, όλες οι άλλες προσπάθειες που δεν πέτυχαν; (Ή πέτυχαν και το αποτέλεσμα δεν κράτησε;) Ακόμα και αν δεν ήμασταν στην κατάλληλη φάση ή δε βρήκαμε το κατάλληλο άτομο για να συνεργαστούμε (δεν ταιριάζουν όλοι με όλους και συχνά η σχέση διαιτολόγου – πελάτη είναι και σχέση χημείας), αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε το βεβαρυμένο παρελθόν να μας επηρεάσει το μέλλον.
Ο χειρότερος σαμποτέρ μας είναι ο εαυτός μας και αυτό πρέπει να το θυμόμαστε. Η σχέση μας με το φαγητό είναι τόσο μπλεγμένη που δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως μια μη ικανοποιητική απόπειρα αδυνατίσματος σημαίνει και αποτυχία. Η δίαιτα που δεν πέτυχε δε με κάνει αποτυχημένο! Μετά από τόσα χρόνια, αυτό που χρειάζεται το σώμα και το πνεύμα μας είναι η αποδοχή. Αποδέχομαι τα καλά μου και τα κακά μου και πεισμώνω για τη συνέχεια. Με αγαπάω και με φροντίζω. Δε σχετίζεται η αξία μου με το βάρος μου! Κάνω ένα βήμα πίσω και εξετάζω πόσα έχω καταφέρει που σίγουρα δε σχετίζονται με την ζυγαριά μου!
Η περίοδος «μπικίνι» έχει ξεκινήσει και δε χρειάζεται να είναι τόσο «βαριά»…
Ας πάρουμε τον εαυτό μας λιγότερο σοβαρά, ας διώξουμε τις διαρκείς τύψεις και ας χρησιμοποιήσουμε τις εργατοώρες που κάνει το μυαλό μας για να φάει ή να μη φάει και να μετανιώσει ή να ξανασκεφτεί το μενού που προηγήθηκε ή που έπεται, σε κάτι περισσότερο επικοδομητικό. Ας κάνουμε όλη αυτή τη “μίρλα” δράση επιτέλους, και αν δεν είναι για εμάς η κατάλληλη στιγμή, θα βρεθεί μια άλλη στο μέλλον! (Και ας μην είναι καλοκαίρι)
