Από τον Βασίλη Δημαρά 

«Πάμε για ένα κρασί;» είναι μια πρόταση-προτροπή που τελευταία ακούγεται όλο και περισσότερο ανάμεσα στις παρέες. Το κρασί δεν έχει ηλικία, ούτε γνωρίζει από φύλα – αν και οι γυναίκες το προτιμούν περισσότερο. Και αυτή η πρόταση δεν είναι τυχαία. Τα wine bars όλο και πληθαίνουν. Και όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στις άλλες πόλεις.

«Εχουν γίνει μόδα», θα προλάβει να πει κάποιος, όμως δεν είναι 100% αλήθεια. Θα λέγαμε ότι είναι μια τάση που ξεκίνησε με μικρά βήματα πριν από μια δεκαετία και τελευταία έκανε άλματα. Στην πόλη μας, την Αθήνα, τα μέρη όπου αγαπούν το κρασί, το σέβονται και το προσέχουν έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Το ίδιο και οι υποστηρικτές του. Αυτή λοιπόν η τάση ήταν που τράβηξε την προσοχή και των «Financial Times» ώστε να αφιερώσουν ένα άρθρο για το τι συμβαίνει στην Αθήνα. Σε εκείνο το ρεπορτάζ διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, ότι σε αντίθεση με άλλες μητροπόλεις, όπως το Παρίσι ή το Λονδίνο, τα αθηναϊκά wine bars είναι περισσότερο στέκια της γειτονιάς και δεν απευθύνονται μόνο σε ειδήμονες του κρασιού.

Πριν από μερικά χρόνια αυτό φάνταζε αδύνατο καθώς τα wine bars ήταν μετρημένα και στις κάβες τους είχαν κυρίως ετικέτες από το εξωτερικό. Οταν άρχισε η άνθηση των ελληνικών κρασιών, με τους οινοποιούς να δίνουν περισσότερη προσοχή και να δημιουργούν όλο και καλύτερες ετικέτες, ξεκίνησε και η άνοδος των wine bars. Κάτι που το υπογραμμίζει και η Φωτεινή Παντζιά, ιδιοκτήτρια του By the Glass, ενός από τα πρώτα wine bars που άνοιξαν στην Αθήνα: «Τώρα είμαστε πολλοί εδώ τριγύρω στο κέντρο και ο καθένας είναι διαφορετικός, και αυτό είναι το ωραίο. Τυχαία έγινε, δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Ή μάλλον υπήρχε, ότι το κρασί άρχισε να αναπτύσσεται σε αυτή την πόλη. Εχουν αρχίσει να εκτιμούν το καλό κρασί και σε αυτό βοήθησε ότι και οι παραγωγοί κάνουν πλέον εξαιρετική δουλειά. Είμαστε λίγο πίσω από την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά πήραμε μπρος και αυτό είναι το σημαντικό», αναφέρει.

Φίλοι και συνεργάτες του Kennedy Vins, μίας από τις πιο φρέσκες αφίξεις στα wine bar του κέντρου.

Αυτή η τάση-μόδα δεν απευθύνεται μόνο στις μεγαλύτερες ηλικίες που παραδοσιακά δείχνουν περισσότερη εκτίμηση στο κρασί, ούτε μόνο στους «ψαγμένους» καταναλωτές. Ακόμα και η γενιά Ζ έχει αρχίσει να την αγκαλιάζει και να αφήνει στην άκρη τα κοκτέιλ. «Με πολλούς πελάτες μας έχω χάσμα, θα μπορούσαν να είναι παιδιά μου», λέει γελώντας η Μαντλέν Λοράντου, συνιδιοκτήτρια του Heteroclito στο κέντρο της Αθήνας, «όμως μου αρέσει αυτό. Γιατί οι νέοι είναι πιο ανοιχτοί, μαθαίνω από αυτούς, παίρνω από την ενέργειά τους».

Κάλλιστα θα μπορούσε να πει κάποιος κακοπροαίρετος ότι τα περισσότερα wine bars είναι «φασέικα που μαζεύουν κόσμο που δεν ξέρει τι πίνει». Ομως δεν είναι αλήθεια – ή μάλλον δεν είναι 100% αλήθεια. Υπάρχουν φυσικά εκείνοι που πηγαίνουν σε αυτά τα καινούρια μαγαζιά με τη λιτή διακόσμηση, τη χαλαρή διάθεση, τις ωραίες μουσικές και τις προσεγμένες wine lists με τα πολλά φυσικά κρασιά απλώς γιατί ακούγονται. Παρ’ όλα αυτά, είναι λίγοι.

Οι περισσότεροι νέοι στην ηλικία θαμώνες τους γνωρίζουν από ποικιλίες, ετικέτες, δοκιμάζουν και μιλούν για το κρασί. Το βάζουν ως πρωταγωνιστή και του δίνουν την ανάλογη σημασία. Το φαγητό έρχεται ως συνοδευτικό. Η Αννα Χρισκιώτη, ιδιοκτήτρια του Caravin Wine and Wanderlust στο Θησείο, λέει χαρακτηριστικά: «Οι καταναλωτές είναι πιο ψαγμένοι πλέον. Γνωρίζουν παραγωγούς, ποικιλίες, κρασιά – και τα ζητούν. Αυτό δε που μου κάνει εντύπωση είναι το ενδιαφέρον των Ελλήνων για τις ελληνικές ετικέτες. Υπάρχουν και αυτοί που ζητούν χύμα κρασί, αλλά είναι λίγοι. Και ευτυχώς».

Ενας ακόμα παράγοντας που βοήθησε σε αυτή την ανάπτυξη είναι οι τιμές. Το κρασί είχε πάντα χαμηλή τιμή και εξακολουθεί να έχει σε σύγκριση με άλλα αλκοολούχα ποτά – εκτός από την μπίρα. Επίσης, οι επιλογές σε ποτήρι είναι πολύ περισσότερες σχεδόν σε όλα τα wine bars, γεγονός που επιτρέπει την παραπάνω κατανάλωση χωρίς να χρειάζεται να ξοδέψουμε περισσότερα χρήματα. «Τα πράγματα, ναι, έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Βέβαια, υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας που πρέπει να διανύσουμε», σημειώνει η Αννα Χρισκιώτη.

Οπως και να ’χει, το σκηνικό έχει αλλάξει – και αυτό είναι καλό. Το κρασί έχει τη θέση που του αξίζει, οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό συνεχώς γίνονται καλύτεροι επαγγελματίες και η Αθήνα γεμίζει με μικρές ωραίες γωνιές που προσφέρουν ποτήρια με ποιότητα. Και όλα έχουν ελληνική σφραγίδα.

Advertisement - Continue Reading Below
Advertisement - Continue Reading Below