Επιτέλους, συνέβη. Από τη Νέα Υόρκη ως το Λονδίνο και από το Μιλάνο ως το Παρίσι, στη διάρκεια του μήνα της μόδας, οι σχεδιαστές έδειξαν πάλι ρούχα για ένα μέλλον ασφαλές, υποσχόμενο και σίγουρα πιο απαστράπτον. Σε αίθουσες γεμάτες κόσμο, ακόμη και οι αυτοαναφορές που έκανε η μόδα στο χρυσό παρελθόν της (η επανεμφάνιση των παλιών super models στον Versace, για παράδειγμα) ήταν εκσταστικά αναζωογονητικές, με υλικά που σηματοδοτούν την πολυαναμενόμενη επιστροφή στην κοινωνική ζωή. Βλέποντας το σόου της Βιρζινί Βιάρ για τη συλλογή Ανοιξη/Καλοκαίρι 2022 της Chanel, με την αποθέωση του γνώριμου κώδικα πολυτέλειας και την αναβίωση της γεμάτης ευφορία ατμόσφαιρας μιας «αγνής» εποχής όπου πρωταγωνιστές ήταν απλώς τα θαυμάσια ρούχα, νιώθεις όπως η Χόλι Γκολάιτλι μέσα στο Tiffany: εδώ, τίποτα κακό δεν μπορεί να σου συμβεί. Δεν είναι μόνο η καθησυχαστική επίδραση που έχουν στην ψυχή μας τα όμορφα πράγματα, ειδικά μετά από ενάμιση χρόνο ματαίωσης των απολαύσεων, αλλά είναι και η στέρηση της απλής ευχαρίστησης του να φορέσεις κάτι κομψό και να βγεις.
Η επιθυμία για μια έξοδο στη φωτισμένη πόλη, η νοσταλγία για εκείνο που ο καθένας μας διαφορετικά ορίζει ως λαμπερό, είναι η διάθεση που διατρέχει το τεύχος Νοεμβρίου.
Ομως τι είναι glam σήμερα; Ακόμη και η ίδια η λέξη ακούγεται αμήχανη αν όχι αφορισμένη μετά από μία δεκαετία οικονομικής κρίσης και 22 μήνες πανδημίας.
Μια εκδοχή του glam που δεν θα πάψει ποτέ να μας ξεσηκώνει, αποτυπώνεται στην ιστορία της μόδας με το φρέσκο πρόσωπο της Αϊρις Ντελκούρ που τριγυρίζει στους δρόμους του Παρισιού και μας θυμίζει τους κανόνες του βραδινού ντυσίματος που κοντεύαμε να ξεχάσουμε: λεπτό καλσόν, πολλά μπιζού και το καλύτερό μας χαμόγελο.
«Ακόμη και αν με ενοχλεί ο καταναλωτισμός στη μόδα, δεν σημαίνει πως δεν βρίσκω χαρά σε ένα καινούριο ρούχο, κάτι που θα μου προκαλέσει ρίγη συγκίνησης», λέει η Ιζαμπέλ Μαράντ στη συνέντευξή της στο Marie Claire, μία από τις πιο δυνατές συνεντεύξεις με σχεδιαστή μόδας που έχω διαβάσει ποτέ. Η Μαράντ, που ως φιγούρα και μόνο μοιάζει να απαρνείται τους κανόνες της βιομηχανίας της (έχει αφήσει λευκά τα μαλλιά της, δηλώνει ότι δεν την αφορούν τα ρούχα για ειδικές περιστάσεις, μόνο αυτά μέσα στα οποία μπορείς να ζεις κάθε μέρα), αποτελεί από μόνη της μια στάση ζωής πιο κοντά στις σύγχρονες ερμηνείες τού τι είναι glam.
Στη δημόσια συζήτηση και στα διεθνή φόρα, λάμψη σημαίνει και «Ποιότητα ζωής», όπως τιτλοφορείτο το πρόσφατο διεθνές συνέδριο του Monocle στην Αθήνα, ενός περιοδικού με τεράστια επιρροή παγκοσμίως το οποίο είχε ήδη ανακηρύξει την Ελλάδα «χώρα-σούπερ σταρ στο soft power» – αυτό και αν ακούγεται αληθινά γκλάμορους.
Mια νέα ελίτ, που αποτελείται από επιστήμονες, έρχεται στα πράγματα. Μήπως αυτό θα μπορούσε να ορίζει το glam σήμερα; Οχι ό,τι γυαλίζει, αλλά ό,τι ενσαρκώνει εκείνο που έχει πραγματική αξία στον μετά COVID κόσμο μας (και ό,τι μπορεί να μας σώσει, παρεμπιπτόντως); H Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου και η Μαριάννα Καψετάκη είναι οι δύο Ελληνίδες ερευνήτριες που βρέθηκαν στη φετινή ευρωπαϊκή λίστα «30 under 30» του Forbes, στην κατηγορία «Επιστήμη και Υγεία». Οταν η Λένα Παπαδημητρίου μίλησε μαζί τους είδε απέναντί της «δύο νέες γυναίκες που διαπρέπουν στο πιο hot τα τελευταία δέκα χρόνια επιστημονικό πεδίο, τις Νευροεπιστήμες, καταργώντας μάλιστα το στερεότυπο του ακοινώνητου “φυτού” με τη λευκή μπλούζα, το οποίο ξημεροβραδιάζεται μέσα στο εργαστήριο. Η πρώτη φιλόλογος/ποιήτρια (και πολλά ακόμη), η δεύτερη βραβευμένη κλασική πιανίστρια (φτάνει να μπει κανείς στο ΥοuTube και να τη δει να ερμηνεύει Ραχμάνινοφ) ντύνουν την επιστήμη τους με μια πολυπράγμονα “δημιουργικότητα” και μια φρεσκάδα σκέψης πρωτόγνωρη».
Αυτές οι δύο νεαρές γυναίκες είναι ό,τι πιο λαμπερό αντίκρισα τελευταία.
Φωτογραφία: Bill Georgoussis (D-Tales)
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην στήλη Editor’s Letter, στο Marie Claire Νοεμβρίου που κυκλοφόρησε στις 17 Οκτωβρίου μαζί με το Θέμα.
