«Μα για αυτό έχεις φτιαχτεί», θα έχουν ακούσει έστω και μια φορά τα αυτιά σου από συγγενείς ή φίλους που προσπαθούν να σου υπενθυμίσουν, ότι ο απώτερος σκοπός και μοναδικός προορισμός για την απόλυτη ευτυχία και ολοκλήρωσή σου, είναι η δημιουργία οικογένειας και η τεκνοποίηση. Και αν εσύ αντιστέκεσαι σε αυτό; Κι αν δεν αισθάνεσαι ακόμα έτοιμη ή πιστεύεις πως δεν θα νιώσεις ποτέ έτοιμη, γιατί κάτι μέσα σου σού «φωνάζει» πως εσύ, δεν είσαι πλασμένη για αυτό; Ποιος μπορεί να κρίνει το λάθος και το σωστό; Ποιος μπορεί να σου επιβάλει την επιλογή σου;
Η απάντηση είναι «κανείς». Είναι γεγονός, ότι ζούμε σε μια κοινωνία που εξακολουθεί να πιστεύει σε αυτόν τον απώτερο σκοπό και που θεωρεί, πως μια γυναίκα χωρίς παιδιά, είναι πιθανότατα μια γυναίκα που «ξέμεινε» στο ράφι, μια στριμμένη διευθύντρια που δεν αγάπησε ποτέ τον εαυτό της και τους γύρω της ή μια χωρισμένη και απογοητευμένη γυναίκα, που δεν βρίσκει τίποτα θετικό πια στη ζωή.
Παρόλα αυτά, στην ίδια αυτή κοινωνία αρχίζουν τα τελευταία χρόνια να ξεχωρίζουν εκείνες οι φωνές όσων γυναικών δεν έχουν παιδιά, είτε γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν, είτε γιατί δεν ήθελαν να κάνουν είτε γιατί απλά δεν έτυχε να ζήσουν αυτό που για άλλους νοείται ως «θαύμα» και μιλάνε πια άφοβα για τη δική τους πραγματικότητα, τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους, θέλοντας να αποτελέσουν πηγή ενδυνάμωσης.
Μια από αυτές είναι και η συγγραφέας Catherine Gray, η οποία εξομολογείται δημόσια το λόγο που αποφάσισε να μην αποκτήσει παιδιά και να παραμείνει, όπως λέει, child –free.
«Έχεις οικογένεια;», ήταν η ερώτηση που θυμάται ότι δέχτηκε από τον προπονητή της στο spinning. Η απάντησή της διστακτική, αλλά ρεαλιστική. «Ε.. όχι, είμαι μόνη μου». Η Catherine Gray είδε τη στενοχώρια να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του, όμως εκείνη ένιωθε πολύ καλά. «Ποτέ δεν ήμουν σίγουρη για το αν ποτέ ήθελα παιδιά. Εκτός από τα 20 μου».
Στα 20 της πράγματι, απαντούσε πως σίγουρα θα αποκτήσει δικά της παιδιά, παρότι ήταν ένα party girl που απολάμβανε να βγαίνει και να πίνει. Από τα 27 έως τα 30 της χρόνια ήταν σε σοβαρή σχέση και ονειρευόταν με τον σύντροφό της το σπίτι τους, τα παιδιά τους, την οικογένειά τους. Η σχέση αυτή όμως δεν κράτησε. Η Catherine Gray χώρισε, η επιθυμία της για τεκνοποίηση διατηρήθηκε αλλά άρχισε να σκέφτεται πως αν αυτό δεν γίνει πραγματικότητα μέχρι τα 35 της, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα αργότερα.
Τι καλύτερο όμως από το να παρατηρήσεις ανθρώπους που έχουν ήδη γίνει γονείς και να ρίξεις μια κλεφτή ματιά στη ζωή τους; Η Catherine Gray το έκανε. Άρχισε να παρατηρεί την καθημερινότητα γυναικών από το φιλικό της περιβάλλον που είχαν παιδιά και να μετρά υποχρεώσεις και δυσκολίες. «Ανακάλυψα ότι άντεχα μόνο 48 ώρες φροντίδας ενός παιδιού», λέει η ίδια.
Θέλοντας να έχει μια πλήρη εικόνα για την έννοια της οικογένειας, επικεντρώθηκε όμως και στην καθημερινότητα των αντρών που έχουν γίνει πατέρες και συνειδητοποίησε πόσο πολύ πιο εύκολο τους είναι να φροντίσουν ένα παιδί, σε αντίθεση με τις γυναίκες που χρειάζονται υπεράνθρωπη υπομονή, ανοχή, αντοχή, δύναμη και προσπάθεια για να τα βγάλουν εις πέρας.
Φτάνοντας τα 33 της χρόνια, η Catherine Gray έζησε μια από τις πιο σημαντικές σελίδες της ζωής της. Έδειξε σεβασμό και αγάπη προς την υγεία της, τη δουλειά της αλλά και τα πρόσωπα του κοντινού της περιβάλλοντος και προκειμένου να μην χάσει τίποτα από όλα αυτά, αποφάσισε να «κόψει» την κατανάλωση αλκοόλ. Αυτό της επέτρεψε να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό της και να βρεθεί πιο κοντά στην ευτυχία. Είχε ωριμάσει και είχε πια καταλάβει ότι ο ερχομός ενός παιδιού δεν ήταν αυτό που θα την οδηγούσε στην απόλυτη ολοκλήρωση γιατί πολύ απλά δεν της ταίριαζε, παρότι οι φίλοι της διαρκώς της υπενθύμιζαν το «πρέπει».
Έχοντας ανακαλύψει τον εαυτό της καλύτερα, η συγγραφέας δηλώνει πως δεν θα γινόταν μια υπέροχη μητέρα, γιατί ο εγωισμός της δεν της το επιτρέπει. «Οι άνθρωποι συχνά μου λένε ότι θα το μετανιώσω μια μέρα», λέει αλλά το θεωρεί εντελώς τρελό να τεκνοποιήσει μια γυναίκα φοβούμενη πως θα το μετανιώσει.
«Ενώ οι φίλες μου άρχισαν στα 35 τους να καταψύχουν τα ωάριά τους, εγώ ποτέ δεν μπήκα στον πειρασμό».
Τα τελευταία τρία χρόνια η Catherine Gray κατάφερε να γράψει τρία βιβλία, που απαιτούσαν τεράστιο κόπο, ωστόσο είναι η πιο ικανοποιητική και καλή περίοδος της καριέρας της. «Είμαι πεπεισμένη, πως αν είχα παιδί, δεν θα έγραφα άλλο βιβλίο», λέει και συμπληρώνει «Έκανα baby sitting για ένα Σαββατοκύριακο στα ανίψια μου και δεν κατάφερα ούτε να λουστώ, ούτε να απαντήσω στα μηνύματά μου, ούτε να δουλέψω με τέτοια κούραση».
https://www.instagram.com/p/BdaTeJFFB8y/
Η Catherine Gray παραδέχεται πως συχνά οι άνθρωποι εκπλήσσονται από το πόσο καλά τα πηγαίνει με τα παιδιά, ενώ η ίδια δεν είναι μητέρα. «Αγαπώ τις στιγμές που ζω με τα παιδιά, αλλά μπορείς να τους διοχετεύσεις την αγάπη σου σε αυτά, χωρίς να έχεις το ίδιο DNA».
