Εχει περάσει πάνω από μιάμιση δεκαετία από τότε που ο Χάρι Πότερ κρέμασε το μαγικό του ραβδί, όμως η συγγραφέας που του έδωσε πνοή βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Αυτή τη φορά οι τίτλοι που συνοδεύουν τα δημοσιεύματα που την αφορούν δεν είναι αποθεωτικοί. Τα τελευταία χρόνια οι δηλώσεις της και οι δημόσιες τοποθετήσεις της για τις τρανς γυναίκες τής έχουν δώσει τον χαρακτηρισμό terf, δηλαδή της ριζοσπαστικής φεμινίστριας που αποκλείει από το κίνημα εκείνες που δεν γεννήθηκαν γυναίκες.
Η φράση «τρανσφοβικό παραλήρημα» που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για να περιγράψει τις τοποθετήσεις της έριξαν αρκετό νερό στο μύλο για να ξεκινήσει το κάψιμο της μάγισσας ή αλλιώς η ακύρωση της κάποτε αγαπημένης συγγραφέως, είναι ίσως υπερβολική, ένα κλισέ που χάνει το νόημά του όταν το μεταχειρίζεται κανείς αλόγιστα. Υπερβολικές ήταν, επίσης, και ορισμένες αντιδράσεις, όπως εκείνων που έφτασαν να τη βρίζουν, να απειλούν τη ζωή της, να τη συγκρίνουν με ναζί. Είναι, όμως, γεγονός ότι μεγάλο μέρος του δημόσιου λόγου είναι εναντίον της κι αυτό συμβαίνει σπάνια χωρίς αιτία.
Ολα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2020 όταν η Ρόουλινγκ έκανε retweet ένα άρθρο που πραγματευόταν «τα άτομα με έμμηνο ρύση», σχολιάζοντας με μάλλον ειρωνική διάθεση το γεγονός ότι στο κείμενο δεν χρησιμοποιούνταν η λέξη «γυναίκες».
Στις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε το αρχικό της tweet η Ρόουλινγκ έμεινε ανυποχώρητη. «Αν το φύλο δεν είναι αληθινό, η βιωμένη πραγματικότητα των γυναικών παγκοσμίως σβήνεται. Γνωρίζω και αγαπώ τρανς ανθρώπους αλλά η διαγραφή του concept του φύλου αφαιρεί τη δυνατότητα πολλών να συζητήσουν τη ζωή τους. Δεν είναι μίσος το να λες την αλήθεια», έγραψε μεταξύ άλλων. Το τεταμένο κλίμα εναντίον της δεν έγινε καλύτερο από το γεγονός ότι δήλωσε δημόσια τη στήριξή της σε μια ερευνήτρια που έχασε τη δουλειά της επειδή είπε ότι δεν μπορείς να αλλάξεις το φύλο σου. Ούτε ότι έγραψε ένα μακροσκελέστατο κείμενο όπου εξηγούσε τους λόγους για τους οποίους μίλησε για ζητήματα φύλου στο οποίο ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι εκτός από αντιδράσεις μίσους δέχθηκε καταιγισμό μηνυμάτων στήριξης και ότι το να την κατηγορούν για terf δεν την τρομάζει.
Ολα ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 2020 όταν η Ρόουλινγκ έκανε retweet ένα άρθρο που πραγματευόταν «τα άτομα με έμμηνο ρύση», σχολιάζοντας με μάλλον ειρωνική διάθεση το γεγονός ότι στο κείμενο δεν χρησιμοποιούνταν η λέξη «γυναίκες».
Ο αντίκτυπος ήταν τεράστιος. Τρανς ακτιβιστές αλλά και πολλοί άλλοι έκαναν λόγο για ρητορική μίσους, πρώην θαυμαστές ορκίστηκαν να κάψουν τα βιβλία της και πολλοί επώνυμοι διατύπωσαν την αντίρρησή τους. Χαρακτηριστικά, ο Ντάνιελ Ράντκλιφ, η Εμα Γουότσον και ο Ρούπερτ Γκριντ που πρωταγωνίστησαν στη σάγκα του «Χάρι Πότερ», θα έλεγε κανείς ότι την αποκήρυξαν παρά το γεγονός ότι χωρίς την ευφυΐα της οι λογαριασμοί τους θα ήταν εξαιρετικά φτωχότεροι.
Τον Ιούλιο του 2020 η Ρόουλινγκ επανήλθε στο φλέγον ζήτημα και την κακή δημοσιότητα, κάνοντας like σε ένα tweet που συνέκρινε τη θεραπεία αντικατάστασης ορμονών με τα αντικαταθλιπτικά και ξεσηκώνοντας και πάλι θύελλα αντιδράσεων. Η συγγραφέας υπερασπίστηκε τον εαυτό της απέναντι στα fake news που πήραν φωτιά σχετικά με τις νέες της θέσεις, αλλά δεν δίστασε να μείνει ανυποχωρητα σταθερή στις απόψεις της και τις ανησυχίες της για το θέμα, διευκρινιζοντας ότι δεν την ενδιαφέρουν απαραίτητα οι απόψεις των άλλων για την ίδια.
Είναι μάλλον περισσότερο από προφανές ότι η Ρόουλινγκ δεν πτοείται από την κουλτούρα της ακύρωσης – εκείνοι που ζητούν να μπει στο περιθώριο της ιστορίας λόγω της στάσης της στα τρανς ζητήματα είναι πάρα πολλοί, αν και στο Twitter, όπου η ανωνυμία επιτρέπει τις μη woke τοποθετήσεις χωρίς να τις τιμωρεί με ιδεολογικη πίσσα και πούπουλα, έχει και χιλιάδες υποστηρικτές. Κυρίως γυναίκες. Επίσης προφανές είναι ότι η Ρόουλινγκ έχει τις αντιρρήσεις της στη χρήση των γυναικείων εγκαταστάσεων από ανθρώπους με ανδρική φυσιολογία και ότι θεωρεί πως υπερασπιζεται τη γυναικεία εμπειρία, με κόστος και για κάποιους, προκλητικά. Οπως ας πούμε όταν αποφάσισε ότι στο βιβλίο της του 2020 Trouble Blood ο δολοφόνος ήταν ένας άνδρας που ντυνόταν γυναίκα για να σκοτώσει γυναίκες. Δεν είναι όμως όλοι πεπεισμένοι ότι η συγγραφέας του μεγαλύτερου παραμυθιού των τελευταίων ετών είναι το τρανσφοβικο τέρας που κάποιοι βλέπουν. Ανάμεσα στους υποστηρικτές της, η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ, o Ντέιβ Tσάπελ, ο Τζον Κλιζ, μερικές γνωστές φεμινίστριες και πολλοί υπέρμαχοι της ελευθερίας της έκφρασης, που δεν βλέπουν ρητορική μίσους στα όσα λέει η Ρόουλινγκ.
δεν πτοείται από την κουλτούρα της ακύρωσης – εκείνοι που ζητούν να μπει στο περιθώριο της ιστορίας λόγω της στάσης της στα τρανς ζητήματα είναι πάρα πολλοί, αν και στο Twitter, όπου η ανωνυμία επιτρέπει τις μη woke τοποθετήσεις χωρίς να τις τιμωρεί με ιδεολογικη πίσσα και πούπουλα, έχει και χιλιάδες υποστηρικτές
Η απόλυτη άρνησή της να συμμορφωθεί με την ευαισθησία που κάποιοι απαιτούν, φυσικά ρίχνει λάδι στη φωτιά, όπως και η αυθάδειά της απέναντι στην πολιτική ορθότητα. Αλαζόνας για μερικούς, πνευματώδης για άλλους, η Ρόουλινγκ δεν αφήνει πολλά να πέσουν κάτω. Σε σχόλιο όπου κάποιος τη ρώτησε πώς κοιμάται τα βράδια γνωρίζοντας ότι έχασε πολλούς υποψήφιους αγοραστές των βιβλίων της, απάντησε «διαβάζω τις πιο πρόσφατες επιταγές μου από τα δικαιώματα και βρίσκω ότι ο πόνος φεύγει πολύ γρήγορα».
Πρόσφατα εγκαινίασε ένα κέντρο στη Σκωτία για γυναίκες θύματα σεξουαλικής βίας το οποίο χρηματοδοτεί εξ ολοκλήρου, οπότε δεν χρειάζεται να λειτουργεί ανάλογα με την τρέχουσα πολιτική ατζέντα. Οταν τη ρώτησαν αν θα δέχεται και τρανς άτομα, η απάντηση ήταν «όχι, είναι μόνο για γυναίκες» και ο καθένας φυσικά μπορεί να βγάλει το ένα και μοναδικό συμπέρασμά του, αφού δεν χωράει αμφιβολία για το μήνυμα. «Θέλεις στα αλήθεια η υστεροφημία σου να πεθάνει σε αυτόν το λόφο;», τη ρώτησε κάποιος, για να λάβει την απάντηση, «ναι, χρυσό μου. Εγώ θα μείνω σε αυτόν εδώ το λόφο, να υπερασπίζομαι το δικαίωμα των γυναικών και των κοριτσιών να μιλούν για τους εαυτούς τους, τα σώματά τους και τις ζωές τους όπως τους αρέσει. Εσύ να ανησυχείς για τη δική σου υστεροφημία, εγώ θα ανησυχώ για τη δική μου».
