Ότι δύο τράπερς πλακώθηκαν στις μπουνιές στα βραβεία Mad δεν είναι ακριβώς τα ύστερα του κόσμου. Παράξενο θα ήταν να πλακωθούν στις μπουνιές στο Μέγαρο Μουσικής ή στο Ηρώδειο ή στον Άλφα του Κενταύρου – στην εκδήλωση που συχνά τους βραβεύει για τα καλλιτεχνικά τους επιτεύγματα δεν είναι ακριβώς τεράστια έκπληξη το ότι από πλευράς κοινωνικοποίησης και εκπολιτισμού οι συγκεκριμένοι άνθρωποι χρειάζονται ακόμα δουλίτσα.
Είναι στο κάτω κάτω οι τύποι που κάνουν εκατομμύρια views με τραγούδια των οποίων οι στίχοι είναι επιεικώς πανηλίθιοι, με θεματολογία κωμικά περιορισμένη σε νταραβέρια, ναρκωτικά, λεφτά, πολλά λεφτά που έχουν, γυναίκες που τους ρίχνονται σαν ακρίδες
Είναι στο κάτω κάτω οι τύποι που κάνουν εκατομμύρια views με τραγούδια των οποίων οι στίχοι είναι επιεικώς πανηλίθιοι, με θεματολογία κωμικά περιορισμένη σε νταραβέρια, ναρκωτικά, λεφτά, πολλά λεφτά που έχουν, γυναίκες που τους ρίχνονται σαν ακρίδες και θεωρούνται κάτι λιγότερο από σκουπίδια, όπλα, πολλά λεφτά που έχουν γιατί είναι πλούσιοι σε περίπτωση που κάποιος δεν το κατάλαβε και φυσικά σεξ στο οποίο είναι πάρα πολύ καλοί και το επιβεβαιώνουν οι γυναίκες – σκουπίδια που τους θέλουν για τα άπειρα λεφτά τους. Ασφαλώς το κοινό τους είναι παιδιά, διότι δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος άνω των 17 που να μην αντιλαμβάνεται το γελοίο της υπόθεσης, γεγονός που κάνει την ανεκδιήγητη θεματολογία τους ακόμα πιο τραγική.
Το γιατί τα παιδάκια ακούν μετά μανίας αυτούς τους ύμνους στον σεξισμό, το μισογυνισμό, τη χαζοματσίλα, την αμορφωσιά και την παραβατικότητα προκαλεί αρκετή συζήτηση και ίσως έχει να κάνει με την τάση της ηλικίας να στρέφεται στο προκλητικό – μετά μεγαλώνεις και σταματάς να ρομαντικοποιείς την ηλιθιότητα. Αν και κανείς δεν πιστεύει ότι είναι υγιές να εκτίθενται τα παιδιά σε τόσο προβληματική θεματολογία και κακοποιητικό περιεχόμενο, υπεύθυνοι για την διαπαιδαγώγηση είναι οι γονείς και οι δάσκαλοι και όχι ο κάθε δήθεν γκάνγκστερ που κάνει επίδειξη στα βίντεό του με δανεικά αυτοκίνητα, σπίτια που δεν του ανήκουν και χαρέμια από μοντέλα που απλά κάνουν τη δουλειά τους.
Το γιατί τα παιδάκια ακούν μετά μανίας αυτούς τους ύμνους στον σεξισμό, το μισογυνισμό, τη χαζοματσίλα, την αμορφωσιά και την παραβατικότητα προκαλεί αρκετή συζήτηση και ίσως έχει να κάνει με την τάση της ηλικίας να στρέφεται στο προκλητικό
Ναι, πολύ κακώς έπαιξαν ξύλο μπροστά σε παιδιά, αλλά παρά την ιερή αγανάκτηση των τηλεοπτικών πάνελ, δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Οι ενήλικες στο δωμάτιο γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται, και όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να πλασαριστούν ως πιο mainstream («ο Σνίκαρος», έλεγε περήφανα στην τηλεόραση η τότε αγαπημένη του, Ηλιάνα Παπαγεωργίου για τον καλλιτέχνη που ερμηνεύει, μεταξύ άλλων τερατωδιών, ότι «διψάνε οι βρωμιάρες που δεν έχουνε ευρώ»), οι περισσότεροι μπούμερς ευχαριστούμε, αλλά θα συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε τα αυτιά μας.
