Ο Ρωμανός Γεροδήμος, συγγραφέας και πανεπιστημιακός καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στη Βρετανία, είναι ανάμεσα σε όσους τοποθετήθηκαν για το νέο νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο σε ομόφυλα ζευγάρια και τη δυνατότητά τους να μεγαλώνουν παιδιά και, ειδικότερα, για τις αντιδράσεις που υπήρξαν στα social media.
Ο ίδιος το υποστηρίζει απόλυτα, τόσο μέσα από τις απόψεις που εκφράζει δημοσίως όσο και μέσα από τη ζωή του. Όπως έγραψε σε δύο αναρτήσεις του στο Facebook:
«Η παλέτα των ομοφοβικών σχολίων και αντιδράσεων που παρατηρώ τις τελευταίες μέρες ακόμα και μέσα στον κύκλο των δικών μου φίλων στο Facebook είναι αποκαρδιωτική. Άνθρωποι που τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου μου στέλνουν ευγενικά μηνύματα, ευχές, ευχαριστίες, συλλυπητήρια, συγχαρητήρια, σκέψεις – μηνύματα που αν μη τι άλλο επικοινωνούν σεβασμό και εκτίμηση, οι ίδιοι άνθρωποι βάζουν καρδούλες σε σκληρές αναρτήσεις φόβου, μίσους και σκοταδισμού, και ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι η σχέση μου, αυτή η αδιανόητη, συμπαντική αγάπη 18 χρόνων για τον Αντώνη είναι μη φυσιολογική, ότι η σεξουαλικότητα μου είναι μια επιλογή, προτίμηση, τάση ή ανωμαλία, ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι a priori κατάλληλοι για γονείς εξαιτίας της δικής τους σεξουαλικότητας ενώ εγώ όχι, ότι εμείς θέλουμε παιδιά για να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας, λες και όλοι οι άλλοι κάνουν παιδιά από αλτρουισμό.
»Δεν θα αρχίσω να μπλοκάρω φίλους, όχι μόνο επειδή θα πρέπει να μπλοκάρω πολλούς, αλλά επειδή είναι χρήσιμο να έχουμε επαφή με ανθρώπους με τους οποίους διαφωνούμε ακόμη και στα πιο θεμελιώδη. Και δεν υπάρχει πιο θεμελιώδες από το να σου αναγνωρίζει ο άλλος την ιδιότητα του ανθρώπου και του ισότιμου συμπολίτη και να μην σε αντιμετωπίζει ως απειλή ή αντικείμενο».
«Ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι η σχέση μου, αυτή η αδιανόητη, συμπαντική αγάπη 18 χρόνων για τον Αντώνη είναι μη φυσιολογική, ότι η σεξουαλικότητα μου είναι μια επιλογή, προτίμηση, τάση ή ανωμαλία, ότι όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι a priori κατάλληλοι για γονείς εξαιτίας της δικής τους σεξουαλικότητας ενώ εγώ όχι».
Σε μια ακόμα, προγενέστερη ανάρτησή του, είχε γράψει:
«Η ελληνική κοινωνία “είναι έτοιμη” για διεφθαρμένους ή άεργους δημόσιους λειτουργούς, σπασμένα ή ανύπαρκτα πεζοδρόμια, γυναικοκτονίες και οπαδική βία, μπούλινγκ στα σχολεία, μη εφαρμογή του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ένα δαιδαλώδες φορολογικό, νομοθετικό και νομικό σύστημα, καταπίεση των παιδιών από την οικογένεια και ταυτόχρονα μη εμπέδωση βασικών αρχών συνύπαρξης με τους άλλους – και για όλα τα άλλα πράγματα που αποτελούν εμπεδωμένες πραγματικότητες εδώ και δεκαετίες, και τα οποία όλοι μας αναπαράγουμε και νομιμοποιούμε με τις καθημερινές πράξεις και την ανοχή μας – αλλά όχι για τη νομιμοποίηση των οικογενειών των ομόφυλων ζευγαριών; Το επιχείρημα ότι η κοινωνία είναι ή δεν είναι έτοιμη για μια θεμελιώδη μεταρρύθμιση ομολογώ ότι δεν το αντιλαμβάνομαι. Λες και η συμπεριφορά ή η στάση της κοινωνίας είναι κάποιου είδους θέσφατο ή ηθικό σημείο αναφοράς για το τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Αν είναι να θέσουμε όρους και προϋποθέσεις για την άσκηση της ιδιότητας του γονέα, τότε αυτό πρέπει να γίνει για όλους – όχι μόνο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Πώς το βλέπετε αυτό; Όχι, ε; Ναι, κι εγώ αυτό υποψιάστηκα».
Δείτε τις αναρτήσεις του:
