Ο Κυριάκος Παπαχρόνης γεννήθηκε στην Ξάνθη και λέγεται πως στα 14 του χρόνια επισκέφθηκε μια πόρνη προκειμένου να συνευρεθεί μαζί της ερωτικά για πρώτη φορά όμως δεν τα κατάφερε, με αποτέλεσμα εκείνη να τον κοροϊδέψει και να προσβάλλει τον ανδρισμό του αποκαλώντας τον “ανίκανο”. Το γεγονός αυτό έμελλε να γίνει αιτία για το αίσθημα κατωτερότητας που άρχισε να αισθάνεται απέναντι στις γυναίκες τις οποίες ξεκίνησε να σχεδιάζει πως θα εκδικηθεί.
Σε ηλικία 19 ετών ήταν καταδρομέας, έφεδρος αξιωματικός και πιο συγκεκριμένα ανθυπολοχαγός ενώ υπηρετούσε στην 5η Μοίρα των ΛΟΚ στη Δράμα. Ξεκίνησε να κινείται στις πόλεις της Δράμας, της Καβάλας, της Θεσσαλονίκης και της Ξάνθης, να επιτίθεται, να βιάζει και να σκοτώνει γυναίκες μόλις έπεφτε το σκοτάδι. Εκτός από τους βιασμούς και τις δολοφονίες γυναικών του καταλογίστηκαν από το δικαστήριο βομβιστικές επιθέσεις και ένας εμπρησμός. Συνελήφθη στις 13 -12- 1982 από την Ασφάλεια Δράμας και μετά από κινητοποίηση όλων των Αρχών της Ανατολικής Μακεδονίας. Αρχικά αρνήθηκε κάθε κατηγορία, μετά όμως από μαραθώνια ανάκριση ομολόγησε.
Θύματά του υπήρξαν η εργαζόμενη στο σεξ Γρ. Θεοχαρίδου την οποία βίασε και σκότωσε με στιλέτο στις 5-9-1981 στη Δράμα, η Μ. Ποστιάδου την οποία αποπειράθηκε να σκοτώσει στις 20-12-1981 στη Δράμα, η φοιτήτρια Ε. Παπαδοπούλου την οποία αποπειράθηκε να βιάσει και να σκοτώσει στις 15-1-1982 επίσης στη Δράμα, η φοιτήτρια Αναστασία Αλεξανδρίδου την οποία βίασε και σκότωσε στις 15-8-1982 στους Αμπελοκήπους Θεσσαλονίκης, η Αγοραστή Τέζα την οποία αποπειράθηκε να βιάσει και να δολοφονήσει και η Βασιλική Λαζαρίδου την οποία επίσης προσπάθησε να βιάσει και να σκοτώσει και τις δυο στην πόλη της Δράμας, καθώς και η Δ. Πεχλιβανίδου την οποία επιχείρησε να βιάσει και να σκοτώσει. Εκτός από αυτές τις γυναίκες, κρίθηκε ένοχος για δυο ακόμη απόπειρες βιασμού και δολοφονίας εναντίον μιας εργαζόμενης στο σεξ και μιας ακόμη γυναίκας στην πόλη της Ξάνθης, για πέντε βομβιστικές επιθέσεις και έναν εμπρησμό στο Διεθνές Αεροδρόμιο Καβάλας.
Ο Κυριάκος Παπαχρόνης συγκλόνισε την κοινή γνώμη όχι μόνο με τις αποτρόπαιες πράξεις του αλλά και με τον κυνισμό με τον οποίο αντιμετώπιζε την ανάκρισή του. Έλεγε πως τον τρέλαινε και τον ερέθιζε ταυτόχρονα ο ήχος των τακουνιών και καθώς απευθυνόταν σε μια δημοσιογράφο της ΕΡΤ είπε «Εσένα σ’ αγαπάω γιατί έχεις ψηλά τακούνια»! Όταν τον ρώτησαν γιατί σκότωνε δήλωσε «Θόλωνε το μυαλό μου. Ήθελα να χτυπήσω. Έφθανα στο μεγαλείο. Την χτυπούσα, τελείωνε…». Καταδικάστηκε σε δις εις θάνατον και κάθειρξη 23 ετών αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια. Στο άκουσμά της έδειξε ακόμα μια φορά πως ήταν παράφρων: Σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να χειροκροτάει λέγοντας «Ευχαριστώ! Τι βάζετε τέτοιες ποινές; Πόσα χρόνια θα ζήσουμε;» ενώ δήλωνε αμετανόητος « Στείλτε με στο απόσπασμα, γιατί αν βγω έξω, πάλι τα ίδια θα κάνω».
Το Διαρκές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης τον καταδίκασε για τις βομβιστικές επιθέσεις σε 15 χρόνια κάθειρξη καθώς και σε 20ετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, ενώ του αναγνώρισε και ένα ελαφρυντικό, το ότι δηλαδή «δεν κινούταν στις πράξεις του εκ ταπεινών ελατηρίων». Η περίπτωση Παπαχρόνη ήταν πραγματικά ένα κρεσέντο παραλογισμού και βίας που συνδυάζονταν με πολλά ψυχολογικά προβλήματα και απωθημένα. Οι γνωστοί και οι συνάδελφοί του τον χαρακτήριζαν ένα άτομο βίαιο, ιδιαίτερα δυνατό, που αγαπούσε πολύ το στρατό. Υπήρξε πρωταθλητής τόσο στην πυγμαχία και συγκεκριμένα στην κατηγορία των 90 κιλών όσο και στο καράτε. Το οξύμωρο του πράγματος είναι πως παρόλο που ο Κυριάκος Παπαχρόνης ήταν κατ ομολογίαν βιαστής και δολοφόνος, όσο καιρό έμεινε στη φυλακή, λάμβανε ερωτικά γράμματα από πολλές γυναίκες οι οποίες επιθυμούσαν να τον γνωρίσουν, ενώ αποτέλεσε παράδειγμα για άλλους μετέπειτα “δράκους”.
Έμεινε στη φυλακή 21 χρόνια και 6 μήνες και αποφυλακίστηκε μετά από αίτημα που έκανε το Δεκέμβριο του 2004 σε ηλικία 44 ετών με περιοριστικούς όρους. Η δήλωσή του όταν αποφυλακίστηκε ήταν η εξής :«Πριν 22 χρόνια, παρασυρόμενος από την ακρισία της ηλικίας και κυρίως από τις φαυλεπήβολες συναναστροφές μου, πουλήσαμε όλοι μας τις ψυχές μας στον Eωσφόρο -όπως ο Φάουστ- κι εγώ προσωπικά έχασα, λαμβάνοντας εξοντωτική ένδικη μισθαποδοσία. Ζητώ από τη θεσπίζουσα πολιτεία από την κοινή γνώμη συγγνώμη από “μέσης ψυχής” για εκείνα τα απεχθή φορτία των ανομιών μου και υπόσχομαι στο εφεξής να διαβιώ “εν αγνεία και σεμνή πολιτεία…” και φυσικά “άμεμπτος εν παντί…”».Ο Παπαχρόνης ζει σήμερα στη Λάρισα και δεν έχει απασχολήσει ξανά τις διωκτικές αρχές.
