Ανάμεσα στους πιο αντιπαθητικούς χρήστες της επινόησης του Ζούκεμπεργκ, εκείνους που όλοι κρύβουμε τις δημοσιεύσεις τους “για τριάντα μέρες” ή και για πάντα, με βαθιά ευχαρίστηση, είναι οι ιεροκήρυκες. Ανεβασμένοι στον φανταστικό τους άμβωνα (τη σελίδα τους), απευθυνόμενοι στο φανταστικό ποίμνιο (τους δύσμοιρους φίλους τους) κηρύσσουν τα ηθικά καθήκοντα του ανθρώπου σύμφωνα με το Σωστό (την αποψάρα τους) ανελέητα, ασταμάτητα και χωρίς την παραμικρή αμφιβολία ότι ίσως και να γίνονται κουραστικοί και φορτικοί.
Γιατί ο “σταυροφόρος” του facebook ξέρει πολύ καλά ότι δεν είναι καθόλου ευχάριστος, αλλά μπροστά στην ιερότητα του Σκοπού του, αυτό δεν είναι παρά μια λεπτομέρεια, μια θυσία που άλλωστε όλοι οι προφήτες χρειάστηκε να κάνουν. Ο Σκοπός μπορεί να είναι οτιδήποτε και φυσικά να είναι όντως σεβαστός: αδέσποτα, βιγκανισμός, κλιματική αλλαγή, φεμινισμός, δικαιώματα, προσφυγικό – ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι το μήνυμα δεν είναι καθόλου λάθος, το πρόβλημα είναι στον τρόπο που αυτό μεταδίδεται, ο οποίος σχεδόν πάντα καταλήγει να θυμίζει ψηφιακά την επικοινωνιακή παλέτα της κυρίας Λουκά.
Εκτός από την επανάληψη των ασταμάτητων ποστ με το ίδιο ακριβώς νόημα που στο τέλος απλώς χάνουν το ενδιαφέρον τους, πολλοί επιλέγουν μια κάπως επιθετική γλώσσα, “μαλώνουν” ουσιαστικά τους φίλους τους, γεγονός που είναι μάλλον λάθος, διότι κανείς δεν υιοθέτησε ένα αδέσποτο 65 κιλών επειδή του το συνέστησε ανάγωγα κάποιος στο facebook, ούτε έκοψε το κρέας επειδή κάποιος τον εξομοίωσε στον τοίχο του με κάποιο μηρυκαστικό. Όσοι δεν συνετίζουν κακότροπα το κοινό τους, επιλέγουν τη μέθοδο του ενοχικού τριπ. Τα “εσύ πού ήσουν όταν”, τα δακρύβρεχτα ποστ όπου γράφουν τάχα σε πρώτο πρόσωπο (ζώων με ανθρωπομορφισμό ως επί το πλείστον) και φυσικά η υπενθύμιση ότι αίσχος και ντροπή που μπορείς να κάνεις διακοπές και μπάνια και να μην έχεις κατάθλιψη όταν η Ευρώπη φταίει που σκοτώνονται αθώοι, είναι η όμορφη καθημερινότητα των σταυροφόρων του πληκτρολογίου που προφανώς έχουν παρεξηγήσει πολύ την έννοια του “φίλου” στο facebook.
Η ευαισθητοποίηση και ο ψυχαναγκασμός είναι δυο πολύ διαφορετικές έννοιες και το δεύτερο γενικά δεν γίνεται αποδεκτό με μεγάλη ευχαρίστηση από ανθρώπους που δεν μπαίνουν στην πλατφόρμα με σκοπό να ακούσουν τον εξάψαλμο. Αλλιώς η επιλογή της κρυφής μηνιαίας αποβολής από τις ενημερώσεις δεν θα ήταν τόσο, μα τόσο, δημοφιλής.
