Θα έλεγε κανείς ότι το μαρινάρισμα που μας περνούν από πολύ μικρές σχετικά με την αξία της ωραίας εμφάνισης και της απόρριψης που έρχεται νομοτελειακά από τους άνδρες σε περίπτωση που αυτή απουσιάζει, θα ήταν αρκετή. Υποθέτω ότι ακόμα και όσες μεγάλωσαν στο ιδανικό περιβάλλον για τη γυναικεία αυτοπεποίθηση και δεν τους είπαν ποτέ εμμέσως πλην σαφώς ότι άμα δεν είναι όμορφες και αδύνατες να μην περιμένουν ότι θα στραβωθεί κανένας να τις κοιτάξει, ναι, ακόμα κι αυτές δεν απέφυγαν τη μετωπική με τη σύμβαση που τόσο αγαπά η κοινωνία και εξισώνει την ομορφιά με την αποδοχή.
Μέχρι τώρα, οι λιγότερο εντυπωσιακές γυναίκες αυτό είχαν να φοβούνται, ότι από προσωπική ζωή θα καταλήξουν με τριάντα γάτες και φταίνε αυτές, που δεν προσέχουν τον εαυτό τους. Στην πορεία μπήκε στη μέση και η επαγγελματική απόρριψη, γιατί ο πιθανός εργοδότης, μεταξύ δυο υπαλλήλων με ίδια προσόντα, θα διαλέξει πάντα αυτόν που βλέπεται πιο ευχάριστα.
Μέχρι στιγμής, τα άκυρα λοιπόν οι γυναίκες είχαν να τα περιμένουν από άνδρες και πιθανούς εργοδότες, αλλά μετά την εμφάνιση γνωστής επιχειρηματία ινστιτούτων αισθητικής, μια νέα ομάδα έρχεται να απορρίψει με αηδία τις γυναίκες που γερνούν και/ή παχαίνουν: τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Προμοτάτροντας τις υπηρεσίες της στην τηλεόραση, είπε ότι τα παιδιά δεν θέλουν τις γιαγιάδες που είναι “ασχημόγριες” με ρυτίδες ή τις παχουλές μαμάδες, ότι ντρέπονται γι αυτές και να μην πηγαίνουν στο σχολείο να τα πάρουν.
Επί λέξη, είπε «Μεγαλώνουμε αλλά δε γινόμαστε ασχημόγριες. Αυτό έχει σημασία. Να μεγαλώνεις, να σε χαίρονται και τα εγγόνια σου που βγαίνεις έξω μαζί τους και καμαρώνουνε!Γιατί όταν έχουν μια γιαγιά η οποία είναι άσχημη, δεν την θέλουν. Είτε χοντρή, είτε άσχημη με ρυτίδες κτλ, τα παιδιά λένε “Γιαγιά μην ξανάρθεις στο σχολείο, ή Μαμά, μην ξανάρθεις στο σχολείο, γιατί θα μου πούνε τι χοντρή που είσαι, τι άσχημη που είσαι…»
Ασφαλώς δεν χρειάζονται επιχειρήματα περί του πόσο άσχημο, για να είμαστε επιεικείς, είναι να μετράς με όρους εμφάνισης και μάρκετινγκ την αγάπη των παιδιών για τις γιαγιάδες και τις μαμάδες τους, επειδή εκείνη την ώρα συμφέρει. Αν και αγνοώ τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες αγαπιούνται οι άνθρωποι στην οικογένεια της συγκεκριμένης (και των παρουσιαστών που λογικά είδαν φως και μπήκαν, διότι συμφωνούσαν χαμογελαστοί, προστατεύοντας κανέναν, και πάλι μπράβο), θέλω να ελπίζω ότι δεν κόβουν την καλημέρα σε όποιον κάνει το λάθος να γεράσει, ή, Θεός φυλάξοι, να παχύνει. Οι υπόλοιποι, έτσι, ενημερωτικά, αγαπάμε τις μαμάδες και τις γιαγιάδες μας όπως είναι – και όσο δεν κάνουν μάρκετινγκ μη έχοντας ιερό και όσιο, δεν ντρεπόμαστε γι αυτές.
