Δεν είναι λίγοι εκείνοι που διαμαρτύρονται για τους περιορισμούς που επιβάλει στην ελευθερία του λόγου η πολλή πολιτική ορθότητα και όντως, όπως τα περισσότερα πράγματα, στην υπερβολή της χάνει την αρχική αξία της. Παρόλα αυτά, επειδή οι κοινωνίες προχωρούν και κάποια πράγματα που προ δέκα ή είκοσι ετών περνούσαν απαρατήρητα, σήμερα σηκώνουν συζήτηση αν όχι κατσάδιασμα. Για να μην μιλήσουμε για ακόμα παλιότερα, που π.χ. έβλεπες σε μια ελληνική ταινία να βάζουν στη σειρά μαθήτριες και να τις χαστουκίζουν και ήταν κωμωδία – σήμερα η αντίστοιχη σκηνή θα ήταν μάλλον πειστήριο σε αίθουσα δικαστηρίου, λίγο πριν αποχωρήσουν διευθυντής και καθηγητές με πίσσα, πούπουλα και χειροπέδες.
Υπάρχουν όμως ακόμα κάποιοι που δεν λένε να καταλάβουν πως το 2020 κάνουμε όλοι έναν μικρό κόπο να μην προσβάλλουμε ο ένας τον άλλο λέγοντας χοντράδες. Οι γυναίκες είναι οι μόνιμοι αποδέκτες αυτής της επιμονής στις αναχρονιστικές προσβολές και η τηλεόραση σχεδόν πάντα το μέσο για να τις εισπράξουν casually, σαν να μην τρέχει τίποτα. Πρόσφατο παράδειγμα, ένας θλιβερός τύπος, που για να διαφημίσει το προϊόν με κωδικό “έξυπνη βερμούδα” (υποθέτω καταλαβαινόμαστε) χρησιμοποίησε τη φράση “το καλοκαιράκι έρχεται, πώς θα βγεις από το σπίτι σου με τα παραπάνω κιλά;”. Γιατί, στο μυαλό ορισμένων, απαγορεύεται να εμφανιστείς στην κοινωνία αν δεν είσαι αδύνατη, και προφανώς οφείλεις να κλειδαμπαρωθείς με τα ρολά κατεβασμένα μπας και σε πάρει κανένα αθώο μάτι και του καεί ο κερατοειδής, επειδή το λένε κειμενογράφοι του τηλεμάρκετινγκ, που ως γνωστόν, είναι ο ορισμός της αισθητικής.
Στο ίδιο μοτίβο, ακούστηκε σε τηλεοπτικό πρόγραμμα άνθρωπος να λέει ότι προτιμά “το φρέσκο κρέας” αναφερόμενος στις γυναίκες, που τις θέλει νέες και αυτός ήταν ο κομψός του τρόπος να μας ενημερώσει. Δεν έχει σημασία ότι αυτή είναι μια παλιακή έκφραση, ούτε ότι όσοι την χρησιμοποιούν είναι οι ίδιοι μπαρμπάδες σε επίπεδο σιτέματος 3000 και όχι της κατηγορίας Μπραντ Πιτ. Σημασία έχει ότι πλέον δεν είναι εντάξει να αναφέρεται κανείς στις γυναίκες ως κρέας, είτε φρέσκο, είτε μπαγιάτικο. Και κανείς δεν δικαιούται να μας λέει πώς και αν θα κυκλοφορήσουμε τα κιλά μας, κάνοντας ουσιαστικά μάρκετινγκ με βασικό εργαλείο το body shaming. Προφανώς κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τίποτα περί του τι επιτρέπει πλέον ο πολιτισμός μας να λέγεται και τι όχι. Ευτυχώς για τους υπόλοιπους, είναι πια η παράφωνη εξαίρεση, γι αυτό και βγάζουν μάτι.
