Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα για την εύθραυστη ισορροπία των σχέσεων, δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις, η ομορφιά (και η δυστυχία) του να είσαι Έλληνας, η σάγκα μιας οικογένειας στην Ιταλία, η γεωπολιτική που αλλάζει συνέχεια καθώς οι πληθυσμοί μετακινούνται, και η Ιστορία του κόσμου μας μέσα από τις επαναστάσεις που τον διαμόρφωσαν.
Τι συμβαίνει σε ένα ζευγάρι όταν βιώνει την αντιστροφή των ρόλων στους οποίους είχε συνηθίσει; Όταν μία γυναίκα αρχίζει να φέρνει τα λεφτά στο σπίτι, αφού ο σύζυγός της χάνει τη δουλειά του, εκείνος πρέπει να αναλάβει πρωτόγνωρα γι’ αυτόν καθήκοντα νοικοκύρη. Γύρω τους στροβιλίζονται πειρασμοί και πρόσωπα από το παρελθόν που έρχονται να διεκδικήσουν την προσοχή, αλλά και την αγάπη τους. Ένα μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις, τα λάθη στα οποία οδηγούν η πίεση, η ανασφάλεια και ο εγωισμός, και βέβαια, για τη λυτρωτική δύναμη της αγάπης. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση το θέμα δεν είναι η ρομαντική, ιδανική αγάπη, αλλά αυτή που βγαίνει όχι αλώβητη, αλλά δυνατή από το καζάνι της καθημερινότητας.
Αν δεν είναι αυτή η σωστή στιγμή να διαβάσεις ένα βιβλίο με ήρωα έναν χαρισματικό, αλλά αντισυμβατικό τύπο που είναι πεπεισμένος πως η συντέλεια του κόσμου πλησιάζει, δεν ξέρω πότε θα είναι. Τοποθέτησε δίπλα του και την δεκατετράχρονη κόρη του που ασφυκτιά κάτω από την ανάγκη του να την προστατέψει, να τη μάθει να επιβιώνει αλλά και να την απομακρύνει από οποιαδήποτε κανονικότητα και έχεις ένα από τα πιο συγκινητικά βιβλία για μια σχέση αγάπης που είναι ταυτόχρονα σχέση δυνάστη με το θύμα του.
Η Κόλαση δεν ανήκει σε κανέναν, προφανώς, αλλά ανήκει ταυτόχρονα σε όλους μας. Κρατάμε τα κλειδιά για μερικούς και για άλλους είμαστε εμείς το περιεχόμενο στο καζάνι που βράζει. Ο Τζαμιώτης υπογράφει ιστορίες με ήρωες αληθινούς και φανταστικούς, διάσημους και ασήμαντους, από κάθε γωνιά της Ελλάδας και διάφορες ιστορικές περιόδους. Φτιάχνει έτσι ένα ζηλευτό ψηφιδωτό της ελληνικής ψυχής, αυτής της αόρατης έννοιας για την οποία αισθανόμαστε ταυτόχρονα υπερηφάνεια και ντροπή, αμηχανία και βαθιά τρυφερότητα.
Ένα σπουδαίο ιταλικό βιβλίο γραμμένο στα 60ς με πρωταγωνιστές την οικογένεια Λέβι, μία οικογένεια από τη βόρεια Ιταλία, και τους φίλους της (επιστήμονες, καλλιτέχνες, βιομηχάνους), φιλελεύθεροι στην πλειοψηφία τους και αντίθετοι στο φασιστικό καθεστώς που ορίζει τη χώρα. Ζουν στο Τορίνο του Μεσοπολέμου και στα ταραγμένα χρόνια της γερμανικής κατοχής αλλά και τις ανατροπές Γραμμένο με χιούμορ και ευαισθησία αντιτάσσει τον οικογενειακό μικρόκοσμο στα μεγάλα γεγονότα της εποχής καταλήγοντας σε μία ισοπαλία ανάμεσα στα μικρά ανθρώπινα δράματα και τις μεγάλες εθνικές καταστροφές, ακριβώς όπως και η ζωή.
Αν υπάρχει κάτι που σε μαθαίνει μία πανδημία είναι ότι υψώνοντας τείχη δεν κερδίζεις τίποτα και ότι μόνο η αλληλεγγύη θα σε σώσει στο τέλος. Ο συγγραφέας ασχολείται με τον εθνικισμό και τους τρόπους που η φυλή, η θρησκεία και πρώτη απ’ όλους η οικονομία διχάζουν τους λαούς. Από την Κίνα ως τις ΗΠΑ και από την Μέση Ανατολή ως το Ηνωμένο Βασίλειο, ένας νέος κόσμος διαμορφώνεται και η γεωπολιτική έχει πολλά να μας μάθει. Αρκεί να αφουγκραστούμε την Ιστορία και να μην επαναλάβουμε τα λάθη της.
Ο Βρετανός Νιλ Φόκνερ, ιστορικός, αρχαιολόγος και πολιτικός ακτιβιστής, σπούδασε στο Κέιμπριτζ (King’s College), ενώ σήμερα εργάζεται ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Σε αυτό το βιβλίο ξεκινά από τους κυνηγούς και τους καλλιεργητές της προϊστορίας και -με ενδιάμεσες στάσεις σε όλες τις μεγάλες επαναστάσεις της Ιστορίας- καταλήγει στη μεγαλύτερη κρίση του καπιταλισμού στον εικοστό πρώτο αιώνα υπενθυμίζοντας στον αναγνώστη ότι μπορεί οι έχοντες πλούτο και εξουσία να υπαγορεύουν την Ιστορία, όμως οι λαοί αποδεικνύουν με τους αγώνες τους πως ο άνθρωπος δεν έπαψε να παλεύει για μία καλύτερη κοινωνία και ένα καλύτερο μέλλον για όλους.
