«Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας»: Πρεμιέρα κάνει στις 7 Νοεμβρίου, σε σκηνοθεσία Ταμίλλας Κουλίεβα, η παράσταση που μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ανησυχίες μας και τα απρόβλεπτα γεγονότα της ζωής.
Η μαύρη κωμωδία του Dimitri Danilov ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης με ένα καστ πολύ αξιόλογων ηθοποιών και μιλά για έναν νεαρό προγραμματιστή ηλεκτρονικών υπολογιστών, που λαμβάνει ξαφνικά ένα δέμα και η ζωή του μετατρέπεται σε φάρσα. Το μυστηριώδες πακέτο δεν το φέρνει ένας courier αλλά τρεις και για κάποιον ανεξήγητο λόγο εκείνοι δεν το παραδίδουν αμέσως, μα παραμένουν στο σπίτι, μιλώντας για οτιδήποτε άσχετο για περίπου μία ώρα. Πώς αντιμετωπίζει κάνεις αυτή την παράδοξη κατάσταση; Τι μπορεί να συμβεί στη ζωή ενός καθημερινού ανθρώπου όταν «συναντηθεί» με το απροσδόκητο;
Στην παράσταση πρωταγωνιστούν οι: Παναγιώτης Μπουγιούρης, Σαμουήλ Ακίνολα, Πάνος Ζυγούρος, Αλίκη Κακολύρη και Γρηγόρης Καραντινάκης.
Εμείς συνομιλήσαμε με την πρωταγωνίστρια, Αλίκη Κακολύρη, και μάθαμε τα πάντα γύρω από εκείνη και το έργο που μας κάνει να σκεφτούμε δυο φορές τη ζωή και τις επιλογές που κάνουμε κάθε μέρα, αλλά και για την επιτυχημένη σειρά «Παγιδευμένοι», στην οποία συμμετέχει για δεύτερη σεζόν.
Μιλήστε μας για την Δανάη, την ηρωίδα που υποδύεστε στους Παγιδευμένους.
Η Δανάη είναι ένα σκοτεινό παιδί που ψάχνει απεγνωσμένα το φως. Σαν φοβισμένο σκυλί φοβάται το κάθε άγγιγμα καθώς δεν έχει μάθει από το οικογενειακό της περιβάλλον να νιώθει ασφάλεια και να εμπιστεύεται την αγάπη. Ως επόμενο, ήταν φυσικό να ακολουθήσει τα χνάρια του Βλάση και να μπει σε έναν επικίνδυνο τρόπο επιβίωσης, ωστόσο με την αποκάλυψη πως ο Ανδρέας (αστυνόμος) είναι ο πραγματικός της πατέρας, την βλέπουμε να κάνει στροφή στον χαρακτήρα της, να επηρεάζεται επιτέλους θετικά απ τη συμπεριφορά του και να δέχεται το πρότυπο του πατέρα και του προστάτη της.
Ποιος είναι ο ρόλος σας το έργο «Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας»;
Έχω τον ρόλο της Μάσα η οποία είναι μια νέα γυναίκα, interior designer στο επάγγελμα που καθορίζει τον χαρακτήρα της λόγω της δημιουργικότητας, της αισθητικής και της διπλωματίας της. Είναι παντρεμένη με τον Σεργκέι ο οποίος είναι προγραμματιστής και μένουν μαζί σε ένα διαμέρισμα στη Μόσχα.
Ποιες είναι οι κοινωνικές προεκτάσεις του συγκεκριμένου έργου;
Το έργο αποτελεί μια αλληγορία στο πώς το σύστημα «εισβάλλει» στη ζωή των ανθρώπων και στην προκειμένη δυο νέων και σε μια μονάχα στιγμή αλλάζει ολόκληρη τη σχέση τους έως και τη ζωή τους. Φυσικά το ζευγάρι, μέχρι και το τέλος του έργου, παλεύει να διατηρήσει τη «νόρμα» της καθημερινότητας και της «βολής» του. Δίχως όμως να μπορεί να αγνοήσει τον βιασμό και τον χειρισμό που βίωσε με την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που τους προκάλεσε αυτή η «εισβολή».
Την παράσταση σκηνοθετεί η Ταμίλλα Κουλίεβα, με την οποία συνεργάζεστε και στη σειρά «Παγιδευμένοι». Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας.
Είναι μεγάλη μου τιμή να με σκηνοθετεί η Ταμίλλα Κουλίεβα, μια καταξιωμένη καλλιτέχνης. Αυτό που θαύμαζα πάντα, ήταν ο βαθύς συναισθηματικός κόσμος που έφερε με την υποκριτική της.
Εκτός από ηθοποιός και σκηνοθέτης όμως έχει διδάξει σε πολλές γνωστές δραματικές σχολές, την τέχνη της υποκριτικής. Δεν είναι λίγες οι φορές που από μια συζήτηση που είχα μαζί της για τον ρόλο, στην αμέσως επόμενή μας πρόβα προέκυπταν μικρά διαμάντια για να στολίσουμε τις σκηνές μας.
Η έμπνευση που φέρνει στην πρόβα, η εμπιστοσύνη που δείχνει στους ηθοποιούς και η πίστη της στην αλήθεια και το παρόν είναι και ο λόγος που είμαι διπλά χαρούμενη που είμαι μέρος αυτής της παράστασης.
Μιλήστε μας και για τις διαφορές στην προσέγγιση του τηλεοπτικού και του θεατρικού σας ρόλου.
Αρχικά, από το ηλικιακό και μόνο κομμάτι υπάρχει απόκλιση καθώς η Δανάη είναι μία έφηβη και ακόμη μαθαίνει «με τι μάτια να βλέπει τον κόσμο». Η Μάσα από την άλλη, αρκετά μεγαλύτερη, με τη δίκη της επιχείρηση, γνωρίζει τα πατήματα της σαν επαγγελματίας και σαν γυναίκα καθώς και τον τρόπο να χειριστεί καλύτερα τους ανθρώπους.
Στην τηλεόραση, οι ρυθμοί που κυλούν τα γυρίσματα και οι σκηνές είναι ταχύτατοι και συχνά μπορεί να δυσκολευτείς να χτίσεις μια σκηνή όπως θα ήθελες λόγω χρόνου, για αυτό καλό θα ήταν να έχεις θωρακιστεί με τα γνωρίσματα που έχεις για τον ρόλο σου.
Στη θεατρική πράξη, λόγω της μακροχρόνιας διαδικασίας προβών, της τριβής με τον λόγο, το κείμενο και τη διαδικασία των αυτοσχεδιασμών μπορείς πλήρως να χτίσεις ακόμη και τα πιο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για τον άνθρωπο που υποδύεσαι. Είναι κάτι σαν παζλ που ενώνεις σιγά σιγά τα κομμάτια.
Μετά τη πρόβα, γυρίζεις σπίτι για ύπνο και το πρωί που ξυπνάς είναι σαν να έχουν «κάτσει όλα μέσα σου». Σαν να γνωρίζεις κάθε στιγμή λίγο καλύτερα τον ρόλο σου ο οποίος κάθε μέρα διαφέρει, όπως και εσύ ο ίδιος.
Εσείς πώς αντιμετωπίζετε τ’ απρόοπτα;
Ειδικά τους τελευταίους μήνες, συνειδητοποιώ πως όσα σχέδια και αν κάνω η ζωή πάντα κάπως θα σου αλλάξει τα πλάνα έως και θα σου τα αναποδογυρίσει τελείως. Είναι ένας διαρκής άθλος απρόοπτων γεγονότων στα οποία εσύ προσπαθείς να επιβιώσεις με χιούμορ χωρίς όμως να αγνοείς το νόημα της ζωής και τους τελικούς σου στόχους. Θα έλεγα ότι ελίσσομαι σε κάθε απρόοπτη συνθήκη και αυτό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό που έχω με την Μάσα.
Και ποια ήταν η πιο καθοριστική στιγμή που σας έκανε να αποφασίσετε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;
Κατά την Τρίτη Λυκείου προσπάθησα πολύ να μην ασχοληθώ με την υποκριτική και να ακολουθήσω την προτίμηση των γονιών μου περισσότερο, φυσικά, για να τους ικανοποιήσω. Ωστόσο, ο ίδιος ο οργανισμός μου δεν μου επέτρεψε να μην ακολουθήσω το δρόμο που λαχταρούσα, άρχισαν έτσι να μου εκδηλώνονται τρομερά ψυχοσωματικά και αυτοάνοσα νοσήματα. Το σώμα μου φώναζε για αυτό που το πνεύμα μου ποθούσε. Η απάντηση είχε δοθεί.
Τι θυμάστε πιο έντονα από αυτές τις εμπειρίες;
Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που για πρώτη φορά στα 16 ανέβηκα στη σκηνή και είχα την πρώτη επαφή συνδυασμού του λόγου, δηλαδή του κειμένου μαζί με την κίνηση του σώματος. Ήταν λες και έπαθα μπλακ άουτ. Επίσης, την επαφή με το κοινό, εκείνη την ώρα αναπνέετε ο ένας μέσα από τον άλλο, είναι ίσως από τις πιο ενδιαφέρουσες σχέσεις.
Τι είναι για εσάς πιο σημαντικό ώστε να πείτε «ναι» σε μια δουλειά;
Σίγουρα η σκηνοθεσία και οι συντελεστές πρώτα από όλα, διότι οποιοδήποτε έργο μπορεί να σε εμπνεύσει από τον τρόπο δουλειάς των ιδίων.
Τι εύχεστε σε επαγγελματικό επίπεδο για το άμεσο μέλλον;
Θα με ενδιέφερε πολύ να ασχοληθώ και με το αρχαίο Δράμα καθώς επίσης και με τον κινηματογράφο -είναι ένα μέσο ιδιαίτερα συμπυκνωμένο και πυκνό και μιλάει πιο εύκολα στις ψυχές των νέων ανθρώπων.
«Ο Σεργκέι είναι και πολύ βλάκας»
Από 7 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
Εισιτήρια: από 15€
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206 (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος, τηλ.: 210 3418550
