Πριν από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια (2010) η Shannon Keith ίδρυσε τη με κερδοσκοπική οργάνωση Beagle Freedom Project με σκοπό τη διάσωση και τη φροντίδα ζώων που υπέστησαν πειράματα σε εργαστήρια. Στις επιστολές που άρχισε να στέλνει στα εργαστήρια, ζητώντας να της παραχωρήσουν τα ζώα που δεν χρειάζονταν πια, σπάνια λάμβανε απαντήσεις. Μια από αυτές, ωστόσο, ήρθε το 2021, από τον John Riner, ιδιοκτήτη των εγκαταστάσεων Animal Health Innovations, όπου γίνονταν δοκιμές σε σκύλους και γάτες.
Μια συνήθης πρακτική που ακολουθούσε στο παρελθόν ήταν να θανατώνει τα ζώα του εργαστηρίου που είτε είχαν προβλήματα υγείας είτε δεν έβρισκαν σπίτι για υιοθεσία μετά το τέλος των δοκιμών. Όταν λοιπόν ιδρύθηκε η Beagle Freedom Project άρχισε να της παραχωρεί όσο περισσότερους σκύλους και γάτες μπορούσε καθώς «δεν ήθελα πια να τα θανατώνω. Και είναι πολύ δύσκολο, για κάποια από αυτά, να βρουν ένα σπίτι».
Στις επιστολές που άρχισε να στέλνει στα εργαστήρια, ζητώντας να της παραχωρήσουν τα ζώα που δεν χρειάζονταν πια, σπάνια λάμβανε απαντήσεις. Μια από αυτές, ωστόσο, ήρθε το 2021, από τον John Riner, ιδιοκτήτη των εγκαταστάσεων Animal Health Innovations, όπου γίνονταν δοκιμές σε σκύλους και γάτες.
Εκείνη την περίοδο είχε περίπου 150 σκύλους, που προσπαθούσε να χρησιμοποιεί σε όσο περισσότερα πειράματα μπορούσε προκειμένου να αποφεύγει τη θανάτωση ή, τουλάχιστον, να τους φιλοξενεί σε εξωτερικό χώρο. Δεν ήταν εναντίον των δοκιμών σε ζώα, υποστηρίζοντας ότι «δεν τα κακομεταχειριζόμαστε» και ότι αυτή η πρακτική ήταν απαραίτητη για να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα κάποιων προϊόντων, ωστόσο πίστευε ότι δεν έπρεπε να θανατώνονται.
Έτσι, τα ζώα του Riner προστέθηκαν στα περίπου 3.400 που έχουν διασωθεί από την οργάνωση της Keith μέχρι σήμερα. «Παρόλο που έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις στο θέμα των πειραμάτων σε ζώα, χαίρομαι που έδωσαν σε αυτά τα σκυλιά μια ποιότητα ζωής προς το τέλος τους» σχολιάζει ο Riner για εκείνη.
Όταν ξεκίνησε αυτή η ασυνήθιστη όσο και σωτήρια συνεργασία, η Keith παρατήρησε ότι στις εγκαταστάσεις του Riner υπήρχε ένα μεγάλο κτήμα, που φαντάστηκε άνετα ως καταφύγιο ζώων. Του πρότεινε να το αγοράσει και ενώ νόμιζε ότι εκείνος θα έβαζε τα γέλια, καθώς ο Riner είχε αρχίσει να σκέφτεται να συνταξιοδοτηθεί, είπε το «ναι». Μέρος της συμφωνίας ήταν μάλιστα να σταματήσει τελείως τις δοκιμές σε ζώα στις εγκαταστάσεις του και να της παραχωρήσει τους πάνω από 200 σκύλους και γάτες που ζούσαν ακόμα εκεί.
Η συμφωνία έκλεισε φέτος τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με ένα ρεπορτάζ της Washington Post, και η Keith με τους συνεργάτες της έχουν ήδη μπει σε διαδικασία μετατροπής του κτήματος σε καταφύγιο, που ονομάστηκε Freedom Fields και αφιερώθηκε στη φιλοξενία και την αποκατάσταση ζώων από εργαστήρια, πολλά από τα οποία αντιμετωπίζουν είτε ψυχικά προβλήματα (όπως άγχος και φοβίες) είτε σωματικά (όπως εγκεφαλικά, αρθρίτιδα και καταρράκτης).
Η μαρτυρία της Keith από την επαφή με αυτές τις βασανισμένες υπάρξεις είναι σπαρακτική: «Φοβούνται οποιονδήποτε θόρυβο ακούν. Ενστικτωδώς, η πρώτη τους κίνηση είναι να το βάλουν στα πόδια».
Η μαρτυρία της Keith από την επαφή με αυτές τις βασανισμένες υπάρξεις είναι σπαρακτική: «Φοβούνται οποιονδήποτε θόρυβο ακούν. Ενστικτωδώς, η πρώτη τους κίνηση είναι να το βάλουν στα πόδια».
Πέρα από τη φροντίδα από κτηνιάτρους, το καταφύγιο θα παρέχει στα ζώα και ειδικές εγκαταστάσεις όπως ράμπες και τροχούς που θα επιτρέπουν στα τετράποδα να ανακτήσουν τη δύναμη αλλά και τις κοινωνικές δεξιότητές τους – αυξάνοντας έτσι και τις πιθανότητες να υιοθετηθούν. Αυτός είναι άλλωστε και ο τελικός στόχος του Freedom Fields, αλλά μέχρι να βρεθεί ένα σπίτι για κάθε ζώο, οι άνθρωποι του καταφυγίου θα προσπαθήσουν να κάνουν τη ζωή του όσο το δυνατόν πιο άνετη και όμορφη, όπως δεσμεύεται η Keith.
«Είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Ποτέ κανένας δεν έχει κλείσει εργαστήριο πειραμάτων σε ζώα για να το μετατρέψει σε καταφύγιο» όπως καταλήγει η ίδια.
Ήδη από τον Φεβρουάριο έχουν μεταφερθεί εκεί 127 σκύλοι και γάτες, που έχουν στειρωθεί και αποπαρασιτωθεί. Από αυτά, πάνω από 40 έχουν βρει αναδόχους, ενώ τα 16 έχουν υιοθετηθεί.
