H Patria, η Minerva και η María Teresa Mirabal —τρεις αδερφές μιας μεσοαστικής οικογένειας από τον Άγιο Δομίνικο- όλες παντρεμένες με παιδιά, για κάποιους ίσως να μην πληρούν τις προϋποθέσεις του όρου «επαναστάτης». Ωστόσο, ζώντας υπό το ζυγό του σαδιστή δικτάτορα Rafael Trujillo στα τέλη της δεκαετίας του ´50, δεν υπήρχαν πολλές επιλογές. Είτε μαχόσουν και «εξαφανιζόσουν» είτε υπέμενες την τυρρανία του. Επί 31 χρόνια, το καθεστώς του κατέπνιγε με ωμή βία κάθε κοινωνική ελευθερία και οι τρεις αδερφές πρωτοστάτησαν στην οργάνωση του κινήματος ενάντια στην εξουσία του με αποτέλεσμα να συλληφθούν άπειρες φορές για την «παράνομη» δραστηριότητά τους και να βρεθούν στη συνέχεια δολοφονημένες.
Ας τα πάρουμε όμως όλα από την αρχή. Οι κόρες της εύπορης οικογένειας Mirabal ήταν τέσσερις: Η Minerva (María Argentina Minerva Mirabal Reyes), η Patria (Patria Mercedes Mirabal Reyes), η María Teresa (Antonia María Teresa Mirabal Reyes) και η Dede (Bélgica Adela Mirabal Reyes). Χάρη στην καλή οικονομική κατάσταση των γονιών τους τα κορίτσια μπόρεσαν να μορφωθούν· όλες τους, εκτός της Dede έλαβαν πανεπιστημιακή μόρφωση, γεγονός σπάνιο για τις περισσότερες γυναίκες της εποχής που έτσι κι αλλιώς ζούσαν υπό το καθεστώς τρόμου του Trujillo και της μυστικής αστυνομίας που είχε δημιουργήσει ως κατασταλτικό εργαλείο «μπελάδων» και επανασταστών. Με αυτόν τον τρόπο, ο δικτάτορας Trujillo είχε πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ, των πλουσίων, όπως και του λαού. Όποιος έφερνε εμπόδια στο διάβα του περνούσε απο βασανιστήρια, εξαφανιζόταν ή εκτελούνταν παραδειγματικά. Η οικογένεια των Mirabal και δη ο θείος των κοριτσιών «πολεμούσε» υπόγεια τον Trujillo, οπότε ήταν σχεδόν αυτονόητο πως και εκείνες αργά ή γρήγορα θα ακολοθούσαν τα βήματά του.
Ο Trujillo στο μεταξύ, μεταξύ άλλων «ψάρευε» μέσω των «συνεργατών» του νεαρά κορίτσια σε πολύ τρυφερή ηλικία, τα οποία απήγαγε και βίαζε για να ικανοποιήσει τις ορέξεις του. Βάζοντας στο στόχαστρο τη Minerva όμως, ήξερε πως λόγω καλής οικογενείας έπρεπε να ακολουθήσει διαφορετική τακτική, οπότε προτίμησε να την ενημερώσει για τις προθέσεις του σε πάρτι που διοργάνωσε για αυτόν το λόγο. Εκεί, την πίεσε και εκείνη αρνήθηκε, τον χαστούκισε και έφυγε μαζί με την οικογένειά της αμέσως. Ο εγωισμός του πληγώθηκε ανεπανόρθωτα, κατηγόρησε την οικογένεια ότι τον προσέβαλε φεύγοντας νωρίς και με αυτή τη δικαιολογία τους φυλάκισε. Ευτυχώς, οι διασυνδέσεις της οικογένειας μπόρεσαν να εξασφαλίσουν σχετικά εύκολα την αποφυλάκιση των μελών της. Ο πόλεμος ανάμεσά τους όμως, είχε φουντώσει.
Ο Trujillo έκτοτε, συνέχισε να καταδιώκει και να δημιουργεί προβλήματα στους Mirabal με κάθε ευκαιρία. Για παράδειγμα, η Minerva δεν πήρε ποτέ άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ώστε να μπορέσει να δουλέψει ως δικηγόρος, έπεσε θύμα ομηρίας μαζί με τη μητέρα της, αλλά ευτυχώς οι δυο γυναίκες κατάφεραν να αποδράσουν… Ύστερα, για τον Trujillo σειρά πήρε η περιουσία της οικογένειας που έπρεπε να καταστραφεί, ενώ έφτασε στο σημείο να καταγράφει κάθε κίνηση όλων των μελών της που βρίσκονταν υπό στενή παρακολούθηση. Η αποτυχημένη δολοφονική επίθεση Δομινικανών εξόριστων κατά του τυρράνου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τους Mirabal και αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Οι τρεις αδερφές -εκτός της Dede που δεν την άφηνε ο σύζυγός της- «μαγείρευαν στην κουζίνα της Minerva επαναστατικά φυλλάδια και αυτοσχέδια όπλα, δημιουργώντας το δικό τους αντιστασιακό κίνημα με το ψευδώνυμο «Las Mariposas» (οι πεταλούδες).
To 1960 προσπάθησαν ανεπιτυχώς να δολοφονήσουν το δυνάστη με αποτέλεσμα να οδηγηθούν για ένα μικρό (λόγω διεθνών πιέσεων) χρονικό διάστημα στη φυλακή. Έχοντας «ξεφορτωθεί» όσους τον μάχονταν, ο Trujillo θεωρούσε τις τρεις αδερφές υπεύθυνες για το ότι είχε αποδυναμωθεί. Ένιωθε πως πια δεν ενέπνεε τρόμο, οπότε θέλησε να τις εξοντώσει, σκηνοθετώντας το θάνατό τους. Αρχικά, έβαλε στη φυλακή τους συζύγους τους, για τους οποίους ήξερε πως οι αδερφές θα διέσχιζαν δύσβατη περιοχή προκειμένου να τους επισκεφθούν. Η μυστική αστυνομία ανέλαβε δράση κατά την επιστροφή των τριών αδερφών: Αφού τις ξυλοκόπησε, τις στραγγάλισε και τις έριξε μαζί με το τζιπ στο οποίο επέβαιναν πάνω σε ένα βράχο ώστε ο θάνατός τους να μοιάζει με ατύχημα. Ευτυχώς, τα κακοποιημένα τους κορμιά και τα δακτυλικά αποτυπώματα έδειξαν τους ενόχους και την πραγματική αιτία του «ατυχήματος». Η άγρια δολοφονία των αδερφών προκάλεσε την οργή των Δομινικανών, οι οποίοι σύμφωνα με μαρτυρίες ιστορικών δε μπορούσαν να δεχθούν ένα ακόμη αποτρόπαιο έγκλημα. Έξι μήνες μετά, και με πρωτοβουλία αρχηγικών στελεχών του στρατού ο Trujillo δολοφονήθηκε και η χώρα απελευθερώθηκε.
Η Dede ως μόνη επιζήσασα φρόντισε να αναδείξει το έργων των αδικοχαμένων αδερφών της, ιδρύοντας το Μουσείο των αδελφών Mirabal, το οποίο στεγάζεται στο πατρικό τους. Η ιστορία τους έγινε βιβλίο με τίτλο «In the time of butterflies» και μετέπειτα ταινία στη μεγάλη οθόνη, ενώ με απόφαση του ΟΗΕ η 25η Νοεμβρίου (η ημερομηνία της δολοφονίας τους) ανακηρύχθηκε το 1997 ως Παγκόσμια ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.
