Μου φαίνεται σχεδόν απίστευτο πως έχει περάσει σχεδόν μία δεκαετία -παρά ένα χρόνο για να είμαστε ακριβείς- από όταν σχεδόν επέλεξε να φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο η Amy Winehouse. Ήταν 23 Ιουλίου του 2011 όταν βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της στο Κάμντεν από υπερβολική δόση αλκοόλ και ομολογουμένως πολύς κόσμος στεναχωρέθηκε, αλλά δεν αιφνιδιάστηκε ιδιαίτερα από το γεγονός. Ένα μήνα νωρίτερα, βλέποντάς τη στη σκηνή του Βελιγραδίου ο Moby είχε ευχηθεί να μπορούσε να τη βοηθήσει να βγει από το φαύλο κύκλο του αλκοόλ και των ναρκωτικών που είχε μπει…
Είναι αναπόφευκτο όσοι τη θαυμάζαμε, να σκεφτόμαστε πως με το χαμό της μας στέρησε μοναδικές μελωδίες που δε θα ακούσουμε ποτέ, όπως και συνεργασίες, ίσως ακόμη πιο σημαντικές από τις 5 που ξεχωρίσαμε παρακάτω. Ακόμη κι αυτές όμως, είναι μια κάποια παρηγοριά για τα αυτιά μας.
Body and Soul – Tony Bennett
Νομίζω πως ό,τι και να πει κανείς μέσα σε λίγες γραμμές για θρύλους όπως ο Tony Bennett, είναι μηδαμινό μπρος στην πορεία του. Όπως και να έχει, στα ντουέτα που επέλεξε να κάνει ο τρισμέγιστος το 2011, συμπεριέλαβε την Amy, η οποία του έτρεφε άπειρη αδυναμία. Τεράστια τραγική ειρωνεία, η τελευταία της ηχογράφηση να είναι αυτή, με τον πιο αγαπημένο της καλλιτέχνη όλων των εποχών, όπως έλεγε.
«Η Amy Winehouse ήταν καλλιτέχνης τεραστίων διαστάσεων και λυπάμαι βαθιά που έμαθα για τον τραγικό θάνατό της. Ήταν μια εξαιρετική μουσικός με μια σπάνια διαίσθηση ως ερμηνεύτρια και είμαι πραγματικά συντετριμμένος που το εξαιρετικό ταλέντο της έφτασε τόσο γρήγορα στο τέλος του. Ήταν ένα υπέροχο και ευφυές άτομο και όταν ηχογραφήσαμε μαζί μου χάρισε μία γεμάτη ψυχή και ξεχωριστή ερμηνεία. Ήταν τιμή μου να έχω την ευκαιρία να τραγουδήσω μαζί της», έγραφε η ανακοίνωση που έβγαλε ο Bennett όταν πληροφορήθηκε το χαμό της.
Valerie – Mark Ronson
Κάποιοι λένε πως αν η Amy δεν είχε συναντήσει τον Mark Ronson, δε θα γνώριζε ποτέ την απήχηση που είχε πριν πεθάνει με το έπος που λέγεται Back To Black. Επιδέχεται πολλής συζήτησης το θέμα και αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να το αναλύσουμε. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχθούμε πως η διασκευή που έκαναν μαζί στο τραγούδι των Zutons είναι μακράν αξεπέραστη και εκείνη που της έδωσε το χρίσμα της ποπ σταρ στη συνέχεια.
Love Is A Losing Game – Prince
Να κάτι τέτοιοι καλλιτέχνες είναι που δε ζουν πια και αισθανόμαστε δικαίως φτωχότεροι μουσικά. Όταν ο Prince εξέφρασε την επιθυμία να συνεργαστεί μαζί της, εκείνη ανταποκρίθηκε μιλώντας στο MTV, ότι ήταν διατεθειμένη να παρατήσει ό,τι είχε κανονίσει για να μπορέσει να βρεθεί με κάποιο τρόπο στο πλευρό του. Μάντεψε λοιπόν, τι συνέβη ένα βράδυ του 2007 στο Λονδίνο… Και μάλιστα στο δικό της Love Is A Losing Game…
Ain’t Too Proud To Beg – The Rolling Stones
Ο Mick Jagger για κάποιο λόγο που κανείς μας δεν είχε καταλάβει, βίωνε πατρικά συναισθήματα για την Amy, ανησυχώντας πολλάκις, δημόσια κιόλας για την υγεία και την πορεία της ζωής της. Λέγεται πως αυτά προέκυψαν μετά τη συνεργασία τους στη σκηνή του Isle of Wight Festival στο Ain’t Too Proud To Beg. Ίσως να ταυτιζόταν, εξαιτίας των παλαιότερων δικών του καμωμάτων.
Heard It Through The Grapevine – Paul Weller and Jools Holland
«Κάτι του έκανε, πολύ βαθιά μέσα του» μάλλον. Η Amy στον Paul Weller φυσικά, ώστε να θελήσει ένα χρόνο νωρίτερα από τον Jagger να τη συνοδεύσει στη σκηνή. Οι τρεις τους, μαζί με το πιάνο του Jools Holland πήγαν σε άλλο επίπεδο το Heard It Through The Grapevine.
