Πρεμιέρα απόψε τη Θεοδώρα Τζήμου στο μονόλογο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη «Λα Πουπέ», που θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Από Μηχανής Θέατρο.
Η ηθοποιός που γεννήθηκε στην Τασκένδη και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή και συνεχίζει απτόητη να ισορροπεί με χάρη ανάμεσα σε θεατρικούς κόσμους και ταινίες που τη φέρνουν μάλιστα συχνά υποψήφια για βραβεία (το 2006 για την «Πανδώρα» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, υποψηφιότητα φέτος για το «Ussak», για να αναφέρουμε μόνο το πρώτο και το τελευταίο). Πέρσι ήταν μια συγκλονιστική Στέλλα στο «Τραμ με το όνομα Πόθος», φέτος πρωταγωνιστεί στα «Πουλιά στον αέρα» του Ζορζ Φεϊντό στο Θέατρο Αλίκη.
Να τι απάντησε στο ερωτηματολόγιο της τελευταίας σελίδας του Marie Claire, στο τεύχος Ιανουαρίου.
Αν δεν ήμουν ηθοποιός, θα ήμουν μαγείρισσα.
Η καλύτερη συμβουλή που μου έδωσαν στην καριέρα μου ήταν να μη τη βλέπω ως καριέρα.
Η αλλαγή που θα ήθελα να δω να συμβαίνει στο χώρο του θεάτρου είναι περισσότερα χρήματα σε νέες ομάδες. Θα ήθελα να υπάρχει περισσότερος χώρος για νεανικά σχήματα.
Οι άνθρωποι που θαυμάζω είναι όσοι έχουν εμμονή με αυτό που κάνουν. Οι μονομανείς.
Ενα βιβλίο που με έβαλε σε σκέψεις είναι το Κατά Ιησού Ευαγγέλιο του Ζοζέ Σαραμάγκου.
Αν μπορούσα να ζήσω σε μια άλλη χώρα, αυτή θα ήταν η Ιρλανδία. Μου ταιριάζουν όλα εκεί, ο καιρός, το πράσινο, η τρέλα των ανθρώπων.
Μια τέλεια μέρα θα ξεκινούσε με έναν περίπατο σε ένα χιονισμένο βουνό.
Και θα τελείωνε… με επιστροφή στο σπίτι και ένα ποτήρι κρασί μπροστά στο τζάκι.
Κάτι πολύ ωραίο που έκανα τώρα τελευταία για τον εαυτό μου ήταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι με βαν στην Πελοπόννησο.
Αν μπορούσα να συμμετέχω σε ένα ολυμπιακό σπορ, αυτό θα ήταν ο στίβος.
Τι θα έπρεπε να δοκιμάσει κάποιος τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του; Παρμεζάνα.
Η γεύση που έχω συνδέσει με τα Χριστούγεννα είναι η γαλοπούλα.
Ενα όνειρο που θέλω να πραγματοποιήσω είναι να ταξιδέψω σε όσο περισσότερα μέρη μπορώ και για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αν με έβαζαν να σχεδιάσω την ιδανική κούκλα… Δεν υπάρχουν ιδανικές κούκλες. Δεν πιστεύω στα πρότυπα, δεν μου αρέσουν. Η δική μου αγαπημένη κούκλα θα ήταν απόλυτα φυσιολογική και σίγουρα όχι τέλεια.
Δεν ξέρω τι θα μάθω από τον μονόλογο της Πουπέ. Μετά από καιρό καταλαβαίνεις κάτι από ένα ρόλο, όχι όσο είναι εν θερμώ η σχέση σου με αυτόν.
Μπορεί κανείς να συγχωρήσει την απιστία; Αν κανείς μπορεί να συγχωρεί, μπορεί να συγχωρεί τα πάντα.
