Υπάρχουν γονείς που δεν ποστάρουν τίποτα απολύτως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τα παιδιά τους, τόσο απαρέγκλιτα που όποιος τους γνωρίζει μόνο μέσα από αυτά αγνοεί πλήρως την ύπαρξή τους. Υπάρχουν γονείς που ανεβάζουν φειδωλά φωτογραφίες με καλυμμένα τα πρόσωπα, ίσως με κάποιες εξαιρέσεις από ενσταντανέ από πάρτι, σχολικά events και απονομές κίτρινης ζώνης στο καράτε. Υπάρχουν κι εκείνοι που βομβαρδίζουν το ψηφιακό σύμπαν με εικόνες των τέκνων τους ασταμάτητα, προφανώς περήφανοι για τα μικρά θαύματα της φύσης που δημιούργησαν και προφανέστερα παγερά αδιάφοροι για τις οδηγίες των ειδικών που κατανοούν τους γοητευμένους με τα παιδιά τους γονείς, αλλά παρακαλούν να μην δημοσιεύουν φωτογραφίες των πιτσιρικιών, διότι οι χρήστες του ίντερνετ που μπορεί τελικά να τις δουν δεν είναι απαραίτητα όχι παιδόφιλοι.
Το “sharenting” που είναι ένας συνδυασμός των λέξεων share -μοιράζομαι και parenting – είμαι γονέας, συνήθως χρησιμοποιείται για να περιγράψει περιπτώσεις υπερβολικής χρήσης των σόσιαλ από γονείς, με περιεχόμενο σχετικά με τα παιδιά τους και σχεδόν πάντα έχει αρνητικό πρόσημο. Με εξαίρεση την ειδική κατηγορία εκείνων που εκμεταλλεύονται εμπορικά τα παιδιά τους, οι προθέσεις των γονιών είναι αναμφίβολα αγαθές: να καμαρώσουν τα μικρά τους, ακόμα και να επιδείξουν τα ταλέντα, την ομορφιά και την εξυπνάδα τους (από την αρχή του κόσμου, οι γονείς δεν είναι ο ορισμός της αντικειμενικότητας), αλλά τα ζητήματα που προκύπτουν από την πρακτική αυτή δεν είναι τόσο αθώα.
Κυρίως επειδή τα παιδιά εκτίθενται σε ολόκληρο το σύμπαν χωρίς να έχουν συναινέσει ποτέ σε αυτό, διότι όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν τι σημαίνει “όχι με το μολύβι στο μάτι”, σαφώς δεν αντιλαμβάνονται τι πάει να πει ίντερνετ (ναι, ακόμα κι αν είναι διάνοιες και παίζουν παιχνίδια στο tablet από δύο ετών όπως κάνουν ΟΛΑ). Επίσης όμως, επειδή δημιουργούνται ανασφάλειες άλλου επιπέδου αν από νήπια ακόμα έχουν να ασχοληθούν με likes, views και τα αναπόφευκτα τρολ που θεωρούν ότι στον έρωτα, στον πόλεμο και στο ίντερνετ όλα επιτρέπονται, ακόμα και τα φρικτά σχόλια σε φωτογραφίες παιδιών. Επιπλέον, το sharenting δεν είναι καλό για τους ίδιους τους γονείς, καθώς ο ψηφιακός ναρκισσισμός, όπου κάποιος νομίζει ότι είναι καλύτερος από τους άλλους για κάτι που δημοσίευσε από μόνος του, δεν είναι ακριβώς προτέρημα.
Οι βασίλισσες της βαριάς βιομηχανίας οικογενειακού προμόσιον, αδελφές Καρντάσιαν, το διαπίστωσαν με μάλλον άκομψο τρόπο. Η Κλόι Καρντάσιαν που δημοσιεύει φωτογραφίες της κόρης της στο instagram δέχτηκε άπειρα σχόλια που της έλεγαν με σκληρότητα ότι το μωρό της είναι το πιο άσχημο και η Κιμ ακούει συχνά τα εξ’ αμάξης για το αν κάνει ρετούς στις φωτογραφίες της Νορθ ή αν της ισιώνει τα μαλλιά. Αυτές τις ημέρες, το ίντερνετ έχει διχαστεί από τη δημοσίευση φωτογραφιών του “αγοριού” της 5χρονης Νορθ. Είναι γιος ενός ράπερ, 7 ετών και στο instagram του (που γελοιωδώς λειτουργούν οι γονείς του) δημοσίευσε φωτογραφίες αγκαλιά με τη “boo” και “babygirl” του, Νορθ, αλλά και την ώρα που της αγοράζει το δώρο του για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, από το Tiffany’s.
Κάποιοι βρήκαν το όλο θέμα “γλυκούλι”, άλλοι πάλι ανησυχούν μήπως όλα τα μηνύματα περί αξιών που στέλνει η ιστορία έρωτα και ακριβών κοσμημάτων για νήπια να είναι λάθος. Ναι, ακόμα και από μία οικογένεια όπως των Καρντάσιαν, που δεν κινδυνεύει από τον ψηφιακό ναρκισσισμό αφού τον εφηύρε, οι κανόνες περί παιδικής έκθεσης στα media θα έπρεπε να ισχύουν. Τα σχόλια κάτω από τη φωτογραφία του 7χρονου είναι η απόδειξη.
