Παγκόσμια Ημέρα Ζώων δεν σημαίνει ας ταϊσουμε ένα αδέσποτο σήμερα (ούτε καν ας ποστάρουμε τις φωτογραφίες των συχνά κακομαθημένων κατοικίδιών μας). Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων σημαίνει αγωνιζόμαστε γι’ αυτά που δεν έχουν φωνή, εναντιωνόμαστε στα πειράματα στα ζώα, ενδιαφερόμαστε για τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων που καταλήγουν στο τραπέζι μας.
Η Παγκόσμια Ημέρα των ζώων οφείλει να είναι μία διαρκής υπενθύμιση ότι μοιραζόμαστε τον πλανήτη με πλάσματα που συχνά μας μοιάζουν τόσο πολύ ώστε τα βασανίζουμε για τη σωτηρία μας, ενώ συχνά διαθέτουν κάτι, στο οποίο αποδίδουμε την υψηλότερη αρετή και ποιότητα και από την έλλειψη του οποίου υποφέρουν εκατομμύρια άνθρωποι: ανθρωπιά.
Αφού λοιπόν σας προτρέψουμε να τα δείτε ως πλάσματα με ψυχή και συγκάτοικους στη Γη με ίσα με εμάς δικαιώματα …ας ποστάρουμε τώρα φωτογραφίες των κακομαθημένων κατοικίδιων της ομάδας του Marie Claire. Ακολουθούν μόνο οι νέες αφίξεις, του 2018. Τα άλλα κατοικίδιά μας μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ
Νέες αφίξεις (με αλφαβητική σειρά για να μην παρεξηγηθούν τα μοντέλα)
“Ο Έικο είναι το πέμπτο μέλος της οικογένειας και ζει κανονικά μέσα στο σπίτι μαζί με όλους μας. Είναι πολύ λιχούδης και γουρλώνει τα μάτια όταν ακούει να ανοίγει το ψυγείο ή σακουλάκι πατατάκια. Είναι ό,τι καλύτερο μας έχει συμβεί, ειδικά κάθε φορά που το ύφος του δείχνει απίστευτα μπερδεμένο όταν του λέμε ταυτόχρονα τις λέξεις “φας” και “πας” που δεν ξεχωρίζει ακριβώς τι έχει ακούσει και δεν ξέρει για τι να πρωτοχαρεί”.
“Είναι ο κεραμιδόγατος που ταϊζω, το Λαμόγιο. Πολύ γκομενιάρης επίσης”.
“Η Λούσι έφτασε κακοποιημένη σε ένα κτηνιατρείο και ήταν πολύ φοβισμένη όταν την πήραμε. Σήμερα οργώνει το Σχηματάρι. Τον Μόρτη τον βρήκαμε στο δρόμο, ακολουθούσε τον μικρό μου αδερφό και μπλεκόταν συνέχεια στα πόδια του -ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά”.
“Ok, η Μoet δεν είναι νέα άφιξη στην οικογένεια μας, καθώς τον Σεπτέμβριο έκλεισε τα 9 και ζει μαζί μας από τους πρώτους μήνες της ζωής της, όμως πέρυσι κέρδισε ο Κεν την προβολή. Την ονομάσαμε έτσι, γιατί το χρώμα της όταν ήταν κουταβάκι, έμοιαζε με αυτό της σαμπάνιας. Διαφορετικά θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε «συναγερμό» καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει κάποιος κοντά από την εξώπορτα και να μην μας… ειδοποιήσει. Αν και η όραση της δεν είναι στα καλύτερα της τα τελευταία χρόνια λόγω σακχαρώδη διαβήτη, η ακοή της είναι καλύτερη και από λαγωνικού! Χρόνια πολλά Momo! <3”
“Μας υιοθέτησε στην Ίο, όπου κάναμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές ενάμισι μήνα πριν. Μας έβαλε στο μάτι και ερχόταν καθημερινά στο ξενοδοχείο μας και τριβόταν στα πόδια μας. Ήταν άρρωστη και αποφασίσαμε να τη φέρουμε στην Αθήνα για να τη δει κτηνίατρος και να βρει σπίτι. Κι έτσι η κυρία Μπιζού πέτυχε το στόχο της: έμεινε σπίτι μας όπου και εκτελεί κατά καιρούς χρέη βοηθού ΙΤ”.
H Chanel της Έλενας
“Έκανα πολλά χιλιόμετρα μια κρύα ημέρα του χειμώνα για να αποκτήσω τη γάτα μου η οποία είναι γεννημένη το Δεκέμβριο (σαν κι εμένα) του 2010. Την ονόμασα Chanel από την Gabrielle Coco Chanel και ο λόγος είναι ότι αν η συγκεκριμένη σχεδιάστρια έχει μετεμψυχωθεί θα είναι σίγουρα αυτή η γάτα”.
“Είναι τα αγόρια μου. Ο Στίκερ είναι ο μοσχοαναθρεμμένος της οικογένειας, που νόμιζε ότι θα είναι για πάντα ο αγάς, μέχρι που βρέθηκε ο Ζίγκι που μπούκαρε στο σπίτι και κόλλησε τον φλώρο του σπιτιού μύκητες και μικρόβια!
“Ο μικρότερος από τα αγόρια μου, ο Ντολμάς, εντοπίστηκε σε μηχανή αυτοκινήτου εν κινήσει, το οποίο κυνήγαγα στη Γαλατσίου μέχρι να καταφέρω να κάνω τον οδηγό να σταματήσει για να σώσουμε τον λαθρεπιβάτη”
Η Τίφανι της Αναστασίας
“Το γατί ήρθε για να μείνει μία Κυριακή πρωί, κατευθείαν κάτω από τις ρόδες ενός αυτοκινήτου. Της αρέσει να δαγκώνει, να γρατζουνάει, να τραμπουκίζει την ενήλικη γάτα του σπιτιού, τη Βανίλια, να τα κάνει όλα λίμπα και μετά να πέφτει να κοιμηθεί μέσα στα μαλλιά μου ενώ εγώ γράφω, τρώω, βλέπω σειρές και ταινίες. Της έδωσα το όνομα της αγαπημένης μου μάγισσας, που είναι η Tiffany Aching από τα βιβλία του Terry Pratchett”.
“Βρήκαμε την Τσούρδω, δύο μηνών, να κλαψουρίζει σκαρφαλωμένη σε ένα δέντρο ένα Κυριακάτικο πρωϊνό ένα χρόνο πριν. Ο Λουκουμάς, ολίγων ημερών, εθεάθη σε κοντινό παρκάκι, μάς εντόπισε πρώτος και μας κατσικώθηκε”.
