Στις μέρες μας οι άντρες διεκδικούν σπάνια γιατί διευκολύνονται από πολλές συνθήκες επομένως αντί να επιμείνουν με κάποια που είναι δύσκολη, επιλέγουν κάποια άλλη που είναι εύκολη. Τόσο απλά. Ειδικά με τα social media και τα date applications, δεν είναι πλέον καν “αναγκασμένοι” να κεράσουν ένα ποτό για τη γνωριμία, το ξεσκαρτάρισμα γίνεται από τον καναπέ τους. Επομένως η περίπτωση κάποιου που πραγματικά διεκδικεί μια γυναίκα που του αρέσει για να την κατακτήσει είναι εξαίρεση και σημαίνει πως μάλλον πραγματικά τη θέλει πολύ. Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση, το να επιμένει κάποιος μπορεί και να μην έχει αρνητικό πρόσημο. Ίσως να αξίζει την ευκαιρία του, αν φυσικά μας αρέσει και το επιτρέπουν και οι υπόλοιπες συνθήκες της ζωής μας.
Υπάρχει όμως άλλη μια περίπτωση στην οποία οι άντρες επιμένουν και είναι αυτή που έχουν κάνει μεγάλα λάθη, επομένως η γυναίκα τους έχει απορρίψει, κι εκείνοι πιέζουν για επανασύνδεση. Έχω καταλήξει πως το 99% των περιπτώσεων αυτών, αφορούν αποκλειστικά και μόνο στην ικανοποίηση του ανδρικού τους εγωισμού και όχι στην πραγματική μεταμέλεια ή στην αγάπη. Αν ήταν έτσι, δεν θα έκαναν όλα αυτά τα λάθη εξ αρχής. Όποιος αγαπάει δεν κοροϊδεύει, δεν προδίδει και δεν πληγώνει τον άλλον. Κι αν γίνει ένα λάθος, ένα όμως, τότε ok, δεκτό. Αν όμως όλοι αυτοί τα έχουν κάνει πραγματικά #mess τότε είναι απολύτως λογικό μια γυναίκα να μην τους θέλει πίσω. Με το να επιμένουν, το μόνο που καταφέρνουν είναι ο ψυχολογικός πόλεμος και στο σπάσιμο νεύρων μας. Εκτός βέβαια αν δεν τους νοιάζει και θεωρούν ότι ακόμη και με αυτόν τον τρόπο αν υποκύψουμε κανένα πρόβλημα, το αποτέλεσμα μετράει. So wrong.
Aν ένας άντρας λοιπόν επιμένει, και μέσα μας ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι δεν αξίζει την ευκαιρία του, τότε απλά δεν του τη δίνουμε. Όσο κι αν χτυπάνε τα τηλέφωνα, όσο κι αν έρχονται τα μηνύματα, όσο κι αν κλιμακώνονται οι προτάσεις του, όσο κι αν προσπαθεί να μας εγείρει το συναίσθημα κι όσο κι επιδιώκει να τριγκάρει το φιλότιμό μας, αν το όχι μας είναι όχι, τότε να μην υποκύπτουμε. Η γυναίκα μέσα της έχει πολλές αρετές, μια εξ αυτών την οποία πρέπει να εμπιστεύεται ιδιαιτέρως είναι η διαίσθησή της: Αν αισθάνεσαι ότι δεν έχει αλλάξει, δεν έχει αλλάξει. Επίσης αν στο παρελθόν έχουμε συγχωρέσει κάποιον και έχει ξανακάνει τα ίδια και χειρότερα, καλό θα ήταν αυτό να αποτελεί τον καλύτερο λόγο για να μην το ξανακάνουμε.
Αδιαφορία. Θα σταματήσει. Κάποτε θα σταματήσει. Ξέρετε πότε; Συνήθως όταν γίνει πρόβλημα κάποιας άλλης. Αν πάλι το ghosting του είναι χρόνιο, τότε μάλλον είμαστε οι άτυχες που θυμάται κάθε φορά που παύει να είναι το πρόβλημα κάποιας άλλης. Κουραστικό, αλλά αν παρόλη την άρνηση, την αδιαφορία, τα block και τα delete ακόμη μας βρίσκει και αυτό γίνει πραγματικά αρρωστημένο, τότε μάλλον είναι καιρός να αλλάξουμε τηλέφωνο και διεύθυνση ή πλέον να ζητήσουμε πραγματική βοήθεια, γιατί σε κάθε περίπτωση το όχι σου πρέπει να γίνεται σεβαστό με κάθε τρόπο.
