Mε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, το Marie Claire ξεκινά μια νέα σειρά vidcast (μας ακούτε και στο Spotify), με το περιεχόμενο να έχει στο επίκεντρο αυτό που αγαπάμε περισσότερο, τις Γυναίκες.
Σε κάθε επεισόδιο, δυναμικές γυναίκες – ηγέτιδες, δημιουργοί, πρωτοπόροι – μοιράζονται τις δικές τους διαδρομές, τις προκλήσεις που ξεπέρασαν και τις αλλαγές που έφεραν. Από καριέρα και επιχειρηματικότητα, μέχρι τέχνη, κοινωνικά ζητήματα και προσωπικές νίκες, εδώ θα ακούμε τις φωνές που μας εμπνέουν.
Στο πρώτο επεισόδιο, καλεσμένη είναι η γνωστή κωμικός Κατερίνα Βρανά λίγο πριν κλείσει τον κύκλο της παράστασης Ντερμπεντέρισσα (τελικά οι παραστάσεις ολοκληρώνονται τον Μάιο) και με την ιστορία της πια να είναι γνωστή: Έχοντας ήδη καριέρα στο εξωτερικό, το 2017, ταξίδεψε στη Μαλαισία για επαγγελματικούς λόγους, και ξαφνικά βρέθηκε στο νοσοκομείο με σηπτικό σοκ και με τους γιατρούς να μη γνωρίζουν αν θα καταφέρουν να την κρατήσουν στη ζωή. Ευτυχώς, τα πράγματα πήγαν καλά και στην παρακάτω συζήτηση μας διδάσκει πώς η κωμωδία, το χιούμορ, μπορεί να γίνει ένα ισχυρό εργαλείο δύναμης και επιβίωσης, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές της ζωής.
Πόσο εύκολα έκανε χιούμορ έχοντας φτάσει σχεδόν στον θάνατο; Ποια είναι τα πιο παράλογα στερεότυπα που έχει συναντήσει; Τι την πλήγωσε πρόσφατα στον χώρο του stand – up comedy; Πόσο αλλάζει η σεξουαλικότητα μετά την αναπηρία; Απαντά για όλα στο podcast Γυναίκες.
Το χιούμορ ως εργαλείο δύναμης κι επιβίωσης
“Αυτό που με κράτησε να είμαι Κατερίνα, σε όλη τη διάρκεια αυτού που πέρασε και να μην χάσω τον εαυτό μου, τον χαρακτήρα μου και το κέφι μου, ήταν το ότι η οικογένειά μου έχει πάρα πολύ χιούμορ και τα αντιμετώπισε όλα με αυτό. Εγώ είμαι η λιγότερη αστεία, αλλά η μόνη που το έκανε επάγγελμα.”
Καλλιεργείται το χιούμορ ή είναι μόνο έμφυτο;
“Όχι, σίγουρα καλλιεργείται. Το έχω δει να συμβαίνει. Έχω δει παιδιά που δεν είχαν πολύ χιούμορ που το καλλιέργησαν με το να κάνουν παρέα με κωμικούς, ή να βλέπουν κωμωδία και κωμικές εκπομπές στην τηλεόραση καλλιέργησαν.”
Τα στερεότυπα και οι έμφυλες προκαταλήψεις
“Αυτό που λέω και στην παράσταση είναι ότι καμιά φορά νομίζω ότι δεν βοηθάει πολύ στο να βρεθεί η ισότητα, αν αναφερόμαστε ο ένας τον άλλο σαν εξωτικά πουλιά του παραδείσου. Όταν αρχίζουν οι γυναίκες “είναι έτσι”, οι άντρες “είναι αλλιώς”... Α, γυναίκα επιχειρηματίας, θα τα καταφέρει εκτός κουζίνας; Ή άντρας μόνος με τα παιδιά του. Ξέρει ότι δεν πρέπει να τα φάει; Αυτές οι αντιμετωπίσεις είναι λίγο προβληματικές. Θες μεν να πεις, μπράβο στον πατέρα που προσέχει μόνος του τα παιδιά, αλλά αν του φέρεσαι και λες ότι είναι το σπάνιο είδος, τότε τονίζεις πόσο σπάνιο είναι και ότι δεν θεωρείται νορμάλ ένας πατέρας να προσέχει τα παιδιά του. Οπότε ήθελα να κάνω μια παράσταση που να τονίζει πόσο γελοία είναι αυτά τα στερεότυπα τα οποία μας περιορίζουν καθημερινά. Γιατί καμιά φορά ξεχνιόμαστε και δεν καταλαβαίνουμε πόσο χαζά είναι. Ας πούμε το ότι περιορίζουμε τα χρώματα μπορεί να βάλει ένα αγόρι, μου φαίνεται τόσο χαζό. Θέλει να βάλει ροζ, ας βάλει ροζ. Κόκκινο, κόκκινο. Χρώματα είναι.
Ποιο είναι το πιο παράλογο στερεότυπο που έχεις συναντήσει εσύ;
“Θα το πω. Το πιο παράλογο για μένα είναι ότι οι γυναίκες δεν κάνουμε κ@κάκια. Μόνο γαρίφαλα και μονόκερους, ποτέ κόπρανα. Και μετά υπάρχουν διαφημίσεις που λένε ότι οι γυναίκες είναι δυσκοίλιες. Αλήθεια; Γιατί; Στις γυναίκες αυτό και στους άντρες νομίζω το πιο γελοίο στερεότυπο είναι ότι δεν κλαίνε. Το ότι απαγορεύεις την έκφραση συναισθημάτων, γιατί εκτός από οργή και χαρά δεν επιτρέπεται άλλο συναίσθημα στον άντρα. Αυτό δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα τα οποία τα βλέπουμε καθημερινά. Αν πάρεις ένα ανθρώπινο ον και του πεις, εσύ θα εκφράζεσαι μόνο μέσω οργής και βίας τότε να μη μας εκπλήσσει που η οργή και η βία είναι μέρος του πώς θα αντιδράνε και ξεσπάνε στους άλλους γύρω τους, από το γήπεδο μέχρι τις προσωπικές σχέσεις.
Πώς μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την νοοτροπία; Τι πιστεύεις. Έχουμε συνέχεια γυναικοκτονίες.
Νομίζω με το να τονίζουμε συνέχεια το θέμα και με το να ακούμε τους ειδικούς. Όχι τον κάθε πολιτικό, γιατί σε αυτό το στάδιο δεν βοηθάνε. Προσθέτουν βάρη πάνω σε ένα ήδη υπερφορτισμένο θέμα. Να ακούμε λίγο τι λένε οι ειδικοί, να τα “τσιμπάμε” νωρίς τα θέματα και νομίζω όσο πιο πολύ τα συζητάμε τόσο πιο πολύ αυξάνεται η γνώση και η ενημέρωση γύρω από αυτά.
Και η εκπαίδευση από νωρίς. Από την παιδική ηλικία, σίγουρα είναι βασικό.
“Αυτό, γιατί έχουμε εστιάσει πάρα πολύ στο πώς να μεγαλώνουμε τα κορίτσια μας. Να τους λέμε “μπορείς και πήγαινε και μπρος. Στο πώς μεγαλώνουμε τα αγόρια μας έχουμε μείνει λίγο πίσω.”
Η παράσταση με τους 17 κωμικούς άνδρες και το βαθύτερο πρόβλημα στον χώρο του stand-up comedy
Πρόσφατα παρακολουθήσαμε ένα περιστατικό που άγγιξε όλες τις γυναίκες κωμικούς στην Ελλάδα . Αναφέρομαι στην περίφημη αφίσα και παράσταση με τους 17 μόνο άντρες.
“Ανακοινώσαν παραστάσεις για τέσσερις συνεχόμενες Δευτέρες, σε ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα της Αθήνας. Θα κάνανε live ένα φορμάτ τηλεπαιχνιδιού, οπότε όχι stand-up, ένα τηλεπαιχνίδι και είχαν καλεσμένους και όλοι οι καλεσμένοι ήταν άντρες.”
Αυτό πιστεύεις ήταν ατυχής συγκυρία ή όντως έχουμε πρόβλημα βαθύτερο στον χώρο…
“Οχι, παντού. Είναι το αντιπροσωπευτικό ενός μεγαλύτερου προβλήματος, γιατί αυτοί είναι συνάδελφοι και φίλοι μου. Δηλαδή εμένα με ενόχλησε γιατί είναι φίλοι μου. Δεν το είδανε. Αυτό είναι μέρος του προβλήματος. Και επίσης οι πρώτοι που αντέδρασαν ήταν μέλη του κοινού και γυναίκες φαν αυτών των παιδιών. Πληγωθήκαμε αρκετά μεταξύ μας. Θα δείξει αν είναι μεγάλη ή μικρή η ρήξη. Για μένα ήταν προβληματικός ο τρόπος που απάντησαν. Θα δούμε…”
Η σεξουαλικότητα μετά την αναπηρία
Στην παράσταση μιλάς πολύ ανοιχτά για τη θηλυκότητα και τη σεξουαλικότητα σου. Ήταν κάτι που σου βγήκε φυσικά ή υπήρξε στιγμή που δίστασες να το κάνεις; Πόσο έχει επηρεάσει τελικά (η αναπηρία) τη θηλυκότητά σου, τη σεξουαλικότητά σου, την προσωπικότητά σου, το χιούμορ σου;
“Η προσωπικότητά μου έχει μείνει πάνω κάτω το ίδιο. Επηρεάστηκα στο πώς νιώθω για τον εαυτό μου ως σεξουαλικό ον. Δεν νιώθω το ίδιο σέξι, δεν νιώθω το ίδιο θελκτική. Το σώμα μου δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, οπότε νιώθω λίγο άγαρμπη πάνω σε τρυφερές στιγμές, γιατί όπως δεν βλέπω καλά το μικρόφωνο και το σκουντάω, άλλα πράγματα έχουν το ίδιο σχήμα, δεν τα βλέπω καλά και τα σκουντάω. (γέλια) Να πούμε στο προσωπικά μου. Μέχρι τώρα (μετά την αναπηρία) μόνο με άτομα που με ήξεραν από πριν έχω κάνει κάτι. Κάτι καινούριο δεν έχει γίνει ακόμα, φοβάμαι λίγο. Με κάποιον που με ξέρει και που με γνώριζε από πριν, μου είναι πιο εύκολο να τον εμπιστεύομαι. Είναι δικό μου θέμα. Δε νιώθω ιδιαίτερα σέξι, όσο και να μου το λένε οι γλυκύτατοι φαν μου. Το έχω δουλέψει κάπως και νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου τώρα.”
Κάνετε subscribe στο youtube κανάλι του Marie Claire Greece για να μας βλέπετε και μπορείτε να ακούτε τις Γυναίκες και στο Spotify
Φωτογραφίες: Penguin Productions
Μήνυμα της Κατερίνας Βρανά για την ακύρωση των παραστάσεων
“Είχα αποφασίσει τον Μάρτιο του 2025 να κλείσω τον κύκλο της παράστασης «Ντερμπεντέρισσα». Σκοπός μου ήταν οι τελευταίες ημερομηνίες μιας τόσο αγαπητής και προσωπικής παράστασης να είναι ένα γλέντι, ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ γεμάτο κέφι και αγάπη που να κορυφώνεται με μία επική βιντεοσκόπηση. Όμως νομίζω ότι αυτός ο μήνας είναι πολύ βαρύς και δύσκολος για όλους μας. Σ’ αυτή τη συγκυρία, με όσα συμβαίνουν, δεν θα μπορούσα να κλείσω αυτό τον κύκλο με το πνεύμα γιορτής, κεφιού και αγάπης που του αρμόζει. Γι’ αυτό και αποφάσισα να αναβάλω τις προγραμματισμένες παραστάσεις μου για τον Μάρτιο, στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Ανανεώνουμε το ραντεβού μας με την «Ντερμπεντέρισσα» για τον Μάιο. Ζητώ συγγνώμη για όποια τυχόν αναστάτωση προκληθεί. Θα πραγματοποιηθεί επιστροφή χρημάτων των εισιτηρίων σας εντός 5 εργάσιμων ημερών. Οι καινούργιες ημερομηνίες θα ανακοινωθούν στην αρχή της επόμενης εβδομάδας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την κατανόησή σας, είστε οι καλύτεροι και σας λατρεύω. ΥΓ. Θα περάσουμε τέλεια τον Μάιο”
