Το Χόλιγουντ υποκλίνεται στην τελευταία του ανακάλυψη: τη Μάικι Μάντισον, που υποδύεται μια δυναμική στριπτιζέζ σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής στη βραβευμένη με πέντε βραβεία Όσκαρ πλέον, ταινία «Anora». Όσα είπε στη συνέντευξη στη Μάρα Θεοδωροπούλου, αποκλειστικά για το ελληνικό Marie Claire, τον περασμένο Νοέμβριο, η νικήτρια του Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου.
Τη φετινή κινηματογραφική σεζόν, το όνομα στα στόματα όλων είναι ένα: Μάικι Μάντισον. Η νεαρή πρωταγωνίστρια της ταινίας «Anora», που βραβεύτηκε με Χρυσό Φοίνικα στο τελευταίο Φεστιβάλ Καννών, έχει καταπλήξει κοινό και κριτικούς με τη γενναία, εκρηκτική ερμηνεία της στον ομώνυμο ρόλο και αφού θεωρήθηκε φαβορί όλους αυτούς τους μήνες, έφυγε χτες βράδυ από την τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ με το αγαλματίδιο αγκαλιά. Η Μάντισον προκαλεί γέλια τη μία στιγμή και ραγίζει καρδιές την άλλη υποδυόμενη την Ανόρα ή Άνι, μια Νεοϋορκέζα εξωτική χορεύτρια που αναλαμβάνει να ψυχαγωγήσει για μία εβδομάδα τον πάμπλουτο γιο (Μαρκ Εντελστάιν) ενός Ρώσου ολιγάρχη, καταλήγει να τον παντρεύεται και αμέσως βλέπει την παραμυθένια ζωή που άγγιξε για λίγο να γκρεμίζεται, όταν οι γονείς του επιπόλαιου γαμπρού μαθαίνουν τα νέα και στέλνουν τους μπράβους τους για να διορθώσουν το λάθος του πιτσιρικά. Στα χέρια της Μάντισον, η Ανι σκάει στη μεγάλη οθόνη σαν εντυπωσιακό πυροτέχνημα και γαντζώνεται από το όνειρο μιας καλύτερης ζωής με αποφασιστικότητα, τόλμη και ερωτισμό, δικαιώνοντας πλήρως την επιλογή του σκηνοθέτη Σον Μπέικερ να της προσφέρει το ρόλο χωρίς να αναλογιστεί άλλες υποψήφιες: μια τέτοια ερμηνεία σε βάζει στη γρήγορη λωρίδα του stardom. Η 25χρονη Μάντισον είχε μια μικρή αλλά εκλεκτή φιλμογραφία στο ενεργητικό της μέχρι το «Anora», από την οποία ξεχωρίζουν οι «δολοφονικές» συμμετοχές της στο προπέρσινο «Scream» και στο «Κάποτε… στο Χόλιγουντ» – συγκεκριμένα η εμφάνισή της σε αυτή την ταινία, όπου έπαιζε ένα μέλος της οικογένειας του Τσαρλς Μάνσον, έπεισε τον Μπέικερ ότι είχε βρει την πρωταγωνίστριά του για το «Anora». Μεγαλωμένη σε μια φάρμα με άλογα στην Καλιφόρνια, η Μάντισον αποφάσισε στα 14 της ότι θα γίνει ηθοποιός, εγκαταλείποντας μια πιθανή καριέρα στην αγωνιστική ιππασία. Η ανερχόμενη ηθοποιός μίλησε στο Marie Claire Greece στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λονδίνου για τα ξενύχτια της στα στριπτιζάδικα της Νέας Υόρκης, την πραγματικότητα της σεξεργασίας και το αν η ταινία της αποτελεί την αντίθετη όψη του «Pretty Woman».
Πώς αντέδρασες όταν σου προσφέρθηκε ο ρόλος της Άνι;
Ημουν μπερδεμένη και έκπληκτη. Προφανώς δέχτηκα αμέσως και με ενθουσίαζε το ενδεχόμενο της συνεργασίας (με τον Μπέικερ), αλλά ένα μέρος του εαυτού μου φοβόταν ότι για κάποιο λόγο θα έχανα το ρόλο ξαφνικά. Δεν μου επέτρεψα να χαρώ πολύ, σε περίπτωση που δεν συνέβαινε τελικά. Αλλά να που έγινε και που είμαστε εδώ τώρα. Από τότε έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να νιώσει υπερηφάνεια και ενθουσιασμό γι’ αυτή την ταινία. Είμαι ευγνώμων και χαρούμενη.
Ο Σον Μπέικερ ανέφερε ότι όταν σε γνώρισε εξεπλάγη από το πόσο συνεσταλμένη είσαι σε σχέση με την Άνι. Από πού αντλείς υλικό για να υποδυθείς τέτοιους χαρακτήρες;
Δεν ξέρω, αλλά νομίζω ότι μου αρέσει να υποδύομαι χαρακτήρες που είναι εντελώς διαφορετικοί από μένα. Για κάποιο λόγο το βρίσκω εύκολο να μπω στο πετσί τους, αλλά συχνά νιώθω πως χρειάζομαι πολλή ενέργεια για να παίξω τους χαρακτήρες αυτούς επειδή δεν είναι κάτι 100% φυσιολογικό για μένα.
Πώς προετοιμάστηκες πρακτικά και συναισθηματικά για να παίξεις το ρόλο της Άνι;
Έκανα έρευνα για το πώς είναι η σεξεργασία. Είδα ντοκιμαντέρ, διάβασα απομνημονεύματα, μίλησα με τους συμβούλους της ταινίας, πήγα σε στριπτιζάδικα και παρακολούθησα χορεύτριες. Έμαθα πώς να χορεύω ρεαλιστικά από επαγγελματία χορεύτρια στο Λος Άντζελες. Αφιέρωσα πολλούς μήνες στην προσπάθεια αυτή και στη συνέχεια σκέφτηκα πολύ το χαρακτήρα μου, φανταζόμουν πώς είναι, έκανα ερωτήσεις στον εαυτό μου για το πώς είναι η ζωή αυτού του ατόμου. Δεν ήθελα να έχω καμία αναπάντητη ερώτηση για εκείνη, ήθελα να ξέρω τα πάντα και να τη δημιουργήσω ξεκινώντας από το μηδέν, έτσι ώστε να μην υπάρχει κανένας ενδοιασμός όταν ολοκληρωθεί. Πήγα στη Νέα Υόρκη ένα μήνα νωρίτερα για να ζήσω στη γειτονιά της και ήδη είχα αρχίσει να μαθαίνω την προφορά που κάνω στην ταινία. Την τελειοποίησα όταν έζησα στο Μπράιτον Μπιτς για λίγο. Φυσικά έμαθα και όσο περισσότερα ρώσικα μπορούσα.
Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση εκείνες τις βραδιές στα κλαμπ με τις χορεύτριες;
Στα κλαμπ παρατηρούσα τις λεπτομέρειες, δηλαδή το πώς μάζευαν τα λεφτά ή σε τι τσάντες τα έβαζαν, τι ρούχα φόραγαν, πώς συμπεριφέρονταν στους ανθρώπους. Βρέθηκα μπροστά σε έναν πλούτο πληροφοριών και προσπαθούσα να είμαι σαν μύγα στον τοίχο. Δεν είχα ξαναπάει σε στριπτιζάδικο πριν από την έρευνά μου για την ταινία και πήγα με εντελώς ανοιχτό μυαλό ως προς τις προσδοκίες μου.
Πώς ήταν η εμπειρία των γυρισμάτων, δεδομένου του χαμηλού προϋπολογισμού και του guerilla στυλ με τον οποίο κάνει τις ταινίες του ο Σον Μπέικερ;
Δεν είχα προηγούμενη εμπειρία με τον υβριδικό, ντοκιμαντερίστικο τρόπο γυρισμάτων για τον οποίο φημίζεται ο Σον. ‘Ένιωθα ότι είχαν θολώσει τα όρια της πραγματικότητας και του χαρακτήρα που έπαιζα και ως ηθοποιός το βρήκα συναρπαστικό επειδή δεν μπορείς να έχεις καμία προσδοκία για το πώς μπορεί να καταλήξει μια σκηνή. Ακολουθείς τις προθέσεις σου έχοντας εντελώς ανοιχτό μυαλό. Ήμουν δεκτική και ανοιχτή σε ό,τι συνέβαινε όταν μιλούσα με αυτούς τους ανθρώπους. Κάποιες σκηνές ήταν δύσκολες σωματικά και άλλες συναισθηματικά. Συνολικά, μιλάμε για ένα χαρακτήρα που δεν είχα ξαναπαίξει ποτέ και η πρόκληση ήταν όλη η προετοιμασία. Η πιο δύσκολη σκηνή ήταν η τελευταία, πήρε μήνες προετοιμασίας.
Πώς επηρέασε αυτός ο ρόλος τη δική σου άποψη για τη γυναικεία ενδυνάμωση και σεξουαλικότητα;
Μαθαίνοντας να χορεύω, ένιωσα ότι επηρεάστηκε ο τρόπος που έβλεπα τον εαυτό μου και το σώμα μου και μου έδωσε μια νέα οπτική της σεξουαλικότητάς μου. Πιστεύω ότι αυτό με βοήθησε πολύ να ζωντανέψω καλύτερα το χαρακτήρα της Άνι.
Τι σε συγκίνησε περισσότερο στο χαρακτήρα της Άνι;
Πιστεύω πως είναι μαχήτρια, καταφερτζού και κάποια που θα παλέψει γι’ αυτό που νιώθει και που θεωρεί ότι δικαιωματικά της ανήκει. Παλεύει για τη ζωή που πιστεύει ότι της αξίζει και τη θαυμάζω πολύ γι’ αυτό. Έχει, επίσης, μεγάλη αισιοδοξία, πράγμα που αναγνώρισα από την αρχή και ήθελα πολύ να τονίσω σ’ εκείνη. Στο κλαμπ, η Άνι χορεύει και προσπαθεί να βγάλει όσο πιο πολλά χρήματα μπορεί κάθε βράδυ. Έχει τη νοοτροπία της κολπατζούς, προσπαθεί να συνδεθεί με τους άντρες και να καταλάβει τι μπορεί να προσφέρει ο ένας στον άλλον. Αυτή είναι η λογική της όταν δουλεύει. Στη σκηνή της εισβολής τριών αντρών στο σπίτι δεν ξέρει τι θα συμβεί, φοβάται και γι’ αυτό αρχίζει να αντιστέκεται με λύσσα και να παλεύει για τη ζωή της. Έχει πνεύμα αγωνίστριας και παλεύει σκληρά και βρώμικα για να διατηρήσει αυτό που θεωρεί δικό της και να ξεφύγει από την κατάσταση.
Κάποιες κριτικές περιγράφουν το «Anora» ως μια πιο ρεαλιστική βερσιόν του «Pretty Woman». Συμφωνείς; Πώς ήταν για σένα να παίζεις σε μια ταινία που παρουσιάζει τη σεξεργασία με περισσότερο βάθος;
Η ουσιαστική, λιγότερο επιφανειακή απεικόνιση της σεξεργασίας στην ταινία σήμαινε πολλά για μένα. Ήθελα να είναι ειλικρινής και ρεαλιστική η ιστορία της Άνι και αυτό απαιτούσε πολλή έρευνα και προσήλωση από την πλευρά μου. Το «Pretty Woman» είναι κλασική ταινία, αλλά δεν είχα σκεφτεί τους παραλληλισμούς όσο γυρίζαμε το «Anora». Μόνο όταν τελείωσαν τα γυρίσματα άρχισα να ακούω ανθρώπους να συγκρίνουν τις δύο ταινίες. Τη θεωρώ καταπληκτική ταινία, οπότε μου αρέσουν οι παρομοιώσεις, γιατί όχι;
