Η ταινία «Το αγαπημένο μου γλυκό», που προβάλλεται αυτή την περίοδο στους ελληνικούς κινηματογράφους, αφηγείται την ιστορία έρωτα ανάμεσα σε δύο μοναχικούς 70χρονους και σκιαγραφεί την κατάσταση στο σύγχρονο, θεοκρατούμενο Ιράν, αλλά και την τόλμη των ηρώων της διπλανής πόρτας, που αντιμετωπίζουν ανά πάσα στιγμή την απειλή της σύλληψης από τη λεγόμενη αστυνομία της ηθικής.
Κεντρική ηρωίδα, η Μαχίν, η οποία ζει μόνη στην Τεχεράνη, από τότε που έμεινε χήρα και η κόρη της μετανάστευσε στην Ευρώπη μαζί με τα εγγόνια της δραπετεύοντας από το ιρανικό καθεστώς. Μία μέρα όμως η ερωτική της ζωή θα αποκτήσει νέα πνοή, και η καρδιά, μαζί με το σπίτι της, θα ανοίξουν και πάλι για έναν άνδρα. Το αναπάντεχο φλερτ τους θα εξελιχτεί σε ένα βράδυ που από κάθε άποψη θα μείνει αξέχαστο.
Το φιλμ έκανε παγκόσμια πρεμιέρα και απέσπασε διακρίσεις στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2024 (Βραβείο της Οικουμενικής Επιτροπής, Βραβείο FIPRESCI), παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2024 και χαρακτηρίστηκε από την Guardian «δεύτερη καλύτερη ταινία για το 2024».
Ωστόσο οι δύο σκηνοθέτες της, Maryam Moghaddam και Behtash Sanaeeha, δεν έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τη διεθνή αναγνώριση της δουλειάς τους. Το φιλμ ενόχλησε τόσο το ιρανικό καθεστώς, που εδώ και δύο χρόνια τους έχει επιβάλει απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και δεν επιτρέπει την προβολή της ταινίας στο Ιράν.
Πριν από ενάμιση χρόνο, το θεοκρατικό καθεστώς ξεκίνησε μια δίκη εναντίον τους με τις κατηγορίες της αντικαθεστωτικής προπαγάνδας, της προαγωγής της πορνείας και των ελευθερίων ηθών, και της παραβίασης του ισλαμικού νόμου με τη δημιουργία μιας «χυδαίας» ταινίας. Επιπλέον, τους κατηγορεί για παράνομη διανομή της ταινίας.
Μετά από μήνες ανακρίσεων, την 1η Μαρτίου, η Maryam και ο Behtash έχουν κληθεί να καταθέσουν ενώπιον του Επαναστατικού Δικαστηρίου του Ιράν. Υπό το πρίσμα των εξελίξεων αυτών, και όπως ενημέρωσαν οι sales agents του «Αγαπημένου μου γλυκού» τη Weirdwave (τον διανομέα της ταινίας στην Ελλάδα), γίνεται μια διεθνής προσπάθεια υποστήριξής τους μέσω της συλλογής υπογραφών με στόχο την απόσυρση όλων των κατηγοριών εναντίον τους και υπέρ του δικαιώματός τους να εργάζονται και να δημιουργούν ελεύθερα.
Η προσπάθεια αυτή γίνεται σε συνεργασία με την International Coalition for Filmmakers at Risk (ICFR) και μπορούμε να την υποστηρίξουμε και να τη διαδώσουμε κάνοντας «κλικ» εδώ.
Η Maryam σε μια πρόσφατη συνέντευξή της στο Marie Claire Greece είχε πει: «Εδώ και 45 χρόνια μάς απαγορεύεται να ζούμε μια φυσιολογική ζωή στο Ιράν, από κάθε άποψη: στο ντύσιμο, στο φαγητό, στο τραγούδι, στον χορό… στα πάντα. Αλλά ο κόσμος συνεχίζει να τα κάνει όλα αυτά στα κρυφά, στο σπίτι του. Ζει διπλή ζωή. Ανέκαθεν μάς απαγορευόταν, ως κινηματογραφιστές, να δείξουμε τη ζωή στο σπίτι, ότι είμαστε όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι. Ήθελαν από εμάς να προσποιούμαστε. Όμως αυτή τη φορά πήραμε το ρίσκο και νιώθουμε περήφανοι γι’ αυτό».
