Μια 100χρονη Αμερικανίδα κρατάει ημερολόγιο κάθε μέρα εδώ και 90 χρόνια. Η Evie Riski, από τη Lakota της Βόρειας Ντακότα, άρχισε να καταγράφει τα καθημερινά γεγονότα της ζωής της την 1η Ιανουαρίου 1936, μια εβδομάδα πριν από τα 11α γενέθλιά της, και δεν έχει χάσει ούτε μια μέρα έκτοτε – έχει να επιδείξει σχεδόν 33.000 εγγραφές.
Το πρώτο ημερολόγιο της Riski ήταν δώρο από τον πατέρα της, ο οποίος ήθελε να καταγράφει κάθε μέρα γραπτώς, όπως ακριβώς έκανε και ο ίδιος. Εννέα δεκαετίες αργότερα, δημιούργησε μια εκτεταμένη «χρονοκάψουλα» μιας ολόκληρης ζωής με καθημερινά γεγονότα στη γενέτειρά της.
Η εκατοντάχρονη, τη ζωή της οποίας πρόσφατα ανέδειξε η Washington Post, μεγάλωσε στο Νιαγάρα, περίπου 20 λεπτά από το σημείο όπου ζει σήμερα. Σύμφωνα με την κόρη της, Michelle Locken, 59 ετών, είδε τον κόσμο να αλλάζει μπροστά στα μάτια της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Δεν είχαμε τηλεόραση, ραδιόφωνο ή τηλέφωνο και μπορώ να σας πω ακριβώς πότε ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα – ήταν το 1944», είπε η 100χρονη γυναίκα. Για το ημερολόγιό της, χρησιμοποιούσε πάντα καλλιγραφική γραφή, ακόμη και στον μετα-ψηφιακό κόσμο, όπου η ηλεκτρονική γραφή έχει αντικαταστήσει μεγάλο μέρος αυτού που γνωρίζαμε ως γραπτό λόγο.
«Οι γιαγιάδες ήταν στο σπίτι μας. Ο Κλάρενς περπάτησε από τη θεία Άλμα σήμερα το πρωί», διαβάζει ένα απόσπασμα από την πρώτη ημέρα που έγραψε στο ημερολόγιο. Έχουν περάσει επτά χρόνια από τότε που μετακόμισε σε οίκο ευγηρίας, αλλά η Evie Riski εξακολουθεί να ασχολείται με το γράψιμο.
«Συχνά συνειδητοποιούμε πολύ αργά ότι ο χρόνος περνάει γρήγορα, αλλά η Evie έχει βρει έναν τρόπο να απομνημονεύει τη ζωή της, σελίδα προς σελίδα», δήλωσε η Anna Halvorson, η διαχειρίστρια του Prairie Rose Independent Living, του οίκου ευγηρίας όπου ζει η γυναίκα.
Evie Riski’s dozens of diaries are not only a record of life in North Dakota over the decades, but they have also helped to solve minor family arguments. https://t.co/7FbbUKd5Cy
— The Washington Post (@washingtonpost) February 10, 2025
Ούτε ο τοκετός ούτε οι ασθένειες δεν μπόρεσαν να την εμποδίσουν από το να γράψει το ημερολόγιό της. Όταν χρειάστηκε να κάνει εισαγωγή στο νοσοκομείο, έγραφε σε χαρτιά. Αφού επέστρεφε στο σπίτι, μετέφερε τις σημειώσεις της στο ημερολόγιό της.
«Δεν υπήρχε πραγματικά καμία δικαιολογία για να μην γράφω σε αυτό. Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος κάθε μέρα και είναι απλώς μια υπέροχη συνήθεια να την αποκτήσεις», είπε.
Όλα τα ημερολόγια της Riski είναι αποθηκευμένα στο ξύλινο σεντούκι. Από τις δουλειές που έκανε στη φάρμα της στη Βόρεια Ντακότα και τις απογοητεύσεις της στο γυμνάσιο μέχρι τις γέννες των τριών παιδιών της και τον θάνατο του συζύγου της το 2010.
«Κάθε βράδυ, όταν τελειώνω το γράψιμο, κοιτάζω πάντα το ημερολόγιο της περασμένης χρονιάς για να δω τι έκανα την προηγούμενη. Ενενήντα χρόνια είναι πολλά, αλλά είμαι χαρούμενη που το κατάφερα», είπε.
