Τα αδέλφια μοιράζονται έναν μοναδικό δεσμό που δημιουργείται από κοινές αναμνήσεις, οικογενειακές τελετουργίες και περιστασιακούς καβγάδες.
Αλλά ρωτήστε σχεδόν οποιονδήποτε έχει αδελφό ή αδελφή και πιθανότατα θα βρείτε μια μακροχρόνια συζήτηση: ποιος είναι ο αγαπημένος των γονιών; Νέα έρευνα ρίχνει φως σε αυτή την «παιχνιδιάρικη αντιπαλότητα», αποκαλύπτοντας πώς οι γονείς μπορεί να δείχνουν διακριτικά εύνοια σε κάποιο παιδί, με βάση τη σειρά γέννησης, την προσωπικότητα και το φύλο.
Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από τον καθηγητή Alex Jensen, της Σχολής Οικογενειακής Ζωής του Brigham Young University, διαπίστωσε ότι τα μικρότερα αδέλφια γενικά τυγχάνουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης από τους γονείς. Εν τω μεταξύ, τα μεγαλύτερα αδέλφια συχνά έχουν μεγαλύτερη αυτονομία και οι γονείς είναι λιγότερο ελεγκτικοί απέναντί τους καθώς μεγαλώνουν.
«Είναι χρήσιμο όταν προσπαθείτε να αναλύσετε τα ευρήματα αυτής της μελέτης να λαμβάνετε υπ’ όψιν σας τα πρότυπα της δικής σας οικογένειας», δήλωσε ο Jensen. «Όταν οι γονείς έχουν επίγνωση όσων συμβαίνουν, μπορούν να κάνουν μικρές προσαρμογές που ωφελούν όλους».
Η μελέτη ανακάλυψε ότι οι γονείς τείνουν να ευνοούν τις κόρες ελαφρώς περισσότερο από τους γιους, αν και μόνο οι γονείς φαίνεται να αναγνωρίζουν αυτήν την προκατάληψη — τα παιδιά όχι.
Η προσωπικότητα παίζει επίσης μεγάλο ρόλο στην εύνοια που λαμβάνουν τα παιδιά – εκείνα που είναι ευχάριστα και υπεύθυνα, ανεξάρτητα από τη σειρά γέννησης ή το φύλο, λαμβάνουν σε γενικές γραμμμές ευνοϊκότερη μεταχείριση.
«Οι περισσότεροι γονείς πιθανότατα συνδέονται πιο εύκολα με ένα παιδί σε σχέση με ένα άλλο, είτε αυτό οφείλεται στην προσωπικότητα, τη σειρά γέννησης, το φύλο ή άλλα πράγματα όπως τα κοινά ενδιαφέροντα», δήλωσε ο Jensen στο sciencedaily.com. «Παρακολουθήστε αυτά τα μοτίβα μέσα σας. Δώστε προσοχή στο πώς αντιδρούν τα παιδιά σας σε πράγματα που θα μπορούσαν να εκληφθούν ως ευνοιοκρατία».
Ο Jensen λέει ότι είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι αυτές οι δυναμικές δεν αφορούν μόνο την αδελφική αντιπαλότητα – αφορούν την ευημερία. Άλλες έρευνές του δείχνουν ότι τα παιδιά που αισθάνονται λιγότερο ευνοημένα από τους γονείς τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν κακή ψυχική υγεία και να εμπλακούν σε προβληματική συμπεριφορά στο σπίτι ή στο σχολείο.
«Έχετε το νου σας για πράγματα που φαίνονται άδικα. Τα παιδιά σας θα σας ενημερώσουν αν θεωρούν κάτι άδικο. Δώστε τους προσοχή όταν το γνωστοποιούν», δήλωσε ο Jensen. «Είτε τους λείπει η προοπτική και η κατανόηση, είτε πρέπει να κάνετε κάποιες αλλαγές στην ανατροφή των παιδιών σας. Βεβαιωθείτε ότι είστε ανοιχτοί στο τελευταίο».
Για τη διεξαγωγή της μελέτης, ο Jensen και οι συνεργάτες του εξέτασαν δεδομένα από περισσότερα από 19.000 άτομα, αντλώντας πληροφορίες από ένα ευρύ φάσμα δημοσιευμένων και αδημοσίευτων πηγών. Η έρευνα παρέχει μια ευρεία άποψη για το πώς εκδηλώνονται οι γονικές προτιμήσεις και πώς μπορούν να επηρεάσουν τα παιδιά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
«Μερικές φορές οι γονείς ανησυχούν τόσο πολύ για τη μεταχείριση των παιδιών τους που μπορεί να παραβλέπουν τις ατομικές ανάγκες», σημείωσε ο Jensen. «Δεν προτείνουμε στους γονείς να αισθάνονται ένοχοι- αντίθετα, μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή την έρευνα ως ενθάρρυνση για να αναζητήσουν τα σημεία στα οποία μπορούν να βελτιωθούν, χωρίς να φτάσουν στα άκρα».
Ο καθηγητής ελπίζει ότι η μελέτη θα ρίξει φως σε οικογενειακές δυναμικές που συχνά γίνονται αισθητές, αλλά σπάνια συζητούνται. Η ευνοιοκρατία, είτε σκόπιμη είτε ακούσια, μπορεί να διαμορφώσει τις αδελφικές σχέσεις και την ατομική ευημερία. Αναγνωρίζοντας αυτά τα μοτίβα, οι γονείς μπορούν να προωθήσουν ισχυρότερους οικογενειακούς δεσμούς με ουσιαστικούς τρόπους.
«Οι απλές απαντήσεις είναι ίσως οι καλύτερες. Να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας και με τα παιδιά σας», δήλωσε ο Jensen. «Να περνάτε χρόνο μαζί. Κάντε πράγματα μαζί που αρέσουν σε όλους σας – και στα παιδιά σας. Δουλέψτε μαζί, διασκεδάστε, αγκαλιαστείτε. Οι σχέσεις χρειάζονται χρόνο και ο χρόνος που περνάτε μαζί κάνοντας διάφορα πράγματα θα έχει πολλά θετικά οφέλη».
