Τον Ιούνιο ανάμεσα στις Αμερικανίδες που διεκδίκησαν μια πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 ήταν η 39χρονη μαραθωνοδρόμος Keira D’Amato, μητέρα δύο παιδιών, κάτοχος του ρεκόρ των 2:19:12 στον Μαραθώνιο του Χιούστον (2022). Το γεγονός ότι δεν εξασφάλισε μια θέση στην ολυμπιακή ομάδα δεν την εμπόδισε να αστειευτεί ότι είναι τόσο μεγάλη ώστε θα μπορούσε να είναι η μητέρα της συναγωνίστριάς της, Parker Valby.
«Δεν είναι ο κανόνας γυναίκες της ηλικίας μου να ανταγωνίζονται σε αυτό το επίπεδο. Και νομίζω ότι γι’ αυτό πολλές δεν το δοκιμάζουν. Οι εμπειρίες της ζωής μου μού έχουν διδάξει να αγωνίζομαι διαφορετικά από ό,τι στα είκοσι χρόνια μου. Είμαι πιο οξυδερκής, πιο σίγουρη για τον εαυτό μου, πιο ανταγωνιστική, πιο ικανή, πιο πειθαρχημένη» είπε, σύμφωνα με ένα νέο αφιέρωμα του Marie Claire US, για να προσθέσει: «Ναι, χρειάζομαι περισσότερο χρόνο αποθεραπείας, αλλά τρέχω πιο γρήγορα από ποτέ».
«Ναι, χρειάζομαι περισσότερο χρόνο αποθεραπείας, αλλά τρέχω πιο γρήγορα από ποτέ» λέει η 39χρονη μαραθωνοδρόμος Keira D’Amato, μητέρα δύο παιδιών.
Η D’ Amato είναι μόνο μία από τις αθλήτριες που συνεχίζουν να κάνουν πρωταθλητισμό παρόλο που πλησιάζουν, ή έχουν ξεπεράσει, τα σαράντα. Ανάμεσα σε αυτές είναι η πρωταθλήτρια στα 100 μ. και κάτοχος τριών ολυμπιακών μεταλλίων Shelly-Ann Fraser-Pryce, η οποία στα 37 της θα αγωνιστεί στο Παρίσι απέναντι σε γυναίκες τουλάχιστον 13 χρόνια νεότερες. Στο μπάσκετ, από την άλλη, και συγκεκριμένα στο WNBA, αγωνίζεται η 42χρονη Diana Taurasi, που ονειρεύεται αυτό το καλοκαίρι να μεγαλώσει τη συλλογή των ολυμπιακών μεταλλίων της, η οποία ήδη μετράει πέντε χρυσά. Ενώ στα CrossFit Games η 67χρονη Julie Holt, με δύο νίκες στο ενεργητικό της, σπάει όλα τα ηλικιακά κοντέρ.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στην κολύμβηση φέτος διεκδίκησε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες η 46χρονη Gabrielle Rose, σημειώνοντας το προσωπικό ρεκόρ των 1:08:32 στα εκατό μέτρα πρόσθιο. Όπως δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Απλά ελπίζω να δείξω στον κόσμο ότι μπορείς να κάνεις περισσότερα. Θέλω οι γυναίκες, συγκεκριμένα, να ξέρουν ότι μπορούν να πετύχουν πολύ περισσότερα καθώς μεγαλώνουν».
Υπάρχουν φυσικά και άλλα παραδείγματα, αλλά δεν χρειάζεται να πάμε μακριά: Η Ελληνίδα δρομέας Αντιγόνη Ντρισμπιώτη (διαβάστε εδώ τη νέα συνέντευξή της στο Marie Claire) ετοιμάζεται να ζήσει για τρίτη φορά την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων στα σαράντα χρόνια της. Παρά τα μετάλλια που είχε κατακτήσει η αθλήτρια πριν από τα δύο χρυσά στο Μόναχο, είχε αποκλειστεί από κάποιο σημαντικό χορηγικό πρόγραμμα εξαιτίας της ηλικίας της. Τότε δεν δίστασε και αντέδρασε, δίνοντας στον Τύπο την πρωτότυπη απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής που αποδείκνυε όσα δικαιούνταν.
Στην κολύμβηση φέτος διεκδίκησε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες η 46χρονη Gabrielle Rose, σημειώνοντας το προσωπικό ρεκόρ των 1:08:32 στα εκατό μέτρα πρόσθιο. Όπως δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Απλά ελπίζω να δείξω στον κόσμο ότι μπορείς να κάνεις περισσότερα. Θέλω οι γυναίκες, συγκεκριμένα, να ξέρουν ότι μπορούν να πετύχουν πολύ περισσότερα καθώς μεγαλώνουν».
Το γεγονός ότι οι αθλήτριες αμφισβητούν το στερεότυπο της μέσης ηλικίας, τα σαράντα ως ημερομηνία λήξης στον πρωταθλητισμό, ανήκει σε ένα μεγαλύτερο πολιτισμικό φαινόμενο όπου γυναίκες από όλο τον κόσμο και όλους τους χώρους αναθεωρούν τις αφηγήσεις για το τι μπορείς να πετύχεις σε κάθε ηλικιακό στάδιο της ζωής σου. Στον αθλητισμό, ειδικότερα, σύμφωνα με στατιστικά 114 χρόνων, παρατηρείται μια σταθερή αύξηση στις ηλικίες όπου οι Ολυμπιονίκες γυναίκες φτάνουν στο peak της επίδοσής τους. Ακόμα και αλλαγές στη ζωή που στο παρελθόν εθεωρούντο ταφόπλακα για τον πρωταθλητισμό, όπως η μητρότητα, δεν συνιστούν πλέον εμπόδια στη διαδρομή μιας αθλήτριας, όπως έχουν δείξει περιπτώσεις σαν εκείνη της Allyson Felix, η οποία μάλιστα πήρε φέτος την πρωτοβουλία να ιδρύσει τον πρώτο παιδικό σταθμό για παιδιά αθλητών στο Ολυμπιακό Χωριό του Παρισιού. Μέτρα υποστήριξης -πρακτικής, σωματικής, συναισθηματικής- όπως αυτό βοηθούν τις γυναίκες να συνεχίσουν να εξελίσσονται πολύ μετά τα τριάντα χρόνια τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η παράταση μιας αθλητικής καριέρας δεν είναι χρήσιμη μόνο από οικονομικής άποψης, ειδικά για τις γυναίκες που υποφέρουν μέχρι σήμερα από το μισθολογικό χάσμα και στον κόσμο των σπορ, αλλά, κυρίως, από συναισθηματικής άποψης. Το ψυχικό κόστος από το τέλος της, για παράδειγμα, στα 35 ή τα 40 χρόνια, σε μια ηλικία που άλλες επαγγελματίες βρίσκονται στην πιο δημιουργική φάση τους, είναι απλά ανυπολόγιστο.
«Το να τελειώνεις μια αθλητική καριέρα είναι σχεδόν σαν να κάνεις ευθανασία στον σκύλο σου. Το έχεις επιλέξει αλλά δεν θέλεις να το κάνεις υπερβολικά νωρίς και αυτή η επιλογή σε κάνει να υποφέρεις και να δυστυχείς».
«Σκεφτείτε το, να αφιερώνετε όλη τη ζωή σας στο να γίνετε οι καλύτερες αθλήτριες που μπορείτε αλλά να έχετε το περιθώριο να το κάνετε μέχρι τα τριάντα σας, αν είστε τυχερές» σχολιάζει σχετικά η 39χρονη Τζαμαϊκανή πρωταθλήτρια του στίβου Sanya Richards-Ross, που συμμετείχε στους τελευταίους της Ολυμπιακούς Αγώνες το 2016.
Η 40χρονη μαραθωνοδρόμος Des Linden, η οποία δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να κρεμάσει σύντομα τα παπούτσια της, είπε: «Το να τελειώνεις μια αθλητική καριέρα είναι σχεδόν σαν να κάνεις ευθανασία στον σκύλο σου. Το έχεις επιλέξει αλλά δεν θέλεις να το κάνεις υπερβολικά νωρίς και αυτή η επιλογή σε κάνει να υποφέρεις και να δυστυχείς. Είναι παράξενο, αλλά πάντα το σκέφτομαι κάπως έτσι».
