Οι ειδήσεις των τελευταίων ημερών με τους ξυλοδαρμούς γυναικών από τους συντρόφους και τους συζύγους τους, δείχνουν ότι η κοινωνία μας δεν έχει κάνει πολλά βήματα εξέλιξης από την κοινωνία που περιγράφει το έργο του Κώστα Μποσταντζόγλου, «Ο Ελέφας», το οποίο ξεκινά καλοκαιρινή περιοδεία.
«Ο Ελέφας» είναι μια πικρή κωμωδία, ένα ανελέητα σαρκαστικό δράμα με ήρωες ανήθικους, αλλά ηθικολόγους, βίαιους αλλά και ευαίσθητους. Η κακοποίηση του άλλου έχει γίνει συνήθεια μέσα στην καθημερινότητάς τους αλλά και τρόπος επιβίωσης.
Μια γυναίκα, η Γωγώ, την οποία υποδύεται η Μπέσυ Μάλφα, προσπαθεί να διασωθεί ηθικά, αλλά μέσα από μια απονενοημένη πράξη τελικά, που κανείς δεν θα περίμενε.
Όπως μας λέει η ίδια η ηθοποιός, η ηρωίδα της «δεν ξεχνά. Όπως ο ελέφαντας θυμάται τα πάντα και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να αντιδράσει».
« “Ο Ελεφας”, του Κωνσταντίνου Μποσταντζόγλου, που σκηνοθέτησε ο Λευτέρης Γιοβανίδης, μας βάζει σε μια κλειστή και συντηρητική κοινωνία, γεμάτη υποκρισία και σκοτεινά μυστικά.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα χωριό της Ελλάδας όπου οι 4 ήρωες μας, η Γωγώ, ο Μήτσος , ο Τάσος και η Βούλα μπλέκονται σ’ ένα κουβάρι κωμικών και τραγικών καταστάσεων.
Η Γωγώ, η ηρωίδα την οποία υποδύομαι δεν ξεχνά αυτά που της έχουν συμβεί. Σαν Ελέφαντας και αυτή θυμάται τα πάντα και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να αντιδράσει απέναντι στην σκληρότητα την οποία υπομένει καθημερινά από τον σύζυγό της Μήτσο, τον κολλητό του συζύγου της Τάσο, και την υποκρισία της ανιψιάς της, Βούλας», εξηγεί.
Η Μπέσυ Μάλφα δεν χρειάζεται συστάσεις. Με μία καριέρα δεκαετιών πίσω της έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου τόσο στο θέατρο, όσο και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο.
Κατασταλαγμένη και σίγουρη για κάθε βήμα της, παραδέχεται πως σκέφτεται πολύ καλά πριν δεχτεί ή αρνηθεί κάθε επαγγελματική πρόταση που της γίνεται, ενώ φαίνεται πως δεν μετανιώνει για τις επιλογές της, τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Στον Ελέφαντα έχει αναλάβει έναν ρόλο σκληρό και απαιτητικό, μιας γυναίκας που παλεύει να ελευθερωθεί από ανθρώπους, όρια, κοινωνικά και συναισθηματικά πρέπει.
Υποδύεστε μία γυναίκα που ανέχεται πολλά και τελικά αντιδρά έντονα και απρόσμενα. Πώς καταφέρατε να ενδυθείτε τον συγκεκριμένο ρόλο;
«Ο ρόλος της Γωγώς ήταν και είναι ένας δύσκολος ρόλος που ήθελε πολύ βαθύ ψάξιμο, ανάλυση, καθώς και σκληρή δουλειά για να γίνω αυτή η γυναίκα. Έγιναν ατέλειωτες πρόβες με προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια από τον σκηνοθέτη του έργου Λευτέρη Γιοβανίδη, για να τα καταφέρουμε».
Ψάχνετε κοινά σημεία με τους ρόλους σας γενικά, για να καταφέρετε να τους αποδώσετε όπως θα θέλατε;
«Δεν ψάχνω κοινά σημεία του εαυτού μου με τους ρόλους. Το αντίθετο θα έλεγα. Μου φαίνεται πιο ενδιαφέρον να υποδυθώ και εν τέλει να γίνω ένας άνθρωπος τελείως διαφορετικός από εμένα. Να ζήσω ζωές που δεν θα γνωρίσω με άλλο τρόπο».
Το έργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία τον περασμένο χειμώνα. Πού το αποδίδετε αυτό και πόσο, θεωρείτε, αφορά τον σημερινό άνθρωπο;
«Επειδή μιλάει για θέματα που, δυστυχώς, εξακολουθούν να αφορούν μέχρι σήμερα την κοινωνία μας, όπως ο ρατσισμός, ο εθνικισμός, η βία, η ομοφοβία και η κακοποίηση».
Η παράσταση, μετά το επιτυχημένο ανέβασμα τον περασμένο χειμώνα, ξεκινά περιοδεία και θα παρουσιαστεί και στο Φεστιβάλ Παραμυθιάς – το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός της Θεσπρωτίας. Πώς νιώθετε για αυτό και τι άλλο θα μπορούσε να γίνει για να αναδειχθούν οι πολιτιστικές δράσεις στην επαρχία;
«Είμαι χαρούμενη που το έργο θα παρουσιαστεί στο φεστιβάλ Παραμυθιάς – όντως το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός της Θεσπρωτίας. Πιστεύω ότι κάθε καλλιτεχνικό γεγονός προσδίδει ελπίδα για την εξέλιξη της χώρας στην τέχνη και τον πολιτισμό, άρα και στην εξέλιξη του ανθρώπου».
Η κοινωνία του Ελέφαντα μοιάζει «παλιακή», πόσο μακριά της είμαστε, ωστόσο;
«Η κοινωνία του έργου δεν είναι καθόλου παλιακή. Δυστυχώς, συμβαίνει ακόμα το ίδιο. Φοβάμαι ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα και ανησυχώ μήπως, τελικά, αντί για μπροστά πηγαίνουμε προς τα πίσω».
Ούσα μητέρα τριών παιδιών, σας τρομάζει το κομμάτι της κοινωνίας που περιγράφει το έργο; Θα μπορούσε κατά τη γνώμη σας να αλλάξει και πώς;
«Δεν με τρομάζει ιδιαίτερα γιατί σε μια τέτοια κοινωνία μεγάλωσα και εγώ. Ήμουν όμως πολύ τυχερή, όσον αφορά τους γονείς μου, γιατί θεωρώ με διδάξαν πράγματα τα οποία μου φανήκαν πολύ χρήσιμα αργότερα, όπως το να πιστεύω στον εαυτό μου και να παλεύω για τις ιδέες μου και τους στόχους μου.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι κάθε εποχή έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της. Είναι μέσα στον αγώνα της εξέλιξης να γίνουμε πολιτισμένοι και καλύτεροι άνθρωποι. Και φυσικά να παλεύουμε και να μοχθούμε για αυτό. Οπότε θα έλεγα ότι κρατάω μία αισιόδοξη στάση».
Το χιούμορ είναι βασικό στοιχείο του έργου. Τι θέση έχει στη ζωή σας;
«Δίνω μεγάλη βάση στο χιούμορ και προσπαθώ να αντιμετωπίζω με χιούμορ την ζωή. Για μένα είναι λυτρωτικό και, αν θέλετε, μία δύναμη που με ωθεί να αντέξω την καθημερινότητα».
Πόσο «ελέφαντες» μπορεί να γίνουν οι άνθρωποι; Η εκδίκηση αποτελεί κινητήριο δύναμη;
«Επειδή υπάρχει πολύ βία στην εποχή μας, θεωρώ ότι γύρω μας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι «ελέφαντες» με την κακή έννοια. Με την έννοια, δηλαδή, της εκδίκησης. Για μένα είναι ένα ταπεινό συναίσθημα το οποίο δεν έχει χώρο στη ζωή μου. Δεν με ενδιαφέρει. Εξάλλου η ηρωίδα στο έργο μας, δεν εκδικείται ουσιαστικά, αλλά αναζητά την ελευθερία της. Και αυτό καταφέρνει τελικά. Να απελευθερωθεί».
Ο πρωταγωνιστής του έργου μοιάζει να πιστεύει ότι όλα είναι δικά του – αντικείμενα και άτομα. Μπορούν οι άνθρωποι να ανήκουν ο ένας στον άλλο;
«Πώς θα ήταν ποτέ δυνατόν να ανήκουμε σε κάποιον; Δεν είμαστε δούλοι, δεν είμαστε αντικείμενα. Όποιος θεωρεί ότι όλα του ανήκουν, πολύ σύντομα θα ανακαλύψει πως δεν του ανήκει τίποτα, και δεν θα πάρει και τίποτα μαζί του. Αυτοί οι άνθρωποι που νομίζουν ότι οι άλλοι είναι κτήμα τους είναι ναρκισσιστές, αλαζόνες, και νομίζω ότι κρύβει και μία ανοησία όλη αυτή η στάση».
Η Γωγώ μοιάζει να μην μετανιώνει για τις πράξεις της. Εσείς στη ζωή σας έχετε μετανιώσει για κάτι και γενικά θα θέλατε, ίσως, να έχετε αλλάξει κάποια απόφασή σας;
«Δεν έχω μετανιώσει σχεδόν για τίποτα στην ζωή μου ή τουλάχιστον δεν το θυμάμαι. Αγαπώ τα λάθη μου, έμαθα μέσα από αυτά. Φυσικά, μαθαίνουμε μέχρι το τέλος, και υπάρχει και η φράση “ποτέ μην λες ποτέ”. Θα δείξει…».
Η ηρωίδα σας είναι μια γυναίκα κακοποιημένη που ζει σε μια τοξική σχέση. Τι θα συμβουλεύατε τις κόρες σας και τα νεότερα κορίτσια να κάνουν αν βρίσκονταν σε παρόμοια θέση;
«Γενικά δεν μου αρέσει να δίνω συμβουλές σε κανέναν άνθρωπο. Συνήθως αυτό που πιστεύω το πράττω. Οπότε φαντάζομαι ότι από τη στάση μου μπορεί κανείς να καταλάβει αρκετά πράγματα. Ωστόσο, επειδή δεν έχω βρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις και τις θεωρώ εξαιρετικά σοβαρές, το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι ότι: όποιος βρίσκεται σε μια τέτοια σχέση πρέπει να ζητήσει άμεσα βοήθεια. Αμεσα. Απ’ όσο γνωρίζω υπάρχουν γραμμές και δομές βοήθειας που μπορεί να απευθυνθεί κανείς».
Σ’ ένα σπίτι με δύο γονείς ηθοποιούς ήταν αναπόφευκτο τα παιδιά σας να ακολουθήσουν καλλιτεχνικά μονοπάτια;
«Σε ένα σπίτι με δύο γονείς ηθοποιούς υπάρχει και ο γιος μας ο Γιάγκος που ασχολείται με τελείως διαφορετικά πράγματα απ’ ότι οι κόρες μας Όλγα και Νίκη, οπότε ναι, δεν το θεωρώ αναπόφευκτο».
Οι κόρες σας ζητούν την επαγγελματική συμβουλή σας; Έχετε επιφυλάξεις για την απόφασή τους να ασχοληθούν με τον χώρο της τέχνης, μιας και γνωρίζετε καλά τις δυσκολίες που κρύβει;
«Τα κορίτσια είναι πολύ ανεξάρτητες προσωπικότητες, και δεν νομίζω ότι έχουν ανάγκη τις δικές μας συμβουλές. Μεγαλώνοντας μαζί μας, έχουν δει όλες τις δυσκολίες που έχει αυτή η δουλειά. Φαντάζομαι και ελπίζω ότι η βαλίτσα τους είναι γεμάτη πολλά εφόδια για να αντιμετωπίσουν τη ζωή».
Από τις συνεργασίες σας μέχρι τώρα θυμάστε κάποια με μεγαλύτερη συγκίνηση και τι θα ήταν εκείνο που θα σας έκανε να πείτε αμέσως «όχι» σε μία νέα;
«Τις συνεργασίες μου τις θυμάμαι όλες και δεν θα ήθελα να αδικήσω καμία, γιατί τις έκανα όλες με πολλή αγάπη και δούλεψα με πολύ σημαντικούς ανθρώπους. Επίσης, δεν θα έλεγα ότι είμαι από τους ανθρώπους που λένε αμέσως όχι σε μία δουλειά, γιατί αναλύω πάντα πολύ τις καταστάσεις και σκέφτομαι όλες τις παραμέτρους πριν καταλήξω σε μία συνεργασία».
Θέατρο ή τηλεόραση;
«Αγαπώ και τα δύο το ίδιο. Αγαπώ τόσο πολύ την τέχνη της υποκριτικής».
Μετά τον Ελέφαντα, τι να περιμένουμε επαγγελματικά; Ίσως την εμφάνιση σε κάποιον τηλεοπτικό ρόλο;
«Βρίσκομαι ακόμα σε συζητήσεις, για διάφορες συνεργασίες, αλλά δεν υπάρχει κάτι το οποίο μπορώ να ανακοινώσω προς το παρόν».
O Ελέφας
Κυριακή 21 Ιουλίου
Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά.
Θέατρο Κατασκήνωσης στην Παραμυθιά
